Deze eerste bundel geeft je voorlopig niet de grootse kick waarmee de reeks zo bejubeld wordt. De opzet is intrigerend, de uitwerking allesbehalve traditioneel. Dat komt deels door Azzarello's ongebruikelijke schrijfstijl. Niet rechttoe rechtaan de pap in de mond lepelend, met veel bochtenwerk en zijsprongetjes je afleidend van de basismaterie. Je wordt niet meegezogen in de leefwereld. Komt dat door de harde misdadigersmentaliteit? Dizzy balanceert zo op de lijn tussen goed en kwaad. Ze heeft (in de bak) gezeten, toch sympathiseer je voor haar. Welk is het haar aangedane onrecht? Het begin van de tweede verhaallijn is in dat opzicht intrigerender. Ook Eduardo Risso is allesbehalve traditioneel. Hij sleurt over de pagina waarbij je niet altijd voor de juiste leesrichting kiest. Ondanks de sublieme composities ben je geregeld de draad kwijt. Benieuwd of we alsnog de juiste aanknopingspunten vinden.
- 100 bullets 1 ***½
- Suske en Wiske 48 ***
- Suske en Wiske 96 ***
- Suske en Wiske Klassiek - Rode Reeks 50 ***
- Victor Sackville 14 ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten