Gewikt en gewogen 2019 (240-241): De derde zoon van Rome 1 SC-HC

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Wat maakt De Adelaars van Rome zo boeiend, de visuele vertelwijze én het grafische kunnen van Enrico Marini. Zo wordt een historische interpretatie meteen aanschouwelijk en toch luchtig in beeld gebracht. Stefano Martino hinkt ver achterop en heeft niet de nodige finesse om zich daar boven te verheffen, alles ziet er zo traditioneel steriel uit met ook behoorlijk wat anatomische fouten. Meer nog dan de tekeningen te beschouwen als de storende factor, struikel je over Laurent Moënards zwakke scenario. Deze invulling van een derde Romeinse erfgenaam had origineel, frivool en fris kunnen zijn, het gebrek aan coherentie en inzicht verpletteren het basisidee. Martius, een zwak begin."
23-05-2019

4/10