Gewikt en gewogen 2019 (143): De Aphrodieten 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "En zo maak je dus ook kennis met het betere erotische schrijverswerk. Een pluim voor Murzeau om ons onder te dompelen in de frivole, pikante en begeesterende wereld van de Andréa de Nerciat die minder sadistische trekjes bevat dan het universum van leeftijdsgenoot Markies de Sade. De schutbladen staan als een paal boven water en onthullen meteen de insteek van de regulier penetrerende insteken. Murzeau had gerust nog subtieler mogen zijn, minder expliciet zelfs en veel meer aan de verbeelding moeten overlaten, hoewel tot echte vulgariteiten vervalt dit eerste deel niet. Door de grijstinten worden de kleurrijke seksscènes getemperd, een slim middeltje om minder productietijd te verliezen bij het maken van de strip. Het past alvast bij de vervlogen, losbandige tijdsgeest. Vooral de speelse schrijfstijl van de Nerciat valt in het oog, zelfs in Nederlandse vertaling. Je voelt dat deze man zich net als de bedgenoten uitslooft om geraffineerde prestaties af te leveren. Lekker speels en opwindend, Agathe doet een spagathe."
01-04-2019

7/10