maandag 20 april 2009

Twice: Miami Vice

Een hoop dvd's moeten de deur uit om hun rechtmatige eigenaars terug te vinden, neen ze werden niet gestolen! Slechts ontleend. Dus dringend tijd om tijd vrij te maken voor het herbezien van talloze films.
Sonny Crockett en Ricardo Tubbs herleven na jaren op het witte doek. Geen pastiche à la Starsky & Hutch met de oude rotten die op het einde ook opdraven, wel een stijlvolle actualisering van een hippe TV-reeks uit de jaren tachtig. De afgebakende tijd is tekort om de evolutie van een personage volledig te doorgronden. Don Johnson kreeg ruimschoots de tijd over verschillende afleveringen om zich in te graven als infiltrant. Na verloop van maanden was de dubbelzinnigheid van de operatie zo vermoeiend en vrat het aan de realiteitszin van Sonny Crocket. Hier moet het in principe gebeuren in een goeie twee uur, strikt ongeloofwaardig. De film is trendy en best amusant, maar mist de uitgesponnen intensiteit van alle karakters die je in de loop van de jaren leerde kennen. En al is de cast even koloriek, wie kan er tippen aan Edward James Olmos als de flikkenbaas? Of het ontbreken van de instrumentale muziek van Jan Hammer (beiden werden gevraagd en bedankten vriendelijk). Natuurlijk moet je dit loskoppelen van het origineel. Wat dan overblijft is een blitse actiefilm.
Miami Vice. Michael Mann. 2006.

Geen opmerkingen: