de Heij komt uit z'n Schuilplaats

De vlag dekt de lading niet. Deels omdat het een stukje van de ontdekkingstocht verraadt die je als lezer meereizend openbaart. In episodische vorm legt de Heij Matts karakter bloot. Eerst zelfs door ons op het verkeerde been te zetten. Ook mist de voorkafttekening de aantrekkingskracht om de schuilplaats op te zoeken. Aan jou dus om je alsnog te laten meezuigen in deze absurde waanzin. Je hebt de dierenactivisten die zelf het beest uithangen. Je hebt een watje als protagonist, een doodgewone kerel die best niet in vuur en vlam komt te staan om vlammende vuren te ontketenen. Het zwartgallige spat samen met de veelvuldig vloeiende inkt van de pagina's. Om het verleden van Matt vrij te geven, grijpt de Heij vaak terug naar de vertelde flashback, een trucje dat na verloop van tijd zijn effect verliest en stoort. De overgangen van de hoofdstukken hadden gerust afgebroken mogen worden met interlinies, het zijn slechts oneffenheden die het algehele plezier niet vergallen. Laat je oerdriften los en kom uit je schuilplaats.
- Dommeltje 3 **
- Fred de Heij-collectie 10 De schuilplaats ***½
- Peter Pontiac Rhythm **½