Het enige wat je deze strip kan verwijten, is die teleurstellende cover die de lading niet dekt. De ijstrein is immers één van de grootse klassiekers die je op zijn minst gelezen moet hebben en je liefst in je kast laat prijken. De episodische afleveringvorm geeft de indruk dat je met mondjesmaat het geheel kan vormen. Rochette en Lob koppelen alles lineair aan elkaar en bewegen zich als een sneltrein voort door het grimmige scenario van maatschappelijk idealisme. De man die zich wil onttrekken aan zijn lot, hogerop de sociale ladder klimmend, vecht voor ZIJN vrijheid. Hij is geen idealist die het lot van anderen wil veranderen, zijn overlevingsinstinct wil zich manifesteren. Met de hulp van Adeline Belleau legt hij een nieuwe weg af in een wereld die ondanks de overvloedige ruimte, even bekrompen is als de plek waar hij jarenlang vertoefde. Zonder scrupules, zonderr moraal. Naast het sterke scenario zijn er de schitterende realistische tekeningen van Rochette. De karakterkoppen hebben een smoelwerk waar je niet overheen kan kijken. Rauw geboetseerd alsof ze zelf een tijdje in het ijs hebben gelegen. De ijstrein: een niet te missen album.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten