Le Roy biedt immers met De Muur een uiterst intelligent en krachtig statement. Hij verwoordt een stuk Palestijns leed, toont hoe de bevolking door de Israëlieten in de kiem wordt gesmoord, haast vermoord. Zelfs al citeert de auteur overvloedig uit quotes die het absurde van de internationale politiek weerspiegelen, het spreken met dubbele tong, de breedsprakerigheid worden gecounterd door een realistische filosofie. Bijna vanzelfsprekend dat je 'als slachtoffer' dan grijpt naar geweld, wanneer alles jou voortdurend wordt afgepakt. En toch ziet Le Roy dat via 'instrument' Mahmoud Abu Srour dat anders (zonder zich in de slachtofferrol te drummen, pagina 67). Hij gebruikt dit medium, deze strip, om de lezer bewustzijn bij te brengen. Ongetwijfeld in de hoop dat wij actie zullen ondernemen om van buitenaf druk en gewicht te zetten om die muur te doorbreken. Le Roy's stijl is schetsmatig realistisch. Met één lijn de personages neerpoten. Het kleurgebruik is sober. Te sober. Met een onaangenaam groen dat je doordrenkt. Je kan moeilijk vrolijkheid verwachten bij zo'n onderwerp? De docufoto's achterin spreken boekdelen. De Muur is een straf doument. Alleen jammer dat de vertaler zich in de titel beperkt tot de muur. "Cette expression datant du début du XXe siècle a remplacé l’ancienne expression 'sauter le mur', mais signifie encore de nos jours 'quitter un lieu sans autorisation'." En dat is toch heel wat indringender en betekenisvoller.- Ayako 1 ***
- De Muur ****
- Svoboda 1 ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten