Vijfentwintig stripbesprekingen 2017 (166 tot en met 190)

Heel open en luchtig getekend, een aangename ontdekking met een erg sympathieke insteek: Enola lijkt nog qua uiterlijk een kind te zijn, door haar ondernemingszin, initiatief en inventiviteit weet ze toch gemakkelijk haar mannetje te staan. Joris Chamblain creëert een wereld die je niet in twijfel trekt. Bestaan fabeldieren of niet? De feniks levert meteen het stuitende bewijs af. Geloofwaardigheid troef. De zeemzoete tekeningen van Lucile Thibaudier stralen mede door de kleuren warmte en genegenheid uit. Kinderlijk eenvoudig, maar trefzeker efficiënt. Met De waterspuwer die ging wandelen veroveren de auteurs alvast je hart.
- Buck Danny, De avonturen van 1 SC
- Buck Danny, De avonturen van 1 HC
- Enola en de fantastische fabeldieren 1
- Enola en de fantastische fabeldieren 2
- Er was eens... de mens 1
- F.C. de Kampioenen presenteert Vertongen & C° 19

Heerlijk, een verhaal dat terug vanaf nul begint en waarbij je meteen kan inspringen zonder Geheime Driehoek-voorkennis. De herkomst van Christus' tranen wordt netjes uitgelegd, een spannende thriller genre Mission Impossible volgt. Didier Convard roeit met de riemen die hij heeft en blijft Denis Falque trouw. Door het gezwinde scenario lees je door de beperkingen van de artiest heen. Dit keer wordt er voor de historische scènes geen beroep gedaan op externe tekenaars, Falque mag het zelf oplossen. Gek genoeg bezorgt inkleurster Césano het geschiedkundige intermezzo net dat extra opvallende cachet om adequaat te differentiëren. De lijnen van Falque komen verzacht veel beter uit. Voor de liefhebbers: op pagina 37, kader 3 leest Mattei een Spider-Man!
- Geheime Driehoek, De - Lacrima Christi 1

Legendre en Cambré hebben geleerd van hun eerste Amoras-uitstap. De gejaagdheid werd zowel in de plot als in de tekeningen getemperd, het verhaal heeft meteen meer diepgang en teert niet op het provocatieve. Heeft Legendre minder last gehad van over de schouder meekijkende erfgenamen en WPG-redacteuren? Kon hij eindelijk zijn ding doen met meer spielereien zonder dat er spektakel verwacht werd? Duidelijk wel! Alles is menselijker, tastbaarder, dichter bij huis. Je voelt de vertrouwde Sus & Wis-betrokkenheid. De plus- halen het met gemak van de minpunten (de erfenis van de oorspronkelijke Amoras-aanpak, bijvoorbeeld Krimsons irritante pillenmanie). Subliem is de retropassage die als flashback netjes in roodtonen werden omgezet, zoals in de oude tweekleurenversies (plaat 27), getemperd recycleert het team de truc niet stelselmatig. Andere herinneringen worden immers anders opgerakeld. Wat Amoras echt ontbrak (een echt verhaal), lijkt hier wel meteen in te zitten. De zaak Krimson prikkelt dan ook en toont dat de auteurs bijlange niet uitgeteld noch uitverteld zijn. Integendeel, nu beginnen ze pas echt iets op te bouwen.
- kronieken van Amoras, De 1
- kronieken van Amoras, De 1 LX (linnen)
- kronieken van Amoras, De 1 LX (semileer)
- Legendariërs, De 7
- Man van het jaar 8
- Metronom' 4

Eén van de kleurrijkste reeksen uit het stripuniversum. Het palet dat Turf hanteert is zo origineel en houdt stand in die gekke Tim Burton-achtige Alice in Wonderland-wereld. Zonder weliswaar het doemdenken of het macabere van voornoemde cineast, Turf schuwt de luchtigheid en het optimisme niet. Natuurlijk maakt hij het de lezer niet makkelijk door voortdurend van personage te switchen. Chlorinthe en Arthur, de twee gespikkelde agenten, Clemens XVII die voor het eerst erg redelijk uit de hoek komt en meteen orde op zaken zet, plus nieuwe spelers op het veld. Na vijf delen en 238 platen heb je toch het gevoel dat Turf freewheelt en dus nog steeds op zoek is naar het orgelpunt.
- Narrenschip, Het 5 HC
- Narrenschip, Het 5 SC
- Piraten van Barataria, De 10
- Pyjamadagen

Geschiedkundige mythologie perfect samengebracht. Vervloekt is deze eerste Roma, want betoverd volg je het relaas van Aquila en Leonidas. Hoe kom je in hemelsnaam van de Trojanen in het oude Rome terecht? Met Chaillet als bindmiddel leven Adam, Boisserie en Convard (drie extra scenaristen, hoe hebben die zich gevonden? Of schrijft elk een episode?) zich uit op de teksten die het verleden doen herleven. Fascinerend en intrigerend met een meer dan aanvaardbare ontknoping. De geloofwaardigheid wordt versterkt door het schitterende tekenwerk van Régis Penet die stevig de inkt laat vloeien om extra effecten te creëren (pagina's 24-25, de griezelige geestendemonen) en eveneens een pluim voor Nicolas Bastide. De vloek brengt vooralsnog geen onheil over de reeks. Integendeel, je geraakt erdoor bezeten.
- Roma 1 HC
- Roma 2 HC
- Roma 1 SC
- Roma 2 SC
- Sisco 10

De overgesatureerde cover biedt weinig rust en doet het verhaal oneer aan. Je wordt met de neus op de feiten gedrukt en dat is er te veel aan. Dat al die personages verkoopsgewijs opduiken, zal je worst wezen. Je wil vooral een goed verhaal dat zich uit in een representatieve minder afgelikte voorkaft. Bekijk de eerste pagina's met Darth Vader in zijn Tie Fighter, dat is pure design. Het heerlijke lijnenspel met zwart, wit, rood en blauw. Meer moet dat niet zijn. Gelukkig zijn de artiesten in het realisme even overtuigend. Je blijft verbaasd over de manier waarop ze de confrontaties tussen Darth Vader en Luke Skywalker (en c°) kunnen blijven uitmelken tussen de twee iconische films (tussen A new hope en The empire strikes back) zonder gezichtsverlies te lijden. Je hunkert bijna naar een verfilming met Leia, Han en Luke (en zelfs C-3PO plus R2D2) in de hoofdrol, al besef je dat de actiegerichte plot flinterdun is. Larocca en Deodato, een stuntteam.
- Star Wars Darth Vader 6
- Star Wars Darth Vader 7
- Vasten 2 SC