thema dat de laatste tijd al te vaak in je strot geramd wordt, maar bouwt op een rechttoe rechtaan thrillerverhaal verstevigd door een kidnapping. De woordgrapjes komen minder geforceerd over en zelfs al lijkt de promotionele inbreng van De Haan als tijdelijk vakantieoord opdringerig, zelfs hier voel je je met sightseeingplaatjes lekker thuis. Deze bijdrage van Ivan Adriaenssens mag er gerust zijn. Net als Du Caju en Koeken die dichter aansluiten bij Merho's stijl en hun eigen stempel wegwissen.- Kiekeboes 132 ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten