Origineel voor de ex-libris van het schitterende boek: Het seizoen van de palingen door Pierre Bailly.
De ondergang van een familie, het dramatische verval van een kasteel. Lapière koppelt een hele hoop elementen aan elkaar om het leed te versterken. De reddeloosheid van de kinderen/bedienden, de verspilzucht van de autoritaire vader, het zwakzinnige van de hoofdpersoon die zelf behoeder wordt van een stom meisje, het kind dat haar jeugdjaren in rook ziet opgaan. Een beetje teveel van het slechte om dit gesloten toneelstukje overtuigend te vertellen. Via de voice over vertelt Louis observerend hoe hij overleeft in dit alles. Met daarnaast vanop afstand de kleine drama's die het aftakelende proces versnellen. Bovendien door zich te koppelen aan de vier seizoenen, wordt dat extra beklemtoond. Lapière heeft goede ideeën, toch missen ze in de uitwerking punch. Gelukkig vond hij na Brieven uit de Bar dé geschikte vervanger van Jean-Philippe Stassen. Pierre Bailly verheft dit intimistische verhaal met een schilderachtige grafiek (die enorm lijkt op die van Stassen). Zijn gouache-penseelstreken maken er een waar treurspel van, een draagkracht die Lapière niet in de tekst kan steken. Wondermooi om zien.
L 17 x H 24. ZW. Inkt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten