Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Dit ademt zo de sfeer van Bone uit dat het een plezier is om naar te kijken. Pau blijft voortdurend geïnspireerd door Jeff Smith, misschien iets te nadrukkelijk? Het rennende diertje op pagina 39 komt zo uit de beginfase van voornoemde reeks. De sfeer zit er in. De vaart ook. Want Atlas en Axis rollen van het ene in het andere ongeluk. Zullen ze ooit het eindpunt bereiken? Helaas ziet Pau één ding over het hoofd: coherentie in de queeste. Al te vaak voelt het alsof een zoete inval de route bepaald, noem het een ontbreken van het grotere geheel. Desalniettemin: puur plezier!"
27-04-2019
8/10
zaterdag 25 mei 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten