Zo'n uiteenspitting van verschillende levenslijnen verdient een herlezing, toch zeker als je alle eindjes optimaal aan elkaar wil knopen. Giroud ergert de lezer dit keer niet door systematisch te verwijzen naar wat voorafging. Hij rakelt de gebeurtenissen herverteld op en weet het gesponnen web te ontwarren met bevredigende antwoorden op de interpretatie van hetgeen Ellen allemaal overkwam. De psychoanalyse van de dokter is doortastend -wederom met een tikkeltje geluk en/of toeval- met een aangenaam resultaat tot gevolg. Zelfs met de voortdurende referenties naar Ellens verleden sta je bijna in de voetsporen van de dokter. Je probeert net als hem haar (Ellen) te doorgronden om dat stuk ontbrekende puzzel van haar leven in te vullen. Dus zelfs zonder voorkennis weet Giroud te begeesteren. Miraculeus is de bijdrage van Michel Durand. Zelfs al laat Ellens verhaal je warm noch koud, je kan niet om het accuraat schone van Durands gave heen. Met zo veel zwierigheid tekent hij karaktervolle mensen van vlees en bloed. Zijn bijdrage alleen al tilt het boek naar hogere regionen.
- Levenslijnen 14 ****
- Piet Pienter en Bert Bibber - Standaard Uitgeverij 42 **
- Piet Pienter en Bert Bibber - 't Mannekesblad 42 **
zondag 15 april 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten