Een Nederlandse safari voor Baxter

Wim de Bie doet er meteen een schep bovenop en introduceert met evenveel fantasie de onwezenlijke werkelijkheid voorgesteld door Glen Baxter. Terwijl Baxter eerder een surreële, Belgische identiteit vertegenwoordigt, spitst de bloemlezing zich op de Nederlandse band die de auteur heeft met 'de Hollanders'. Wat overblijft zijn de voortdurende variaties op dezelfde thema's, alsof de Nederlandse rijkdom snel uitgeput is. Met een hang naar modernisme passeren Mondrian en Rietveld voortdurend, de schildersAppel valt verder van de boom. Van Hals en Rembrandt is amper sprake. Het boek wordt dan ook vlug saai en valt constant in herhaling. En ondanks bedenker Glen Baxters inventiviteit, het compenseert diens grafische beperkingen niet. Tijdelijk amusant, deze spielereien, echter overroepen!
- Colonel Baxter's Dutch Safari **½
- Junior Suske en Wiske 4 *½
- Urbanus 148 *½