woensdag 11 november 2009

Even zweven

Begin met het einde en eindig met het begin, Jodorowsky verpakt het verhaal ijzersterk en zorgt ervoor dat we kruipen in het vel van die schlemiel, terecht bestempeld als een detective klasse B, zijnde John Difool. Logisch dat hij met zo'n rotklus -op het eerste zicht makkelijk verdiend geld- opgezadeld zit en hij zich ongewild al nieuwe vijanden maakt. De politie tracht de ware toedracht achter zijn fictieve zelfmoord te achterhalen. Wie wil Difool om zeep helpen. Net als de politie wordt ook de lezer voor de gek gehouden. Difool heeft immers nog belangrijke informatie op zak, een kleinood waar heel wat figuren naar op zoek zijn, een magisch element met immense krachten. Vanaf dan is het hek van de dam en sleuren Jodo en Moebius ons mee in een weergaloze thriller met fantastische proporties. Wil je weten wie John Difool daadwerkelijk is? De Incal zal het jou zeggen en wie weet herken je er elementen van jezelf in. Is de Incal een spiegel? Hoewel het vaak een ruimtelijke, kale bedoening is die Moebius weergeeft, is hij op zijn best in overgearceerde passages waarbij het licht zelfs zonder kleur de omgeving overbelicht (plaat 26). Wat begint als een gewone detective, ontpopt zich tot metafysisch verhaal.
- avonturen van John Difool 3
- avonturen van John Difool 4
- avonturen van John Difool 5
- avonturen van John Difool 6
- Groene Koning 1 HC
- Groene Koning 1 SC
- Groene Koning 2 HC
- Groene Koning 2 SC
- Incal integraal
- Nero 15: Toffe Theo
- Nero 64: De smaragdgroene pletskop
- Nero 66: De verdwenen Nero
- Nero 73: Het spook van Zoetendaal
- Nero 86: De bom van Boema

Geen opmerkingen: