Gewikt en gewogen 2019 (114): Zeep 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Een glamourstrip van Maarten Vande Wiele die de verfijnde, esthetische stijl uit Paris opzij zet om gemakzuchtiger meer en sneller te kunnen produceren. Dat uit zich het meest concreet in de met de losse pols getekende kadertjes. In een 'strak' stramien van om en bij de één tot zes kaders per pagina, kiest de artiest voor een beknopter ritme, Zeep leest als een trein. Niet onbewust springt het rood-roze in het oog en maken de naamkeuzes duidelijk dat je hier naar een Dynasty-achtig feuilleton zit te kijken, Vande Wiele steekt zijn bewondering ervoor niet onder stoelen of banken, je krijgt wat hij wil, Barbie (Barbara) en Ken in levende striplijve. Gezien de dikte van het album en de beperkte cast verwachtte je een afronding van het verhaal, want uiteindelijk blijf je in deze genreoefening na verloop van tijd rondjes draaien, de auteur trakteert je op een vervolg. Pas op voor langdradigheid."
08-02-2019

6/10