Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Het is op automatische piloot dat Kolk S1ngle uit de pen tovert, maar wel een esthetisch mooi automatisme. Bovendien is er die natuurlijke symbiose met Wilma Leenders, hoe zij op pagina acht (eerste strook) zich uitleeft met kleuren, hier kunnen velen een poepie aan ruiken. Fatima belandt in een relatie en dat leest iets te idyllisch. Het geluk straalt er vanaf, terwijl je je voortdurend afvraagt waar het addertje onder het stripgras schuilt. En eens je je in het gelukzalige lot schikt, pakken Kolk en de Wit toch uit met een noodzakelijke twist om de voortgang van de reeks niet te ondermijnen. Uit het leven gegrepen, het wordt duidelijk. Is de mens wel gemaakt om nog samen te leven?"
13-04-2019
7/10
maandag 13 mei 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten