woensdag 18 september 2013

De dierenriem van Bert, Tessa en Milan

Corentin Rouge maakt andere artistieke uitstapjes waardoor het langer duurt vooraleer een nieuwe Milan K verschijnt.
Sam Timel had voldoende stof om twee albums mee te vullen. Hij comprimeert de ultieme confrontatie tot één afsluitend geheel. Spannend en complex. Soms ontwrichtend (wie is wat), gelukkig op het einde alles netjes bijeen gepuzzeld. Hoe het met Milans liefdesleven zit, daar krijg je geen antwoord op (Kim versus Meera). Misschien het uitsluitsel in de tweede cyclus? Corentin heeft talent en strooit er kwistig mee in het rond. Hij bewijst veel aan te kunnen, zo eentje van de oude stempel. De oorlog van de Siloviki's, het slot mag op de deur.
- Dierenriem 7 **½
- Kamagurka 5: De terugkeer van Bert en Bobje **
- Milan K 3 HC ***½
- Milan K 3 SC ***½
- Tessa Intergalactische Agente 4 ***

De bijgelezen oudjes:
Nomad, best te lezen in gebundelde vorm als geheel en dus komt de actiethriller hierin beter tot zijn recht. De eersteling, Het levende geheugen is te weinigzeggend om te beoordelen. Vooralsnog ben je de toeschouwer die het moet stellen met de beperkte informatie rondom de mysterieuze Nomad: een persoon ingeschakeld door militairen om aangesloten op computernetwerken virtueel 'iets' te bewerkstelligen. Kolonel Philips is de verantwoordelijke die op Arrouan moet letten, maar ziet hem toch door de vingers wegglippen. Wie speelt welke rol? Waar gaat de Nomad naartoe? En wie is Kalash. Efficiënt tekenwerk met een blitse pagina-opbouw, bijpassende kleuren (je herkent al de aanstormende klasse van de Konvooi-auteurs). Alleen is met deze dunne uitgave je honger absoluut niet gestild. Gelukkig volgt meteen meer in Arruoan: niet perfect, wel een stripje met vaart waarbij de 32 pagina's toch heel wat actie bevatten. Gevangengenomen, bevrijd, een zalig weerzien met oude bekenden, een raid, wederom gevangengenomen. En plots verschijnt er een nieuwe speelster op het toneel. Ook hier moet je ongeduldig wachten wat haar verdere betekenis wordt, net als dat je naar Arrouans militaire betekenis (deel 1) moet gissen). Rijkgevuld avontuur. Voldoening blijkt uit De Toearegs: eindelijk een deel met meer 'body'. Een volwaardige strip zelfs. Met zesenveertig pagina's komt er eindelijk schot in de zaak. Bovendien met een groter gedeelte als openbaring van Nomads entiteit. Morvan, Buchet en Savoia zijn op hun best wanneer ze zich schikken naar het manga-ritme: een veel dynamischere pagina-indeling (platen 66, 67 en volgende) doorbreekt het klassieke vertelpatroon met netjes rechtafgelijnde kaders. Tekenkundig is het nog niet zo perfect (plaat 110, het gezicht van Kalash en Ebony), Nomad is voor de artiesten alvast een goede leerschool. Arboris maakt er niet meteen de meest uitnodigende stripjes van met de lelijke voorkaften waarbij uitvergrote prentjes uit het boek (meestal niet eens uit de bijhorende titel) gereproduceerd worden. Veel leesvoer voor weinig geld, dat compenseert de twee openers. De stofstorm sluit af: Nomad alias Arrouan vindt zichzelf steeds meer terug en kan dus contact leggen met bepaalde entiteiten. Wezens die hem als Predators beschermen. Zo is het makkelijk overleven. Arrouan mag dan de militairen van zich af hebben geschud, je weet ondertussen dat halfweg het boek een ander gevaar dreigt. De jacht is duidelijk nog niet beëindigd.
- HK Boek 2 ***½
- Nomad 2 **½
- Nomad 3 ***
- Nomad 4 **½
- Nomad Bundel 1 ***

Geen opmerkingen: