dinsdag 30 juni 2009

Top of the bill: The Long Riders van Walter Hill

Geen familiefilm, maar wel een film over families met voor een keer acteurs die daadwerkelijk een geboorteband hebben met elkaar. Drie Carradines voor de Younger-broertjes, James en Stacy Keach als Jesse en Frank James, Dennis en Randy Quaid als twee Millers. Een knap gevonden huzarenstuk om die allen bij elkaar te verzamelen, geeft toch een extra vorm van authenticiteit.
Qua drama is de film even wazig als het camerawerk, nogal flou en niet overtuigend. De draagkracht zit 'm eerder in de explosies van geweld, zij het in tegenstelling tot Once upon a time in the West wel gedateerd. Niet memorabel, wel knap.
The Long Riders. Walter Hill. 1980. ***1/2.

maandag 29 juni 2009

Een westernsprookje: Once upon a time in the West


Fenomenaal, memorabel, fantastisch, uitzonderlijk en wondermooi. Leone bereikt hiermee het westernhoogtepunt uit zijn carrière. Een eenvoudig, maar ijzersterk scenario dat episch gerokken wordt in tijd, hierdoor drijft de regisseur het drama ten top (Harmonica krijgt al vrij snel de mogelijkheid om Frank eventueel uit te schakelen). Naast de schitterende beelden is er de draagkracht van Morricones sublieme score. Net als bij The Good, the Bad and the Ugly heeft elk hoofdpersonage een eigen deuntje, een onderbouwde, melodieuze karakterisering. Zoveel lyriek kan je moeilijk verwoorden. Bovendien zit je met die prachtige locaties en straffe cast (Jason Robards, verrassend). Wat moet dat indrukwekkend zijn geweest, op groot scherm, een close-up van Charles Bronsons ogen!
Once upon a time in the West. Sergio Leone. 1968. *****

zondag 28 juni 2009

Het blauwe water van Aquablue

Zo eindigde de eerste cyclus van Aquablue: "En zo merk je wat het effect kan zijn wanneer je een gouden tandem verbreekt. Vatine werkt zijn eigen geesteskind niet af en geeft Cailleteau de ruimte en vrijheid om met een getrouwe Aquablue-aanhanger de reeks voort te zetten. Zou het verhaal er identiek hebben uitgezien indien Vatine in plaats van Tota er zijn tanden ingezet zou hebben? Gefrustreerd koffiedik kijken. Grafisch vallen kleine verschillen op, maar die storen niet zo. Het zijn eerder de breeduitgesmeerde beschrijvingen die heel wat aandacht opeisen en het ritme stokken, iets wat voorheen zelfs niet opviel. Cailleteau poogt teveel de verrassende hersenkronkel van het extra ras uit het voorgaande deel te onderbouwen met een paar didactische bladzijden. De climax geeft niet het verhoopte vuurwerk, hoewel Project Atalanta nog steeds boven de science fictionmiddenmoot uitsteekt. Grappig de rechtstreekse verwijzing naar Star Wars."
- Aquablue 6 SC - Talent
- Aquablue 6 HC - Talent
- Aquablue 7 SC - Talent
- Aquablue 7 HC - Talent
- Jerom 6
- Monster 15
- Suske en Wiske 85
- Suske en Wiske 232
- Suske en Wiske pocket 8

zaterdag 27 juni 2009

Robbedoes' Zwarte hoeden en meer

Vaak kijkt men nogal nostalgisch terug naar oud werk dat bestempeld wordt als zijnde een klassieker. Franquins oeuvre behoort tot die gekoesterde groep. Maar in hoeverre overleeft zo'n strip de tand des tijds? Want door de oubolligheid waarmee je overspoeld wordt -de zwakke lettering, het variërende tekenwerk, de strakke pagina-opbouw en de losse vertelstructuur- zou je dat in een hedendaagse context moeilijker kunnen vatten. Dan heb je het grondig mis.
- F.C. de Kampioenen 57
- Hägar & Reizen
- Kiekeboe 121
- One Piece 8
- Robbedoes en Kwabbernoot 3
- Smurfen 19
- Suske en Wiske 168
- Suske en Wiske 257

vrijdag 26 juni 2009

De Tango van Corto

"Naar Buenos Aires dankzij Corto Maltese en Brussels Louise! In 54 handelszaken in de buurt van de Louizalaan staat op zaterdag 27 juni 2009 telkens een andere uitvergrote tekenplaat van het album Tango. Maar ze zijn niet allemaal zoals ze horen te zijn: er zijn 13 fouten ingeslopen en die moet u zoeken en vinden. In de meeste boekhandels en op het terrein waar de Portes Louise van Pol Quadens zich bevinden, kunt u het album kopen indien gewenst. U vindt daar overigens ook het deelnemingsformulier. Het parcours start om 10u. Het deelnemingsformulier moet u ten laatste om 17.00 in de urne stopen die u vindt aan de toegang van de Club Aspria Avenue Louise, aan het Wiltchersplein (binnenkoer van het Conrad hotel). Een onschuldige hand zal uit de juiste antwoorden de winnaars aanduiden! Dit gebeurt nog de avond zelf tijdens het concert en de tangodemo’s op hetzelfde Wiltchers Plein." Voor alle info, surf naar: De Tango van Corto.

dinsdag 23 juni 2009

Drie vernissages: BCB, Stadhuis, Maison de la BD

Wanneer je uitgenodigd bent, is party crashen niet van tel. Dan draaf je officieel op. Eerst de voorstellingsexpo van de gelijknamige strip Brussel in beeldekens in het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal. In de 'moderne' galerij in de tussenverdieping rechts. Al wat Vlaamsch was, maakte zijn opwachting. Veel van de originelen werden sec getoond, het stripverhaal kleurloos uitvergroot. Sommige platen hebben dat wel nodig, want de inkleuring in het album laat te wensen over. Voor de bespreking van het best wel leuke album: Brussel in beeldekes: Manneken Pis en andere Sjarels.
Van een ander historisch kaliber is Willy Vandersteen die gehonoreerd wordt in het Brusselse Stadhuis met de expo Willy Vandersteen - Het Brusselse epos. Daar heeft de inrichtende macht zich zwaar misrekend. De beschikbaarheid van originelen uit Vandersteens blauwe Brusselse periode is nihil, waardoor zo goed als niets uit deze legendarische albums getoond kon worden. Bovendien is de informatie rondom niet zo alomvattend dat je een uitstekend zicht krijgt op Vandersteens exploten in de hoofdstad. Teleurstellend? Neen, want de eerste twee vitrinekasten links tonen prachtige parels uit de beginperiode van Vandersteens carrière. Uit elk album een drietal originelen: De zwarte madam, Sprietatoom, De Koning drinkt, Bibbergoud. Alleen al daarvoor is het de moeite om dat moois te bewonderen. Wat wel natuurlijk stoort is wederom het 'artistieke' uithangbord. Waarom moet een niet-stripauteur (de productie van Swarte is te verwaarlozen) de honneurs dragen om de affiche te ontwerpen? Een verkeerdelijk uitstalraam. Een verkeerdelijk signaal!
Het receptiegedeelte? Njam, njam, de waanzinnigheid van geldverkwisting om met veel poeha zich te manifesteren. Je vraagt je steeds af: hoeveel mensen er naderhand de tentoonstelling effectief bezoeken.
De derde met nog eens den Willy uitgelicht, hebben we links laten liggen. Het was veel plezanter om op het terras van de Mort Subite te verkleumen. Het bijhorend prentje zegt genoeg.
Brusselse beeldekens van 23/06 tot 30/08. BCB. Zandstraat 40. 1000 Brussel.
Willy Vandersteen - Het Brusselse epos van 24/06 tot 27/09. Stadhuis Brussel. Grote Markt.

Een toverdrankje

Elixers 1 was een sprankelend fantasydrankje: "Op het concrete gebruik en de uitwerking van het Elixer na -die de voorlaatste pagina's van het boek vullen- heb je eigenlijk niks aan te merken op deze strip. Varanda en Arleston hebben een volledig nieuw universum gecreëerd dat voor een keer totaal afwijkt van het Lanfeust-imperium waarop de scenarist voortdurend teert en toont dus dat hij na Sinbad een nieuwe, vermakelijke fantasy-strip met voldoende potentieel om commercieel succes te halen in de pijplijn heeft. De karakters zijn levendig, de interactie tussen Tolriq en Murmillia spits en vondig. Steeds weer gekruid met de nodige dosis humor. Flitsende actie en beweeglijke beelden. Je vliegt er zo doorheen. Goed."
- Betty & Dodge 2 HC
- Betty & Dodge 2 SC
- Elixers 2 HC
- Elixers 2 SC
- Gezellen van de schemering 1
- Pink Panther 1
- Tour de France 1
- Ze waren met tien 1

maandag 22 juni 2009

Met hevige windstoten: De kinderen van de wind

Eén van de belangrijkste stripreeksen uit de jaren tachtig van de voorgaande stripeeuw, is dat niet overroepen? Afgaande op dit eerste album moet je meteen bevestigen dat Bourgeon een groots album heeft afgeleverd dat alle ingrediënten bevat om de perfecte strip te realiseren. Je hebt de natuurlijke manier waarop hij de flashback integreert die de melodramatische jeugd van Isa/Agnes openbaart zonder chronologisch alles netjes in te lepelen (23-28). Er is de sublieme historische kennismaking met het verschrikkelijke bootsleven en al de miserie die ermee gepaard gaat: de verveling, de muiterij, de veldslagen, de ongelukken. Maar ook de persoonlijke noot wordt niet verwaarloosd. Ondanks de mannelijke en provocerende houding die Isa aanneemt, lijkt er toch iets te groeien tussen de twee belangrijke protagonisten (met een heerlijke knipoog op de laatste pagina). Bovendien frist Bourgeon de bladspiegels op met een dynamische pagina-opbouw waardoor je filmisch kan genieten. Het meisje in het want is een prachtalbum.
- Kinderen van de wind 1 - 12bis
- Kinderen van de wind 1 - Casterman
- Kinderen van de wind 1 - Oberon
- Kinderen van de wind 2 - 12bis
- Kinderen van de wind 2 - Casterman
- Kinderen van de wind 2 - Oberon

donderdag 18 juni 2009

Het Marc Sleen Museum

Eindelijk is het dan zo ver. Ridder Marc Sleen krijgt zijn eigenste stripmuseum. Uiteindelijk wordt het gehuisvest recht tegenover het Belgisch Stripcentrum in de Zandstraat, daar waar Sleen de figuur Nero gecreëerd heeft.
Opzienbarend dat het Vlaamse stripicoon zelf dit eerbetoon mag meemaken. In de meeste gevallen is de administratieve mallemolen zo traag dat de ering van zo'n publieke figuur eerder plaatsvindt nadat de figuur onder de zoden ligt. Veel had het nochtans niet gescheeld. Niet dat ik op een onbewaakt moment Sleen aangereden heb of dat de gezondheid van de edelman danig geschaad was, wél omdat de politieke mallemolen met allerlei getouwtrek een echte beslissing deed uitstellen. Bert Anciaux had er zijn zinnen opgezet en wou het erfgoed in 'Vlaanderen' houden. Dat terwijl Guy Vanhengel in de andere vijver viste om Sleen -net als vele politici- de rand van de hoofstad bij Brussel wou annexeren. Mogelijke standplaatsen als Turnhout (duh) en Hoeilaart (logisch) moesten plaatsruimen voor een integratie met ons internationaal gekende stripmuseum. Eigenlijk niet zo'n slechte beslissing, ware het niet dat Brussel net zo'n Nederlandstalige pijler heeft waar dit museum eventueel mee geïntegreerd kon worden, mits het vinden van een nieuwe locatie.
Beschuldig mij van nepotisme of andere voortrekkerij. Wanneer je kijkt naar de realisaties van de enige Nederlandstalige stripwinkel Het B-Gevaar, met de verschillende exposities rond Sleen (zowel op het Greepstraat-adres, als extern), en vzw de Nerotiekers die er eveneens gehuisvest is, zou je vermoeden dat de weinige Nederlandstaligen die in de hoofdstad overblijven zich elkaar zouden vinden. Een logische historische samenvloeiing.
De locatie die nu door het Sleen-museum ingepalmd wordt, leent zich niet voor een extra boetiek. De ruimte barst nu reeds uit diens voegen, ook al omdat het ego van Sleen er met moeite in kan ronddwalen. Genoeg gemekkerd over gemiste kansen.
Wat telt is het herbergen van een Vlaams stuk strippatrimonium. Natuurlijk is het een zonde dat reeds een groot deel van Sleens oeuvre een weg naar de (speculatie)markt heeft gevonden waardoor originelen uit de eerste (dertig) albums onvindbaar zijn en enkel op basis van bruikleen opgenomen kunnen worden in de tentoonstellingen. Toch hebben de mensen van het BCB een bezichtenswaardige minitrip van Sleenovia georganiseerd. En voor één dag was Albert ook in dat land tijdens de zeer feestelijke opening Koning!
Het Marc Sleen Museum. Zandstraat 33-35, 1000 Brussel.

Kuifje en het zwarte goud

"Overal ter wereld geven de motoren van de auto's er plots de brui aan: er moet geknoeid zijn met de benzine. Een oliecrisis dreigt. In het Midden-Oosten probeert sjeik Bab El Ehr het bewind van Ben Kalisj Ezab omver te werpen. Dit lokale conflict kan ontaarden in een wereldoorlog. Reden genoeg voor Kuifje om zich halsoverkop naar het land van Het zwarte Goud te begeven."

- Kuifje kleuren-facsimilés 15
- Kuifje - A5 formaat 15
- Kuifje 15 HC
- Kuifje 15 SC
- Zeven 5

woensdag 17 juni 2009

De 7 kristallen bollen

Authentieke uitgave in kleur: omslag, donker blauwe schutbladen, linnen rug, pastelkleuren, gedrukt op ecrupapier. "In De zeven kristallen bollen (1948) worden zeven geleerden op mysterieuze wijze getroffen door een soort van lethargie bij hun terugkeer uit het Andes-gebergte. De slachtoffers worden gevonden tussen de scherven van een kristallen bol. Professor Zonnebloem verdwijnt tijdens een bezoek aan professor Bergamotte. Kuifje en kapitein Haddock beginnen een zoektocht."
- Golden Cup 3
- Kuifje kleuren-facsimilés 13
- Kuifje - A5 formaat 13
- Kuifje 13 HC
- Kuifje 13 SC

dinsdag 16 juni 2009

De sigaren van de Farao

"In De sigaren van de farao (1934) is Kuifje verwikkeld in een drugshandel die hem naar India zal leiden. Hij ontmoet er Janssen en Janssens, de onhandige politieagenten die in latere albums nog dikwijls zullen opduiken." Wat zijn die prachtige kleurenfacsimilés toch exclusieve en toch prijsbewuste pareltjes wat betreft patrimoniumconservering.

- Kuifje Kleurenfacsimilé 4
- Kuifje - A5 formaat 4
- Kuifje 4 HC
- Kuifje 4 SC
- Roel en zijn beestenboel 9

Japanse keuken

Eer ik me er aan waag om zelf sushi's in elkaar te boksen, lijkt het verstandig om eerst de geraffineerde gefineerde gelaagdheid van de Japanse keuken veelvuldig met de mond te beproeven. Een onlangs ontdekt restaurantje aan de Brusselse Beurs genaamd Anata heeft de allure van een veredelde taveerne, toch zeker wanneer je de schabouwelijke bediening in acht neemt. Maar budgetvriendelijk zijn ze wel. Heerlijk smullen van rauwe vis was dat. Stel je voor met dromerige Sigur Ros-klanken op de achtergrond en je bent in de zevende hemel.
Anata. Anspachlaan 74. 1000 Brussel.

maandag 15 juni 2009

Een weinig comfortabele troon

Het oordeel over het eerste deel van De Lemen Troon: "Na De eenhoorn verwacht je je bij Silvester aan een gelijkaardige historische science fantasy waarbij de alchimisten de plak zwaaien achter de schermen van een politiek zwakke koning. Deze verrassende, interessante nieuweling oogt misschien minder kleurrijk dan voornoemde, inhoudelijk steekt De Lemen Troon er overduidelijk boven uit. Alles draait om macht. Sommige vazallen zijn het beu en willen zelf de troon bestijgen en gaan daardoor een verbintenis aan met de vijand van hun volk. Een nationale tijdsgeest heerste toen nog niet, ieder wil zijn graan meepikken van het zo groot mogelijke tarweveld. Gelukkig zijn er nog onvervaarde helden die voor hun koning in de bres springen om dit onrecht recht te zetten. De daden zijn heroïsch, de offergaves van bevriende levens. En dat allemaal omdat een watje zijn volk niet in bedwang wil/kan houden. Tekenaar Theo lijkt botweg erop in te kappen. In zijn ruwe lijnvoering zit vakmanschap en levendigheid die zorgt voor een goeie voortstuwing en een passionele noot in Tanneguy. Een onderschatte strip."
- Donnington 2 - Talent
- Donnington 2 - Lombard
- Jerom 7
- Kuifje Luxe Koffer A5
- Lemen Troon 2

Een zwaardvisoperatie: Swordfish

Acteurs die spreken over de echtheid en credibiliteit van een film, het geeft Swordfish een zeker gevoel van authenticiteit. Travolta pakt ermee uit door tijdens een koffieklets in het begin van de film te verwijzen naar Pacino's wanhoopsdaad in Dog day afternoon. Travolta ziet het gelukkig anders aflopen en zal zijn stempel doordrukken op degenen die hem niet au sérieux nemen. Het bewijs is er meteen: een grootse ontploffing en je hebt dé pakkendste scène die je van je stoel blaast! Wat volgt is een patriottistische actiefilm met een dubbele moraal. Alles doen voor het geld? Geld gebruiken om terrorisme te bestrijden? Hoe bedwing je een losgeslagen hond? Kortom: Swordfish is vluchtig vertier.
Swordfish. Dominic Sena. 2001.

zondag 14 juni 2009

Desberg in Sienna?

"De koele, meedogenloze Sienna is overdag financieel consulente en 's nachts beul voor de CIA. Gabriella is haar tegenpool. Als gedreven en menslievende advocate ontvangt ze grote honoraria van rijke cliënten om zich zo te kunnen ontfermen over de minder gefortuneerde."
- Dread Mac Farlane 4
- Jerom 8
- Jerom 9
- Jerom 10
- Sienna 1

The Good, the Bad and the Ugly

Onwaarschijnlijk dat zo'n tweeëneenhalfuur durend epos met heel veel trage scènes en weinig actie toch in één ruk meeslepend blijft, voor jong en oud, zelfs na veertig jaar overleven. Zelfs de gedubde voice-overs met loslippende stemmen worden weggewimpeld door de weidse landschappen, beklemmende muziek en vaak hilarische confrontaties. De afwisseling tussen de weinig subtiele dialogen, het moeizaam zwijgen en de doodse stiltes zorgen dat je je ogen nog meer de kost kan geven. Telkens wanneer je denkt dat de ontknoping volgt, voegt Leone er ongegeneerd een extra twist aan toe (net voor het bereiken van het kerkhof. Ofte hoe je van een flinterdun verhaal een ijzersterke film kan maken. Het terugzien van Il buono, il brutto, il cattivo was de opmerkelijke herontdekking van deze blijvende klassieker.
The Good, the Bad and the Ugly. Sergio Leone. 1966.

woensdag 10 juni 2009

De werelden van Arleston

Echt een multischrijver is Arleston niet als je kijkt naar het beperkte universum dat hij voortdurend betreedt. De fantasy is zijn 'beperkte' wereld waar hij veilig vertoeft. Eens hij van dat speelveld afwijkt, zit er meteen minder frisheid in de draadloze dingen. Zie maar naar de interstellaire poging om van de grond te gaan in Lanfeust van de Sterren. Na acht albums beseften de auteurs dat ze moesten terugkeren naar de stamplaats Troy. Niet om afbreuk te doen aan Arlestons schrijfsels. De eerste Lanfeust-cyclus is nu al een klassieker, terwijl hij eigenlijk kwalitatief nog beter scoort met De trollen van Troy. Hetgeen wat je hem NU vooral verwijt is de veelschrijverij die steeds op hetzelfde stramien gebouwd zijn. Wijkt Arleston toch eens van zijn geëffende pad zoals in Sinbad, dan heb je weer eenzelfde fraîcheur.
De Belgisch Stripcentrum speelt het populair en zet 's mans werk in de bloemetjes met een expo. En die is mooi ingekleed.
Lanfeust, Rekenkunde van Troy. Van 10 juni tot 27 september 2009. BCB. Zandstraat 40, 1000 Brussel.