Wat een georkestreerde explosie. Ingetogen versus expansief. Op- versus ondergang. De opbouw en het preserveren van een imperium in naam van de familie, terwijl net datgene wat overblijft alles is behalve de familie zelf. Coppola verveelt met zijn drieëneenhalf uur niet en mag nog gerust een eind verder gaan met het uitspitten van de Corleone-historiek. De keuze van Robert de Niro was uitstekend, de Italiaanse aanpak bewonderenswaardig. The Godfather lauweren als één der beste films aller tijden, het is ze gegund. Een parel waarover je kan blijven uitweiden. Ik hou het voor een keer kort. The Godfather II. Francis Ford Coppola. 1974. *****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten