Gewikt en gewogen 2019 (184): De muziekdoos 2

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Dat charmante uit het eerste deel ebt toch een beetje weg omdat Gijé zijn tekortkomingen vooral verbergt achter een zeemzoete inkleuring. Je waant je in een Wonderland vol geschilderde pennenstreken die de decors vorm geven. Het creëert een gezonde dynamiek. Gek genoeg voelt het betreden van De muziekdoos niet als het binnenstappen in een sneeuwbol, hoewel het er veel van weg heeft. Carbone draait nogal rond de pot en laar veel in het ongewisse. De plot evolueert gezapig en bij mondjesmaat komt informatie vrij. Het geheim van Cyprien, positief: anders dan anders. Negatief: repetitief. Ondanks de dikte gebeurt er bijna niets."
13-04-2019

6/10