Een album met twee gezichten. Beginnend met het titelverhaal dat uitstekend dat achtergrond weergeeft waaruit Morris vandaan kwam: de animatiewereld. Je zou de vaak woordloze prentjes vaak als storyboard achter elkaar kunnen projecteren en dat levert een rudimentaire tekenfilm op. Vooral de ronde, beweeglijke figuurtjes -op zijn Mickey Mouses, met vier vingers- zijn zo weggeplukt uit een cartoon. De opzet is gelijkaardig: slapstick die je van de ene scène in de andere doet belanden. In Mad Jim of De dubbelganger (getiteld is het tweede verhaal niet) krijgt de figuur van Lucky Luke al vastere vorm. Met nog steeds van die rondere, vloeiende 'mannekens' met karikaturale gezichten (Charley Chick lijkt als twee druppels water op Louis Tobback, pagina 28) en even ritmische ensceneringen (pagina 31). Halfweg het verhaal schakelt Morris in een hogere versnelling en vult de pagina's aan met een extra strook! Gedisciplineerd en gestructureerd is het genieten van de comedy capers-holderdebolder-humor. Voor een 'beginneling' heeft Morris heel wat komisch en grafisch in zijn mars.
- Lucky Luke 1 ***
- Lucky Luke 17 ***
- Lucky Luke 18 ***
- Lucky Luke Integraal 1 ****
- Lucky Luke Integraal 6 ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten