vrijdag 2 juni 2017

Twintig stripbesprekingen 2017 (241 tot en met 260)

Geluk en verdriet compact in een schitterend oorlogsepos. Corbeyran heeft één van zijn beste ideeën opgespaard en schrijft er innemende portretten rond. Met dit keer de geloofsovertuiging die quasi centraal (en op de helling) staat. Met mooie bekentenissen van Armand. "Eens ga je inzien dat je de heer niet hoog in de wolken moet gaan zoeken, maar diep binnenin jezelf." Wat een mooi plaatje, deze foto's.
- 14-18 6
- Boes Integraal 3
- Brokkenmakers Integraal, De 1
- Captain America 008
- Cédric 31
- Complot 4 Titanic HC
- Complot 4 Titanic SC
Rocket Raccoon verliest zijn allerbelangrijkste status in het heelal, daar waar hij zo graag pathetisch mee uitpakt (de enige overblijver van zijn soort). En plots ziet hij zich wel met een erg bijzondere opponent geconfronteerd. Skottie Young kent het personage ondertussen door en door en zet de Raccoon verder naar zijn hand. En al kan Jake Parker niet aan diens tekenkwaliteiten tippen, Young ziet er op toe dat hij netjes in de tekenpas loopt. Ook de twee korte annexen bevestigen het plezier van de eigenzinnige buitenaardse 'superhelden'reeks. Met Groot in een even 'grote' hoofdrol.
- Guardians of the Galaxy 008
- Hemel boven het Louvre, De
Een lichtvoetige, gezapige novelle met centraal de opgroeiende schrijver die bewonderenswaardig zijn vader met veel liefde op een pied de stal plaatst. Te herkennen uit Jean de Florette, alleen dat hier wel de positieve kant van het leven overwint, dat de zon tot het einde blijft schijnen. Het simpele gezinnetje met het observerende kind als verteller van het relaas. Zalig, die gemoedelijkheid. Morgann Tanco's stijl sluit daar uiterst gepast bij aan. Dit straalt warmte en liefde uit. Toch heb je af en toe het gevoel dat bewerkers Scotto en Stoffel geregeld verspringen en je 'verrast' wordt door het verloop. Alsof je elementen gemist hebt. Tenzij de vertaler zich niet helemaal kon inleven in Pagnols universum en zelf een steekje liet vallen. Voor wie houdt van een zorgeloos bestaan, De Triomf van m'n vader zeker lezen.
- Marcel Pagnol - De triomf van m'n vader
- Motorcity (Zwartlijn 3)
- Operatie Overlord 3 HC
De achtenveertig pagina's zijn te weinig voor Bruno Falba om de karakters van de hoofdpersonages optimaal uit te spitten. Je mist intensiteit (wat bij een reeks als 14-18 wel uitstekend wordt uitgebouwd) en vooral duidelijkheid om de rivaliteit die uiteindelijk omslaat naar vriendschap volledig te begrijpen. Net als de fragmentarische voorbereiding tijdens de militaire opleiding. Ondanks de goede training met getrouw nagebootste decors, blijkt de realiteit veel harder en minder rooskleurig. Met een onvoorziene chaos worden de vooropgestelde optimistische plannen niet bereikt. Het spel met de geschetste portretten is leuk, maar krijgt jammer genoeg geen duiding. En dan kom je weer bij de beperking van het aantal bladzijden terecht. De batterij van Merville mocht gerust dikker geweest zijn. De tekeningen van Fabbri zijn netjes in het gareel.
- Operatie Overlord 3 SC
- Orval Integrale editie
- pelikaanprotocol, Het 3
- Piet Pienter en Bert Bibber 7 ((Handelsblad editie)
- Prometheus 10
- Thor, God of Thunder 008
- Uur U 9
Een verslag van Brodecks verslag maken, geen sinecure alvast. De evolutie die Larcenet sinds De dagelijkse worsteling (en voordien) heeft ondergaan, is onwaarschijnlijk. Van dikke-neuzen-strip (genre Robbedoes Weekblad) naar gitzwart realisme. Uitermate gestileerd zijn de beelden rauw en stralen ze troosteloosheid en eenzaamheid uit, met een extra portie fatalisme en onderdrukking er bovenop. Constant voel je de dreiging die Brodeck te beurt valt in aanwezigheid van zijn vijandige dorpsgenoten. Visueel zelfs te mooi om waar te zijn waardoor je afgeleid wordt van het drama. Een drama dat vooral minimalistisch is, alles wordt immers bepaald door de sfeer, een domper op de artistieke 'vreugde'. Het psychologisch spelletje doet denken aan Comès magnum opus De dorpsgek van Schoonvergeten, Brodeck wordt gedwongen in de huid van de gemeentelijke idioot te kruipen om de waarheid te achterhalen. Zich even voor de domme houden om toch ongehinderd zijn verslag op te maken zonder dat hij daarbij zijn leven op het spel zet. De vastgeketende hond heeft zich bevrijd en loopt niet meer in de pas. Brodeck speelt in het woud met vuur. En dat voor een verstripping van een roman! Larcenet stript letterlijk de teksten tot op het bot en spreekt boekdelen via de verschroeiende beelden. Hij vervangt literatuur door visuele suggestiviteit. Een krachttoer.
- verslag van Brodeck, Het 1

Geen opmerkingen: