Een verdienstelijke poging van Pieter Rosseel om op jeugdige leeftijd reeds een magnum opus af te leveren. De artiest heeft zijn ogen gretig de kost gegeven bij het lezen van Mazzuchelli's
Asterios Polyp. Het vormelijke lijnenspel en het grafische geëxperimenteer ondersteund door kleurpatronen komt hier in een gelijkaardige vorm in terug. Helaas mist Rosseel de maturiteit en de draagkracht om het jeugdige enthousiame te temperen en het geheel in een volwassen, zij perfecter, perspectief te plaatsen. Dat komt deels door het Brecht evensachtige adolescentenverhaal. Het is de overbruggingsperiode van enkele jongvolwassenen die weldra hun stap in het 'echte leven' zetten. Die van de gekortwiekte vrijheid na het aanvaarden van een slaafse job. Rosseel maakt geen gebruik van Evens gekende waterverf-grafiek, hij nestelt zich dichter bij meester Mazzuchelli. Weliswaar zonder diens basiskennis van de o zo noodzakelijke anatomie.
Struikelen is willen maar niet kunnen. In dat opzicht kent Rosseel zichzelf uitstekend. Hij struikelt als beginnend auteur.
-
Struikelen ***
-
Zeg het met Kama Beterschap **
-
Zeg het met Kama Gefeliciteerd met **
Geen opmerkingen:
Een reactie posten