Nederland heeft ook zijn stripfonds met een heuse intendant die coördineert en geld spendeert om zijn Gert Jan Pos(t) te verantwoorden. En in plaats van het medium strip ten volle te promoten en de krachtdadigheid ervan in de kijker te zetten, amuseert hij zich met kruisbestuivingen te realiseren met andere 'kunsten'. Waarom na de literatuur de zevende kunst niet als kapstok gebruiken moet het uitgangspunt zijn geweest voor deze bloemlezing. Het resultaat is in hetzelfde bedje ziek als de 'literaire' voorganger Mooi is dat. Met een staalkaart de Nederlandse stripscène representerend? Ammehoela! Geweldige tekenaars werden zelfs niet gevraagd om deel te nemen aan het project, aan wie legt de samensteller enige verantwoording af voor zijn keuzes? Want niet alle bijdrages zijn even geniaal, laat staan leesbaar. De pietluttige boekjes Voor mensen met haast enerveerden je al omdat noch de literatuur, noch de cinema, noch de strip enigszins tot hun recht kwamen in hun Honey, I shrunk the...-vorm. Hier is het niet anders. Buiten de creativiteit van enkele virtuoze artiesten valt er weinig te beleven in deze oersaaie recapitulatie van de Nederlandsche cinema. Je weet al waar die gaat eindigen, deze ramsjzalige productie.
- Dance Academy 6 **½
- Filmfanfare **
- Jommeke 259 **½
woensdag 4 april 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten