Nieuwe reeksen te klasseren als meisjesstrips, je kan niet anders dan ze aan te moedigen. En het klopt dat de verwijzing naar
Sisters en
Dance Academy hier van toepassing is, toch voor degenen die deze reeksen ontgroeid is. Iets volwassener, iets serieuzer van toon, iets artistieker ook. De éénpaginagags hebben plaats moeten ruimen voor een volwaardig verhaal waarin falen centraal staat. Hoe, ondanks dat je zeer goed bent, er toch mee omgaan. Schrijver Hamon heeft moeite gedaan om er diepgang in te stoppen (ouders, zusterrivaliteit, jongens). Lena Sayaphoum is een (on)bewuste leerlinge van Arthur de Pins, een combinatie van animatietechnieken met zachte kleuren in een eigen computertaal. Storend is het continue gebruik van dieptezicht, cameragewijs volgens de regels van de film switchend naar het scherpgesteld voorwerp (of persoon) op de voorgrond tegen het floue decor achteraan. Expliciet weergegeven op de achterkaft. Zo beperkt is het reële observatievermogen niet. Toch droom je weg met
Een droom voor drie. Tof.
-
Agent 327 1 HC (herdruk 2017)
-
Agent 327 1 SC (herdruk 2017)
-
Arctica 8
-
Aria 38
-
Auguria 1 SC
-
Auguria 2 SC
-
Douwe Dabbert 11 HC (herdruk 2017)
-
Douwe Dabbert 11 SC (herdruk 2017)
-
Emma en Charlotte 1
Is
Had meneer nog iets gewenst niet meer dan een frivole spielerei? Neen. Ondanks de lichtvoetigheid druipt het filosofische van de pagina's. Mooi van Hubert en Augustin dat ze niet kiezen voor het obligate sprookje. All's well that ends well? Vergeet het maar. Uiteindelijk brengen de openhartige bekentenissen van meneer niet het verhoopte geluk. Of toch, de rol van psychologe (of psychiater) die Lisbeth ongewild toebedeeld krijgt, de zielenroerselen die haar opgedrongen worden. Hubert geeft de getormenteerde protagonist karakter, hol in het hoofd, hard in de broek. En waar zwicht hij voor? Het ongrijpbare, het onbereikbare. Wanneer je alles kan hebben annex bezitten in de wereld maar net datgene waar je naar verlangt niet toegeeft, dan wordt de drang alleen maar groter. Hubert trapt niet in de val om alles te romantiseren en dus ook niet om voor het voor de hand liggende te kiezen.In Hollywood-films had Lisbeth zich al lang overgegeven of zich net hardnekkiger verzet en afscheid genomen. Neen, de harde realiteit dwingt haar netjes in het gareel te lopen, alleen om den brode. Met één groot verschil: het niet verliezen van haar waardigheid. Intelligent, teder en mooi, zo ook de tekeningen van Augustin. Hubert voelde zich helaas ook geroepen om de strip zelf in te kleuren, het enige minpunt. Zelfs in deze grijze Victoriaanse periode verwacht je meer kleur. Bovendien had de titel iets compacter vertaald moeten worden!
Monsieur Desire is kort en krachtig.
-
Had meneer nog iets gewenst?
-
Hedge Fund 2
-
India dreams 9
-
Jommeke 23 (versie 2017)
-
kaart, De
-
Lucky Luke (new look) 46
-
Lucky Luke (new look) 70
-
Marsupilami 30
-
Missie Osirak Integraal
Vreesde jij ook dat het boek er uiteindelijk niet zou komen? Het is niet de eerste keer dat Casterman een reeks vroegtijdig stopzette. Dan moeten de verkoopcijfers van het eerste deel toch voldoende zijn geweest. De ontknoping bevestigt hetgeen Gloris en Bleda opbouwden, zonder franjes een rechttoe rechtaan thriller waarbij de protagonisten wel heel veel bewegingsruimte hebben binnen een organisatie die normaliter alles overschouwt. Het mysterie ontbloot zich gaandeweg, de mol wordt alsnog ontmaskerd. Resultaat: een pot voor doven waarin alle mislukkingen van het systeem netjes worden opgeborgen. Gezwind en recht voor de raap, al lees je best het eerste deel nog eens opnieuw.
Daedalus, spannend.
-
NSA 2
-
Overlevenden - Kwantumanomalieën 5
Boiscommun had een grillige, atypische stijl die bij ons zijn intrede maakte via de fantasy-reeks
Troll, in ver vervlogen tijden door Talent vertaald. Loodzwaar met een overgesatureerde inkleuring maakte hij maar matig indruk. Met
Het Rijk daarentegen heeft de artiest dat juk volledig afgelegd, is speelser, lichter, frivoler, ideaal in een semi-fantasy-achtige context met antropomorfe karakters in de hoofdrol. Hij probeert gelukkig niet het grote voorbeeld
Black Sad na te bootsen. Runberg schrijft voor hem een veel actievoller scenario, een opportuniteit die Boiscommun ten volle benut. Runberg is vaak heel beperkt in thematiek, duidelijk een kind uit het noorden. Dit keer echter geen sage zoals je van hem gewend bent.
Het seizoen der demonen is een queeste met voornamelijk drie protagonisten die je ongetwijfeld stapsgewijs beter zal leren kennen. Als aanloop goed gevuld.
-
Rijk, Het 1
Louise Garcia maakt het de lezer niet gemakkelijk. Hoe kan je sympathiseren met het ettertje Rubeus, een jongen van de straat die het geluk in de schoot geworpen krijgt en die moeilijk weet wat ermee aan te vangen. Bovendien verspringt de schrijfster voortdurend naar de verschillende milieus waar elk van de protagonisten een eigen agenda heeft. Driekwart van het boek loop je achter de feiten aan,
Cidade de deus en
Cuervos indachtig, alzo verwacht je toch een heldenrol. Naarmate het einde nadert valt alles mooi in de juiste plooi en steekt de opwinding de kop op, grotendeels door Corentin Rouges dynamische omzetting, een kruising tussen François Boucq en Jean Giraud. Alleen het voodoo-hocus-pocus-gehalte mag dan eigen zijn aan de Zuid-Amerikaanse cultuur, jij kan de voorspelling moeilijker inschatten.
-
Rio 2
-
Superior Spider-Man, The 008
Een atypische western met een atypische antiheld die de confrontatie aan moet gaan met een Wilde Westen-versie van
Hannibal Lecter. Even gewiekst en manipulatief is
De reus van Sutter Camp, een monster dat weet hoe mensen in te palmen en situaties naar zijn hand te zetten. Dorison en Meyer gaan de gruwel niet uit de weg, al proberen ze af en toe met zwarte humor te zalven.
Undertaker, een doodgraver die niet in de pas loopt.
-
Undertaker 3
-
Voetbalgek! 13
Geen opmerkingen:
Een reactie posten