Zo'n supertalent om mee samen te werken en Arleston doet er onvoldoende mee. Meteen duikt de typische Franse navelstaarderij op door de setting te verplaatsen van New York naar Parijs. Er wordt geregeld op gezinspeeld. Helaas maken de auteurs weinig optimaal gebruik van het decor. Het is Arleston die tekortschiet met zijn ditjes en datjes, weetjes die weinig ter zake doen. De persoonsverwisseling van Fourmile levert te weinig vuurwerk op om van keizerlijk genot te spreken. Het plezier zit dan ook in die stijlvolle, schitterende tekeningen van Barbucci. Echter zonder inhoudelijke meerwaarde.
-
Ekhö 2 HC ***
-
Ekhö 2 SC ***
-
Kind van het onweer - Prins van het onweer 5 **½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten