maandag 11 maart 2013

Gekroonde held

Van een verrassend geschiedenisboek gesproken. Dit is niet het zoveelste droge feitenverslag waarbij je overspoeld wordt door informatie die je laat wegkwijnen. Wel een intelligente confrontatie tussen twee protagonisten die mekander voortdurend uitdagen om het 'verraad' van de Connetable te kaderen (of te verantwoorden). Het koninklijke steekspel leidt tot vele slachtoffers, alles in het teken van de macht. De raamconstructie is ongewoon en zorgt voor begrijpelijke overgangen. Runberg had dit zelfs gerust mogen uitsmeren over twee albums. Om de psychologie en de frustraties nog beter te tonen. Zelfs al is alles gezegd, meer woorden hadden je dieper kunnen betrekken in die gebroken broederband. Ovana is even functioneel en weet het realisme overtuigend op een cartoony manier over te brengen. De inkleuring maakt het af. Enkel de voorkaft met het kleine hoofd van de ruiter op dat veel te grote lijf en nog groter paard én het afgesneden zwaard rechts is niet meteen het beste uithangbord.
- Blauwbloezen 15 **½
- Lucky Luke 13 ***½
- Lucky Luke 16 ***
- ongekroonde helden van Frankrijk, De 1 ***½
Je hebt van die unieke boeken die ongenaakbaar en ongegeneerd in je vel kruipen omdat er een zekere magie in vervat zit die je niet kan vatten! Net zoals bij films die verwrongen het hogere in zich hebben en de kijker levenloos achterlaten na het uitdelen van een mokerslag. Genre Donnie Darko. Genre Requiem for a dream. Meer nog dan de 'gestoorde' films van David Lynch. De vliegenkoning mag gerust naast die twee voornoemde meesterwerkjes geplaatst worden. Zij het hier zonder klankband (Mad world van Gary Jules annex Tears for Fears) doen Mezzo en Pirus het met 'enkel' woord en beeld. Die twee zijn echter zo rijkgevuld dat je bij elke tekstuele beschrijving moet stilstaan om ten volle te genieten, net als dat je elk beeld bewondert om niets te missen. Terwijl ze vaak vergeleken worden met Charles Burns (Zwart gat), reiken Mezzo en Pirus nog verder. Ze beheersen het delirium tot in het oneindige en representeren het als realistisch aanvaardbaar. Net als Matt Dillons buitenlichamelijke ervaring in Rumble Fish een 'feest' is, zo slik je hier de buitenstaanderscommentaren als zoete koek. Pak De oorsprong van de wereld vast en scheur het blikje open. Sip ervan met mate en blijf genieten. Je drankje mag dan uit zijn, De vliegenkoning kan je blijven ontdoppen en herhaaldelijk herontdekken. Grootse, bezwerende striplectuur.
- Vliegenkoning, De 2 ****½

Geen opmerkingen: