Gewikt en gewogen (30): De reizen van Alex De Gladiatoren

Het promopraatje: "Duik met Alex in de wereld van de gladiatoren. Scenario van Éric Teyssier, universiteitsprofessor en een absolute referentie over het onderwerp. De tekeningen van de Belg Marco Venanzi (Roodmasker) vatten perfect de geest van Jacques Martin."

De dag des oordeels, over De reizen van Alex De Gladiatoren: Informatieboek geschreven door een universiteitsdocent die het bestaan van de gladiator in de Romeinse maatschappij kadert en daardoor het romantische beeld dat geportretteerd wordt in talloze films countert. Marco Venanzi illustreert op minder briljante wijze. Zeg eens dat je van strips niets leert! Hoewel, een echt stripverhaal is dit niet.
19-06-2018
6/10

Gewikt en gewogen (2017): Hedge Fund 1

Het promopraatje: "Hedge Fund omvat de kronieken van de opkomst van Frank Carvale, verzekeringsmakelaar. Hij is de rijzende ster naar de hoogste niveaus van de internationale financiën. Van Hong Kong tot New York is hij de nieuwe, gouden jongen. Maar hij wordt onbewust geleid door een machiavellistische mentor die op zoek is naar wraak."

De dag des oordeels, over Hedge Fund 1: Een combinatie van A sweet smell of success en The wolf of Wall Street. Hoe deel uitmaken van de snelle jongens om anderen hun fortuin af te troggelen. Speculatief het geld elders halen en trachten er zo veel mogelijk winst op te maken. Gehaaid zijn die jongens. Roulot en Sabbah schrijven een financieel plaatje dat perfect in het Largo Wiinch-plaatje zou passen. Alleen is Largo nu al lang geen vreemde eend meer in de beursbijt. De tekeningen van Patrick Hénaff hebben karakter en doorbreken vaak door de compositie de ellenlange dialogen (pagina's 40-41). Niet uitmuntend, wel geknipt.
19-06-2018
7/10

Gewikt en gewogen (28): Aldo

Het promopraatje: "Graphic novel over een asociale en verwarde jongen die zichzelf onsterfelijk waant. Het debuut van Yannick Pelegrin. Afstudeerproject aan de stripopleiding van LUCA School of Arts 2016-2017."

De dag des oordeels, over Aldo: Gelezen en te licht bevonden. Pelegrin, een 'product' van de Luca-beeldverhaal-afdeling uit Brussel, heeft zeker potentieel, hetgeen hij in zijn eersteling wil stoppen, de waan van de eenzaat komt niet sterk genoeg tot uiting. Alsof je een novelle leest opbouwend naar de ultieme onthullende climax, sleept de plot aan en blijft – om het in dit thema te verwoorden – 'eeuwig' duren. Niet altijd even helder zijn Aldo's gedachten, dat geldt evenzeer voor die van Pelegrin. Waarom willen jongeren überhaupt zware thema's (iemands geestesgesteldheid) aankaarten maar daar ze zelf niet volledig rijp voor zijn, je voelt het gebrek aan maturiteit. Pelegrins kijk op de wereld is net als die van Aldo vanuit een te klein ervaringsvenstertje gezien.
19-06-2018
6/10

Gewikt en gewogen (27): Mazeworld 2

Het promopraatje: "Verlies jezelf in dit vervolg van het episch fantasy-verhaal! Adam Cadman bevindt zich weer ongewild in twee werelden."

De dag des oordeels, over Mazeworld 2: Oubollig maar toch tijdloos, reeds een goede twintig jaar oud. Een man wiens leven aan een zijden draadje hangt. Deels in onze realiteit op de operatietafel in comateuze toestand, deels in de avontuurlijke mazeworld, een labyrint vol slechte intriges. Waarom uitgever Roarrr kiest voor een kleiner formaat is toch onbegrijpelijk. Ransons tekeningen lijden daar gelukkig niet onder, de leesbaarheid wordt niet aangetast. Toch was het voor een Europese markt beter om het niet aan te passen (gezien de prijs). Ook de cover doet Ransons werk (een uitvergroting) geen eer aan. De duistere man is voor de liefhebber van het macabere wel een boeiende thriller.
19-06-2018
7/10

Gewikt en gewogen (26): Roodhaar 4

Het promopraatje: "Roodhaar en Kiley komen op het spoor van een verschrikkelijk wapen, dat door een van de grootste vijanden van de Mandat in gereedheid wordt gebracht. Zijn Roodhaar en Kiley op tijd om een ramp te voorkomen?"

De dag des oordeels, over Roodhaar 4: Popcornstrip waar je vooral verrast wordt door de op de realiteit gebaseerde afwijkende wezens (de Struisbekken), die verwondering blijft à la Leo (Aldebaran) verbazen. Alleen is het avontuur even vluchtig als je geduld voor het volgende deel, je zit er niet echt op te wachten. Het zwevende gewest zweeft meteen in het ijle.
19-06-2018
6/10

Gewikt en gewogen (25): Catamount 2

Het promopraatje: "Jaren later is Catamount een uitmuntende ruiter en schutter dankzij de opleiding van de oude trapper Slungel Pad. Maar zijn lot wordt door elkaar geschud wanneer hij Black Possum tegenkomt. Hij is het Cheyenne-opperhoofd dat verantwoordelijk is voor de afslachting van zijn ouders."

De dag des oordeels, over Catamount 2: De onwaarschijnlijke transformatie. Benjamin Blasco-Martinez heeft de harde inkting ingeruild voor potloodtekeningen (vergelijk de dubbelpagina 12-13 met de schets achterin) aangevuld met een zachte computerinkleuring. Ineens krijgen de figuren meer karakter (pagina 6, kader 2), is de natuursfeer ijzig kil (7-1) en kan hij effecten bewerkstelligen die filmisch goed uitkomen (9-5, het tegenlicht). Het grafische in Catamount mist dan wel de definitieve perfectie, het schittert met viriele levendigheid, het barbaarse Wilde Westen woest en natuurlijk voorstellend. Even gruwelijk en on(t)menselijk(t) als Bouncer, maar net door een minder gestoord uitgangspunt (geen eenarmige helden) des te aannemelijk. In De trein der vervloekten schiet Catamount raak.
19-06-2018
8/10

Gewikt en gewogen (24): Jos Beaugard

Het promopraatje: "April 1809, ankerplaats van Cádiz. Op het bovendek van de 'Verschrikking', een van die niet meer in gebruik zijnde schepen die werden veranderd in drijvende gevangenissen, ook wel bekend als 'ponton', houdt een Spaanse officier zijn pistool tegen de slaap van luitenant Jos Beaugard, gewond en verzwakt, maar niet bang voor het lot dat hem wacht!"

De dag des oordeels, over Jos Beaugard: Een langspeelfilm, je zet die tijdens het bekijken ook niet op pauze om even op adem te komen. Wanneer stripmakers doelbewust een breuklijn creëren om aan het beleid van de uitgever te voldoen (doorgaans verhalen van 48 pagina's produceren), heb je die natuurlijke opsplitsing bij een integrale editie niet. De eerste helft gaat meteen onvervaard in de andere over. Nochtans kan je die in deze situatie goed ggebruiken want de voice-overkeuze van schrijver Mosdi is behoorlijk vermoeiend. Oké, Jos Beaugard (waarom niet de oorspronkelijke naam Josse Beauregard behouden, het betreft immers een Fransman) is een uitstekende kroniek vol recht-voor-de-raap-avontuur met een onverbeten doordouwer in de hoofdrol. Een rebel toch gedisciplineerd genoeg om enig plichtsbesef aan de dag te leggen en voor het vaderland op te komen, toch zeker als krijgsgevangene. De tekeningen van Majo hebben net als de protagonist karakter en tillen het verhaal naar een hoger niveau. Krijgen we alsnog een 'vervolg' ooit te lezen? Niet noodzakelijk. Op zich staat deze mythe van Jos Beaugard als een huis.
15-06-2017
7/10

Gewikt en gewogen (23): Trizia - Artbook

Het promopraatje: "Wie de eerste twee boeken van Trizia heeft gelezen weet dat Trizia mooi, getalenteerd en intelligent is. Ze kan af en toe een beetje een nerd zijn en doet waar ze zin in heeft, zonder al te veel stil te staan bij de gevolgen. Meestal is ze onschuldig en timide, maar wee degene die haar kwaad maakt!"

