Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Peter Nuyten tart verder het lot in Fatum door zich te veel te beroepen op de gelezen boeken achterin en verder de nodige afstand te nemen tot het verhaal. Vooruitgang is er alvast door de beperktere drang om geschiedenisleraar te spelen, de schrijver laat de personages meer hun gang gaan zonder de context er continu van uit te braken. Alleen bewaart hij, volledig ingegraven in het onderwerp, te weinig afstand om het ook voor een externe lezer begrijpelijk te houden. Wie is nu naar waar onderweg (het dossier achterin had zich daar beter op gefocust)? Kan je de beide reisgroepen nog onderscheiden? Nuytens werk blijft boeien, maar mist dat passionele aspect om je in het leven van de personages te wentelen."
17-08-2018
6/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten