De beaten generation

Het citaat op de achterkaft slaat de nagel op de kop. "De Beat Generation is net zo informatief als een geschiedenisles, maar dan vele malen leuker." Het is duidelijk dat Studs Terkel (wie is in hemelsnaam de autoritaire Terkel?) het vak geschiedenis zonder al te veel originele poeha ingelepeld kreeg. Het is niet omdat je het omzet naar prentjes dat het ineens interessanter wordt.

Dé grootste fout die begaan wordt is het niet situeren van de stroming. Wat waren haar inhoud en de typische karakteristieken en hoe weerspiegelt die zich? Hierin volg je slechts fragmentarische opsommingen die je weinig houvast geven (minibiografieën), zelfs al overlappen bepaalde scènes elkaar doordat het gebeuren vanuit een ander standpunt wordt verteld. Kortom: saai. Ook grafisch is de hoofdartiest droog tekenend zonder flair en creativiteit. Enkel achterin zitten enkele vormelijke experimenten (Lance Tooks, Peter Kuper, Mary Fleemer) die wel een beetje vrijelijk anarchistisch zijn. Onterecht geeft de uitgever (Parvenu! what's in a name) deze bundel het predikaat 'graphic novel'. Amper verhalend, de 'novelle'. Schraal getekend, de 'grafiek'.
- Beat Generation **
- Dokters 1 **½
- Lady S 8 **½