De dag des oordeels, over Trizia - Artbook: Wanneer een Nederlandstalige uitgever een Artbook aanbiedt, mag daar wel bijverteld worden dat deze enkel optreedt als distributeur en niet als eigenhandige realisator. Weliswaar woordloos, toch zijn het colofon- en de bedankingspagina's niet in onze geuzentaal. Boerenbedrog. Natuurlijk is het allemaal om de plaatsjes te doen, met een steeds schaars geklede Trizia waarvan het etiketje en dus niet het mandverband uit haar slipje bengelt. Trizia als Red Sonia. Trizia als prinses Leia. Trizia als Trizia buitenproportioneel en poeslief uitdagend. Ontbreekt: een kwijldoekje voor de nerd.
15-06-2017
6/10

Gewikt en gewogen (22): Streamliner 2

Het promopraatje: "Het is tijd voor de voorrondes en intriges, in het tweede deel van deze mechanische western. Oude O'Neil vertelt zijn verhaal over Lisa Dora en de oorlog. Billy Joe komt weer in contact met een oude bekende en Cristal probeert te redden wat er te redden valt. Oh ja, er wordt een moppie muziek gespeeld."

De dag des oordeels, over : Op zich is 'Fane geen groots artistiek licht, of bestempel hem eerder als gemakzuchtig. Zijn losse stijl doet even vluchtig denken aan het latere lijnenspel van Olivier Vatine, summier, zonder al te veel detail, back to the basics. Het komt slordig over maar is wel superefficiënt. Voor 'Fane is het slechts een instrument om zijn dynamische verhaal te vertellen. In een race, in eerste instantie tegen de tijd, waar het aankomt op snelheid kiest 'Fane voor weinig kaders per blad, veranderende camerastandpunten, steeds wisselende perspectieven. Pittig, pikant en pienter, deel twee verlaat de pitstop met gierende banden.
15-06-2017
7/10

Gewikt en gewogen (21): Streamliner 1

Het promopraatje: "Een verlaten weg in de woestijn, een oud service station en stof dat opdoemt vanuit de verte. Wanneer Billy Joe de deuren opengooit bij de O'Neils, zal niets meer hetzelfde zijn als daarvoor. De leider van de Red Noses gooit een ieders leven overhoop. De meest spectaculaire race ooit wil hij organiseren. Een race, tot aan de dood"

De dag des oordeels, over Streamliner 1: Snelle wagens, stoere jongens, weddenschappen, hete chicks en kordate grieten, laat ze maar komen, die gestroomlijnde Streamliners. Slordig, rudimentair getekend met de nodige flair. Als aanzet vurig, laat de banden maar gieren.
15-06-2017
6/10

Gewikt en gewogen (10 & 20): Alternative facts - Trumps werkelijkheid SC-HC

Het promopraatje: " In Alternative Facts kijken we door de bril van de 45ste president van de USA en zien we hoe hij schijnbaar onoplosbare kwesties in een mum van tijd fikst."

De dag des oordeels, over Alternative facts - Trumps werkelijkheid: Leuke Mad-achtige satire vanuit Nederland geredigeerd, herbeleef hoe Trump de wereld verovert met zijn gemoedelijke, bescheiden, nooit overheersende internationale politiek. NOT. Met constant even kritische gastoptredens van bekende gezichten (van Poetin tot Charles Michel) die mee het beleid bepalen van een gek die zijn gelijke niet kent. Fred de Heij mag het visueel overbrengen met zwaar gesticulerende overacterende figuren is het niet moeilijk om iedereen in het hemd te zetten. Zonder karikaturaal te tekenen zijn de spelers goed herkenbaar. Geslaagd amusant.
27-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (19): Star Wars Tussen de sterren 2

Het promopraatje: "De Alliantie blijft zoeken naar een nieuwe geheime basis. Han kent als smokkelaar talloze plekken die het Keizerrijk niet kent. Hij helpt Leia om een schuilplaats uit te zoeken die hij alleen aan Han bekend is. Bij aankomst vinden ze echter een groep moordenaars die hem dood willen hebben!"

De dag des oordeels, over Star Wars Tussen de sterren 2: Hetzelfde team, al vermoed je toch dat het laatste verhaal door iemand anders werd getekend. Duidelijk een stijlbreuk vergeleken met het gladde fotorealisme van Larroca en Delgado. Kan je een levendig avontuur beschrijven met twee harteloze, onmenselijke robots in de hoofdrol? R2-D2 krijgt een glansrol in Wraak van de Astromech. Schitterend ook de verbale intermezzo's van C-3PO. Keizerlijke trots weerspiegelt de offergave van een devoot samoerai. En Het zand is de bron beklemtoont dat zwakkeren in de samenleving beschermd moeten worden.
10-06-2018
9/10

Gewikt en gewogen (18): Star Wars Tussen de sterren 1

Het promopraatje: "Luke Skywalker is eindelijk alleen met prinses Leia. Dat wilde hij al een hele tijd. Alleen jammer dat het dan net gebeurt als ze stranden op een woestijn eiland! Gelukkig weet Han hen wel te vinden. Ondertussen bundelen Sana en Lando hun krachten op Coruscant omdat er dringend een heleboel kredieten te betalen zijn. Daarom gaan Han en Chewie ook weer smokkelen maar voor een Hutt?"

De dag des oordeels, over Star Wars Tussen de sterren 1: Drie heerlijke Star Wars-verhalen (Rebellen op survival, De dertien kratten en De Hutt-vlucht), konden ze allemaal maar zo origineel en aanvullend op het Lucas-oeuvre zijn. Hoe bewoond is het onherbergzame gebied van een waterplaneet? Zijn er doortraptere smokkelaars dan Han Solo? Ooit van Sana Starros gehoord? En hoe komt het dat Solo een Hutt moet vervoeren. Geen Tirolerhut, vanzelfsprekend. Verrassend, spannend en intelligent. De betere Star Wars, een aanrader.
10-06-2018
8/10

Gewikt en gewogen (5 & 17): Lonesome 1 HC-SC

Het promopraatje: "Kansas, januari 1861. De Amerikaanse Burgeroorlog staat op uitbreken. Langs de grens met de staat Missouri zaaien de duistere predikant Markham en zijn volgelingen terreur. Maar een eenzame cowboy zit hen op de hielen. Wraaklust drijft de anonieme ruiter, van de besneeuwde vlakten van het Midwesten naar de grauwe achterbuurten van New York. Wat volgt is een helse confrontatie, op de grens van het bovennatuurlijke en de horror."

De dag des oordeels, over Lonesome 1: Death Canyon – Lonesome : 1 – 0. Een duel gewonnen dankzij originaliteit, dynamiek en durf. Terwijl Swolfs braafjes het verhaal van de ruiter zonder naam recycleert, word je aangenaam verrast door het leven in de doodse valleibrouwerij. Swolfs slooft zich extra uit om het historisch te kaderen, in se een belangwekkend uitgangspunt. Alleen te doorzichtig om effectief gewichtig te zijn. Je kan herkauwen en toch nivelleren. Swolfs beperkt zich tot het eerste.
10-06-2018
6/10

Gewikt en gewogen (16): Voetbalgek 15

Het promopraatje: "Om de vier jaar staat Marcel Vangool voor dezelfde uitdaging: hoe erbij geraken op het WK Voetbal? Maar deze keer hoeft hij het niet ver te gaan zoeken: hij wordt analist voor een klein radiostation en reist mee af naar Rusland, waar het stenen uit de grond vriest."

De dag des oordeels, over Voetbalgek 15: Tja, zoiets moet je natuurlijk net uitgeven voor het begin van een groot toernooi. Net goed genoeg gecamoufleerd om niet door een of andere voetbalbond aangeklaagd te worden. De schitterende vondsten in het hoofd van Cazanove missen ook op papier het spreekwoordelijke doel. De meest herkenbare figuur staat op de achterkaft. Als dat maar geen presidentieel proces oplevert.
10-06-2018
5/10

Gewikt en gewogen (15): Amazonia 3

Het promopraatje: "Het onderzoek van Kathy Austin krijgt een andere wending nu in een grot in het Amazonewoud het lijk van een conquistador is gevonden. Samen met Délio, die deel uitmaakt van de Braziliaanse geheime dienst, beslist Kathy om het verder uit te zoeken. Ze trekt naar het afgelegen gebied waar zich een mysterieus wezen van buitenaardse origine schijnt op te houden."

De dag des oordeels, over Amazonia 3: Rodolphe en Leo doen er echt alles aan om overpolitiek correct te zijn. Je hebt al de vrijgevochten Dolle Dina, de heldin die haar mannetje staat in deze spionagewereld. Nu is er ook de afgezonderde eerwaarde die zijn eigen invulling heeft van het celibaat. Of de twee rondreizende homo's die zelf uitgedaagd worden door een hitsige dame. En dan is er het cliché van de getormenteerde ziel die zich niet meer ten volle wil geven om zich te behoeden voor het eventuele verlies, mocht er iets gebeuren. Hoewel bedoeld als vooruitstrevend, toch eerder stereotiep. Amazonia wordt vooral gedragen door die geweldige tekeningen van Marchal (beloond met een half sterretje extra).
29-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (14): Lefranc 29 De chaostheorie

Het promopraatje: "Na een noodlanding worden Lefranc en de rest van de passagiers opgepikt door een immense boot die uit de toekomst lijkt te komen. Helaas is het schip helemaal niet gastvrij."

De dag des oordeels, over Lefranc 29: Een niet gestolen titel, De chaostheorie die eerder betrekking heeft op de theoretische chaos die Seiter uitgeschreven produceert. Voor wie wil weten hoe je best géén strip maakt, één voorbeeld: Lefranc 29. Atoomenergie die alle lees- en levenslust wegneemt. Zwak.
29-05-2018
5/10

Gewikt en gewogen (13): Libertalia 2 De muren van Eden

Het promopraatje: "De vrijstaat Libertalia is nog maar net gesticht of Misson en Carracioli stuiten al op nieuwe problemen. De organisatie van hun 'vrije' gemeenschap heeft nog heel wat voeten in de aarde."

De dag des oordeels, over Libertalia 2: De hof van Eden, Utopia of Libertalia, wie droomt er niet van de ideale wereld waar mensen in peis en vree naast en met elkaar leven. Zelfs ten tijde van Daniel Defoe blijkt het al onmogelijk om een hechte en democratische samenleving te vormen. Hebzucht, jaloezie, macht, elementen inherent aan de mens die ervoor zorgen dat vreedzaam één zijn haast onmogelijk is. Libertalia, ideologisch interessant,Miel en Pigière halen inhoudelijk niet het onderste uit de kan met hun vele verspringingen. Paolo Grella is even groezelig (pagina 7, zijn dat nu twee mannen die de liefde bedrijven?) en maskeert een vluchtige lijn met mooie aquarelkleurtjes.
29-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (12): Jommeke 290 De ideeëndief

Het promopraatje: "Striptekenaar Zeppi Dephenelli zoekt de rust en stilte van Zonnedorp op om aan zijn nieuwe album te werken. Maar dat is buiten de dorpsbewoners gerekend. Het nieuws gaat vliegensvlug over de tongen en binnen de kortste keren staan talloze fans voor de deur van de overwerkte striptekenaar."

De dag des oordeels, over Jommeke 290: Philippe Delzenne gaat het wel erg dicht bij huis zoeken als Zeppi Dephenelli, de artiest in inspiratienood die belaagd wordt door tal van fans. Net geen strip in de strip (jammer) met Filiberke als ideeëndealer waaruit blijkt dat origineel uit de hoek komen na 250 verhalen niet zo vanzelfsprekend is. Uit het leven gegrepen met de uitgevende opdrachtgever die haast op een voetstuk wordt geplaatst. De ideeëndief, een goede aanzet, een matige afronding.
29-05-2018
6/10

Gewikt en gewogen (11): Serpieri Western Collectie 2 Little Big Horn

Het promopraatje: "Als lezer word je vanaf het eerste verhaal ondergedompeld in duistere en mysterieuze verhalen waarbij cowboys en indianen een hoofdrol spelen. Verwacht geen pure Amerikaanse insteek, want Serpieri geeft zijn verhalen stof tot nadenken mee en de antihelden die de verhalen bevolken."

De dag des oordeels, over Serpieri Western Collectie 2: Terwijl de heruitgaves van Druuna de zwaktes van het erotische space opera-epos blootleggen, is deze bundel indianenverhalen wel universeel en tijdloos. Serpieri toont een andere zijde van de Indianencultuur die geen enkele collega wist uit te spitten. Het ritueel van het Aankloppen, zelfs indianenvriend Jonathan Cartland rakelde het nooit op. De pioniersvrouwen zijn niet zo gedwee en weten uiteindelijk hun mannetje te staan tussen al die brute venten. De eerste drie episodes zijn verrassend, door de steeds wisselende invalshoek omtrent het gevecht bij Little Bighorn. Zelfs na een zoveelste variant blijft het boeiend. Eind jaren zeventig, begin tachtig, Serpieri had toen al een eigen karakteristieke stijl en wist meteen van welk hout strippijlen maken. Compositorisch best knap, die pagina-opbouw. Niet enkel professioneel, ook zeer goed.
29-05-2018
8/10

Gewikt en gewogen (2017): Serpieri Western Collectie 1 Vervloekt goud

Het promopraatje: "In dit verzamelalbum staan vijf westernverhalen van stripauteur Paolo Eleuteri Serpieri. Vijf verhalen over de weidse prairie voor het eerst bijeengebracht in één album. Roodhuidstrijders en squaws, vogelvrijen en blauwjassen, sjamanen en mysterieuze indianen."

De dag des oordeels, over Serpieri Western Collectie 1: Paulo Eleutieri Serpieri in ere hersteld. Het pre-Druuna-tijdperk overstijgt kwalitatief zijn succesreeks. Niet alle westernverhalen zijn even groots. Wanneer Serpieri raak schiet (soms met de hulp van Ambrosio), dan treft hij wel de gevoelige snaar. Vanuit Indianenstandpunt, de kolonisator volgend, een spoorzoeker de weg wijzend, het spel tussen mens en dier (De beverburch)t waar meestal de eerste aan het langste eind trekt (Donderstok). Meestal. De krachtige zwartwittekeningen (de uitgever maskeert het overgrote deel door vooraan eerst twee ingekleurde kortverhalen te plaatsen) lezen tijdloos. Met karakter en vlezig accuraat. Gecombineerd met pareltjes als De bizon heb je goud in huis.
29-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (9): De ridders van Heliopolis 2 Albedo, de witte fase

Het promopraatje: " Zeventien is niemand minder dan de geheime zoon van Lodewijk XVI en Marie-Antoinette: de Franse koning Lodewijk XVII! Eist de jongeman zijn rechtmatige troon op of zweert hij trouw aan de eeuwenoude regels van de alchemie?"

De dag des oordeels, over De ridders van Heliopolis 2: Het transcendentale staat wederom centraal in de bovennatuurlijke verrukking die door menig mens gezocht wordt. De beproevingen die je moet doorstaan om het opperste geluk te bereiken gaat voor een keer niet uit van macht en overheersing, wel het verdedigen van alle levenswaarden op aarde. Het wrede Kwaad wordt dus gecounterd door het Goede. Wie had dat in een strip van Jodorowsky nog verwacht? Het schouwspel blijft aanlokkelijk dankzij de mooie bijdrage van Jérémy.
29-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (8): Kattenstreken

Het promopraatje: "De kat, wat een mysterieus dier! In alle culturen en in alle tijden veroverde het beest een speciale plek: als godheid, als duivel of gewoon als ondeugend huisdier. Maar heb je jezelf ooit afgevraagd welke gedachten er schuilgaan in die kleine kattenkopjes?"

De dag des oordeels, over Kattenstreken: Een portret, een kleine illustratie en een volledige pagina kenmerken samen met het gedicht de specifiek genaamde katten Maxwell, Socrates, Ophelia, Isidoor, Nikki, en vele anderen. Sommigen geven al meteen een stukje van hun persoonlijkheid prijs, anderen worden uitgekleed in de bijhorende tekst. Echter melodieus is de begeleidende rijmelarij niet. Terwijl een striptekenaar alles uit de kast moet halen om een volwaardig verhaal van achtenveertig pagina's te illustreren, maakt deze artiest er zich heel wat vlugger vanaf. Een portret, een kleine illustratie en een volledige pagina, je stond er bij en je keek er naar. Gemakzuchtige Kattenstreken.
29-05-2018
5/10

Gewikt en gewogen (7): Batman Detective Comics Special Edition De terugkeer van Black Mask

Het promopraatje: "Een speciale beurs editie met in de hoofdrol Batman, onder andere getekend door Romano Molenaar."

De dag des oordeels, over Batman Detective Comics Special Edition De terugkeer van Black Mask: Vlug in elkaar gebokst voor de Stripdagen van Haarlem om de Nederlandse geïnteresseerden extra warm te maken. Dit deeltje bevat immers voor de helft voorbereidend potloodwerk van thuislander Romano Molenaar. En hiermee is het belangrijkste meteen gezegd. Net geen tien euro voor deze kwalitatieve flutuitgave, geniet, zonder harde kaft, is echt veel te veel. Met een oervervelende Black Mask en dito Mad Hatter die je zelf gek maken met hun gebazel. Neen, hoe straf Batman ook de lucht in gaat, dit is geen hoogvlieger.
29-05-2018
5/10

Gewikt en gewogen (6): Death Valley HC

Het promopraatje: "Om zijn jonge Indiaanse metgezel te redden die gelyncht dreigt te worden na een mislukte overval op een trein, sluit Wayne een pact met de sheriff. Hij gaat Debbie bevrijden, de dochter van de burgemeester die ontvoerd werd door Coyoteros. Het vermoeden is dat ze is doorverkocht aan een bordeel in de goudvelden van Death Valley: een hels gebied. Het is er vergeven van de indianen, de goudzoekers hebben de vingers los aan de trekker, het leger is corrupt."

De dag des oordeels, over Death Valley: Laat je niet afleiden door het uiterlijk. De ondermaatse kaft van Death Valley mag er net als de tekeningen binnenin doods uitzien, de strip wordt gedragen door een ijzersterk verhaal. De kracht van Brrémauds schrijven zit hem in de originaliteit, een satirische, ironische blik op een uitgemolken genre. Geen zoveelste kopie van Durango of zelfs Blueberry, wel een zwartgallige benadering van de revolverantiheld. Dat begint meteen met een heerlijke treinoverval. Woord en beeld vullen elkaar perfect aan, tenminste in een ideale wereld. In werkelijkheid draait het vaak anders uit, getuige Waynes macabere lot. Zelfs in de staart pakt de scenarist nog eens raak uit. Fabrizio Russo valt te klasseren als een betere Studio Vandersteen Bessy-tekenaar, hij visualiseert matig maar efficiënt wat Brrémaud verrassend in petto heeft. Met een echte beeldkunstenaar was dit een topstrip geweest.
27-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (2017): De Eenhoornridder oneshot HC-SC

Het promopraatje: "Een ridder op zoek naar de zin van zijn bestaan. Een buitengewoon bijzonder avontuur, haarscherp in beeld gebracht door Stéphane Piatzszek op basis van een magnifiek verhaal van Guillermo G. Escalada. Een dramatisch verhaal over vernietiging en verlossing, over droom en wedergeboorte."

De dag des oordeels, over De Eenhoornridder: Helaas een vergeten boek dat meteen in een verdomhoekje belandt vanwege de onbestemde uitgave. Nochtans is de Eenhoornridder een schitterende oneshot die wel meteen schiet in de roos. Het probleem van het boek is dat je een zekere bestemming verwacht, een queeste die ingevuld wordt, een louterende genezing die uiteindelijk zo openbarend is dat je helemaal meegaat in het verhaal. Piatszek en Escalada zijn subtieler en laten veel aan de verbeelding over. Hoe erg is het gesteld met de geestesgesteldheid van de ridder? Op een bepaald moment ga je zelfs twijfelen aan Heredia's leven. Is dit de film die zich voor zijn ogen afspeelt terwijl hem de genadeslag werd toegediend. Een heerlijke fantasieprikkeling. Bovendien wordt de strip verrijkt door die fantastische tekeningen van Escalada. De majestueuze veldslag, de kleurrijke uitdossing, de vlezige beesten in sfeervolle kleuren. Tekenen is een kunst, componeren evenzeer. Ook daarin blinkt hij uit, dynamische composities verhogen het ritme. Zonder het cinema te noemen is de Eenhoornridder een geweldige bioscoopervaring. Absoluut te lezen (en te bewonderen).
27-05-2018
9/10

Gewikt en gewogen (4): Viktor & Frenky 3 Rauw op je dak!

Het promopraatje: "Naast deze vaste werkzaamheden heeft Daniel voor stripblad Eppo diverse avonturenreeksen getekend zoals Uuterwaerdt en Turpin. Zijn favoriete 'hobbystrip' Viktor & Frenky werd door de jaren heen gepubliceerd in o.a. Stripnieuws, P@per, Strike, The Strip (GB), Eppo, Por Dios en diverse Zondagochtendkranten van Holland Combinatie."

De dag des oordeels, over Viktor & Frenky 3: Slechts 24 pagina's, deze derde valt nogal dunnetjes uit. Maar het moet gezegd: beter een halve Frenky (voor Frankenstein niet vanzelfsprekend) dan helemaal geen. Als hobbyprojector verdient Daniel van den Broek alle lof, de strip straalt voldoende professionalisme uit en met ideeënondersteuning van onder andere Ivan Claeys en Geinz kom je komisch niets te kort. Net niet zo onnozel als een Dirkjan, wel even amusant.
27-05-2018
7/10

Gewikt en gewogen (3): De lange stilte Integraal (Eric Stalner)

Het promopraatje: "Eric Stalner tekent met de belevenissen van deze jongen op zoek naar de waarheid een levendig beeld van het turbulente leven in en rond New York City aan het einde van de 19e eeuw. Het is de tijd van grote migraties en het hoogtepunt van de industriële revolutie."

De dag des oordeels, over De lange stilte: Handig, zo'n integrale editie van twee Franse albums waarbij Glénat het zelf niet meer nodig achtte deze Stalner te vertalen. Dark Dragon Books haalt wel een stuk van het Prestige weg door het formaat ietsje te verkleinen). Zonde. De lange stilte valt niet enkel letterlijk voor de hoofdpersoon op te nemen, ook de plot de schrijver achter tal van mysterieuze gebeurtenissen. Hoewel er maar weinig spelers zijn, heb je geen enkel idee wie ook maar de verantwoordelijkheid draagt voor de aanslag. Stalner is erg karig met hints en eist dat je zelfs afwacht tot de finale ontknoping. De lange stilte, een professioneel gemaakte semihistorische thriller, een gezonde oefening van Stalner om voor een keer het Franse grondgebied nog eens te verlaten.
27-05-2018
6/10

Gewikt en gewogen (2): Dracula (Croci)

Het promopraatje: "Wanneer de schrijver Bram Stoker naar de archivaris van het British Museum gaat, doet deze hem een vreselijke openbaring over de historische figuur 'Vlad Tepes', de Spietser. Dit vormt de inspiratie voor de romanschrijver voor het schrijven van zijn cultroman Dracula."

De dag des oordeels, over Croci's Dracula: Dark Dragon Books maakt af waar Talent/Toog indertijd niet toe kwam. Had je nog een romantisch, positief beeld van dat eerste luik dat Croci over Dracula (eerder Vlad Tepes) vertelde, na deze integrale editie heb je het slaapverwekkende gevecht vol oeverloos gebazel al halfweg verloren. Croci en Pauly proberen je krampachtig mee te graaien in deze vampierencultus, de immer beschrijvende passages zonder literaire drang zijn zo kil en passieloos dat je niet doordringt in de historische fantasywereld zonder fantasie. Wat een gezeur, honderdvijftig pagina's lang. De pogingen om de kroniek bij uitbreiding vanuit verschillende perspectieven te vertellen biedt geen extra soelaas.
27-05-2018
5/10

Gewikt en gewogen (1): Pinanti United 3 Wereldkampioenen

Het promopraatje: "De avonturen van voetbalclub Pinanti United, waar trainer Raymond de scepter zwaait over zijn ploeg jonge, toekomstige voetbalsterren. Knap dribbelwerk, omkoping, 'extra time', terreinverzorging, nieuwe tactieken, slapende scheidsrechters of schreeuwende voetbalouders aan de zijlijn zorgen ervoor dat de lach van de lezer nooit buitenspel staat!"

De dag des oordeels, over Wereldkampioenen: Leuk amusementsboekje waarbij Charel Cambré vooral charmeert met de subtiele en rake karikaturen in het decor. Met enkele karakteristieke kenmerken Sagan, Van Avermaet, Filip Joos en tal van anderen portretteren (natuurlijk veel 'kinderlijke' voetballers, een schattige Witsel), het is een kunst. Alleen aan de pointes zou extra gesleuteld moeten worden, de opbouw van de gag heeft niet altijd het meest komische resultaat. Met Wereldkampioenen haalt Cambré de humoristische wereldbeker nog niet in huis. Sympathiek.
27-05-2018
6/10