Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Op het eerste zicht een zoveelste middelmatige pilotenstrip die teert op het aanzwellende succes van de vliegeniersreeksen die ons de laatste jaren overstelpen. Gibelin gebruikt bovendien een fijne lijn om alles af te bakenen, eentje zonder diepgang en reliëf waardoor net als bij de monotone inkleuring alles zo vlak lijkt. Lijkt, want bij lezing openbaart zich toch een ingenieus geschreven (geromantiseerde) reconstructie van een bijzondere heldendaad, baron de Seys die met zijn toestel even afwijkt van de verplichte koers om een persoonlijke vendetta in Brussel uit te vechten. Voortdurend bouwt Gibelin op en graaft hij zich in om het karakter van de lijdende piloot te doorgronden. Vooral het feit dat Gibelin vertelt zonder vortdurend in detail te treden, werkt prikkelend. Intelligent. Een meer dan geslaagde missie die eens vanuit een ander, meer persoonlijk perspectief de actie laat voor wat het is en je meesleept in de ontwikkelingsfase van een zichzelf zoekende persoon. Met dat stukje geschiedenis (de aanval op het Gestapo-hoofdkwartier hier in Brussel) wordt alles levensechter. Met de tekeningen doet Gibelin je denken aan de Beuriot van
Oorlog en Liefde, zij het met iets minder kleur, licht afstandelijk, toch sensueel en stijlvol. Ook al dekt de cover de lading niet,
Typhoon is een sterke kroniek."
25-10-2018
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten