Porphyriaans bloed

Laatste strips van het jaar er doorgedraaid, met als tip Het bloed van de Porphyres: "herelijk is het, wanneer op de wijde diepte het zeevlak opgezweept wordt door de winden, om dan van het land-af het zware zwoegen te zien van een ander, maar niet omdat het genoegen andren gepijnigd te zien zo aangenaam is, maar omdat het herelijk is om te zien dat wij zelf die ellende niet lijden..."
- Alex 8
- Alex 11
- Alex Avonturen-bundel 1
- Alex Avonturen-bundel 2
- Bloed van de Porphyres 2
- Fire 1
- Kuifje A5 19
- Kuifje A5 20
- Kuifje A5 21

Gebroken beloftes: Eastern promises

De man die horror een extra gruweldimensie gaf, heeft dat juk al een tijd van zich afgeworpen. David Cronenberg past sinds jaar en dag de splash & splatter-techniek niet meer toe waarmee hij in de beginfase menig fan met rondspattend bloed wist te overstelpen. Eén ding blijft wel constant weerkeren: het diepmenselijke in een vervreemdende maatschappij. Op zoek naar warmte en geborgenheid verliezen de 'onschuldige' personages zich in een kille, moordende omgeving.
Oppervlakkig lijkt alles rustig ten huize Semyon, een Russische restaurantuitbater in het Londense, die na zijn uren er andere hobby's op nahoudt. Het gedrag van zijn buitenissige zoon Kirill bezorgt hem een maagzweer en wanneer verpleegster Anna bij hem komt informeren over een dagboekje dat ze bij een overleden patiënt heeft meegepikt, wordt het tijd om orde op zaken te stellen. Rustig gaat alles zijn gangetje tot pion Nikolai bepaalde grenzen moet overschrijden om zijn machtspositie in de organisatie te verstevigen. Het geweld spat uiteen en Cronenberg heeft er een aards plezier in om er iets stripachtigs van te maken. Zo overdreven dat je zelfs het kokhalzen overslaat en gniffelt om de miserie weg te lachen. Bijna als een doorn in het oog daagt Cronenberg ons uit. Waarom zo expliciet terwijl het suggestieve zo krachtig is?
Viggo Mortensen -die menig vrouwenhart in de zaal deed verzuchten met zijn afstandelijke charme- is de coolheid zelve. Als man in black is hij de doorleefde ex-gevangene die zijn plaats verovert in een gangsterwereld: bescheiden en onderdanig. Of toch niet?
De moraal van het verhaal: opgepast voor loze beloftes, van welke kant ze ook komen.
Eastern promises. UGC. Brussel.

Met wc-papier in de aanslag

Michiel van de Pol zit met de platte, lees zijn Cartoondiarree er maar eens op na. Toch gaat de voorkeur uit naar de Zoo-trilogie.
- Archie, de man van Staal 10
- Boeddha 3
- Cartoondiarree
- Geronimo Stilton HC 1
- Hauteville House 4
- Hauteville House Box 1
- Vallende ziekte 2
- Zoo 3

De wegen van de Magiër

Na jaren terug opgevist én opgefrist, Malefosse. Een romanbewerking van Feist en Nero in een nieuw-oud-jasje:
- Linkerhanden 2
- Magiër 1
- Nero Klassiek 4
- Nero Klassiek 5
- Nero trilogie 8
- Urbanus 10
- Wegen van Malefosse 1

Arcadiaans jubileum

Onlangs feestelijk gevierd tijdens een Putse receptie, de tiende verjaardag van uitgeverij Arcadia, waar ook Het B-Gevaar mee aan de basis lag.
- 10 Jaar Arcadia
- 10 Jaar Arcadia Luxe
- Bud Broadway 6
- Elsje 1
- Hemel boven Brussel 2

Geronimo in wolvenvacht

Een kinderstrip, een drugstrip en een dodennootboekje als begrip. Valt dat te rijmen?
- Death Note 5
- Geronimo Stilton 1
- Grote Toveraar 1
- Lambada 22
- Lupus 1
- Manara Collectie 14

Will Smith is een legende: I am Legend

Het bewijs dat je weinig nodig hebt om te griezelen. De schrikkeljacht is eenvoudig: de wereld volledig uitgedund door een virus, één man tracht op zijn manier een antidotum te vinden. Voor wie het ook moge dienen, want in zijn balboekje staat hij als enige overlevende genoteerd.
De plot is slechts een voorwendsel om New York indrukwekkend desolaat voor te stellen. Een ruïne, welhaast tot jungle volgroeide wildernis. Waar je als jager uitgekiend een prooi moet proberen vast te krijgen. Eet of gegeten worden, dat illustreert de leeuwin die het vlees voor zijn neus wegkaapt. Eerste verrassingselement. Daarna zijn het de monsterlijke zombies die op je gevoelige zenuwen werken. Met scherpe nagels krassen ze op het bord, je niet onberoerd latend. Niet dat je meeleeft met hun leed, gewetenloos scheuren ze erop los, smachtend naar die ene overlevende. Hoe legendarisch kan je zijn?
Actie, spanning en sensatie. Het melige einde neem je erbij.
I am Legend. Kinepolis. Brussel.

Versassen van grenslijnen

Parras heerst met De verborgen genslijn 2, op jacht tijdens de steampunkperiode.
"In een victoriaans Engeland waar stoomenergie een spectaculaire ontwikkeling heeft doorgemaakt, is de stad Londen onder de invloed van de terreur van een moordenaar die zichzelf 'de slager' noemt."
- Aldegonne 1
- SAS 4
- Verborgen grenslijn 2

Een rebelse plaag

Middelmatigheid troef, een leeskerst in mineur.
- Mysteries van Osiris 2
- De Plaag 2
- Rebels 6

Een duistere zandkorrel

"Brüsel, 21 juli 784. Geduldig inventariseert Constant Abeels de stenen die zich op geheimzinnige wijze materialiseren in de verschillende vertrekken van zijn appartement. Allemaal hebben ze precies hetzelfde gewicht: 6793 gram, een priemgetal... In een naburige flat heeft een jonge moeder te kampen met een soortgelijk verschijnsel: zand hoopt zich in haar woning op, tot grote vreugde van haar kinderen. Een eindje verderop bemerkt de eigenaar en chefkok van de beroemde brasserie Maurice dat hij gewicht verliest, hoewel hij niet slanker wordt..."
- Bankgeheimen 3.1
- Caroline Baldwin 13
- Duistere Steden: Theorie van de zandkorrel 1

Voor mistige en gotische avonden

Slechts één ding telt: Fog, FOg, FOG! Het oer-engelse woordje 'smog' is beter dan 'fog' om typisch Engelse slecht-weer toestanden (zicht minder dan 10 m waarbij indertijd paardenkoetsen in Londen voorafgegaan werden door fakkeldragende gidsen) te beschrijven zou ik als volgt willen verklaren: SMOG = SMoke en FOG. Meteorologisch: ontstaat bij zeer hoge relatieve vochtigheid en sterke luchtpolluering onder een inversielaag. Het is een echt typisch Engels woord en fenomeen: een beschrijving van dichte mist niet alleen als gevolg van de weersomstandigheden maar ook door antropogene invloeden: slechte verbranding van steenkool en andere produkten in open haarden, later ook industrie en verkeer. Reeds in de middeleeuwen werd door koning Edward I in 1273 een wet uitgevaardigd tegen het overmatig ontwikkelen van rook en in 1307 een wet op het gebruik van kolen als brandstofmateriaal. In steden zoals Londen was rachitis onder kinderen wijd verbreid (gebrek aan vitamineD). Ook in andere industriesteden zoals Manchester, Birmingham en Glasgow was smog een bekend fenomeen dat vele mensenlevens heeft gekost. De grootstse katastrofe gebeurde in 1952 in de eerste helft van de maand december in de Groot-Londense regio waarbij ongeveer 4 tot 6.000 mensen er het leven bij inschoten. Dit leidde tot de uitvaardiging van de 'Clean Air Bill' die uiteindelijk in 1956 geratificeerd werd." Bonin en Seiter blijven een buitengewone detectivethriller maken.
- Avonden Integraal
- Fog 8
- Gothic Girl 1

Niet uitnodigend, maar wel ch-emotisch

"Chemogirl is een bijzonder verslag dat door Marisa's getuigenis en moed ongetwijfeld een inspiratie vormt voor andere vrouwen? Ze huilt, lacht en ruziet wat af met haar moeder, vrienden en, niet te vergeten, God. Maar ondertussen gaat Marisa op haar design pumps naar chemo, want ze moet en zal die kanker het leven zuur maken met haar dodelijke hakken van 15 cm hoog!"
- Chemo girl
- Dragonball 82
- Nana 4

Strips met veel aftrek

Manara uit de periode van HP en Guiseppe Bergman, lekker trippend in eroland.
- Lambada 21
- Manara Collectie 12
- Manara Collectie 13

Nävisstaarderij

"Rennend, stampend, buitelend, briesend en snuivend. Miljoenen dieren bevolken de dichte tropische wouden die zich op de planeet bevinden. Er bestaat een natuurlijk evenwicht dat nog nooit door iets is verstoord. En dat komt vooral omdat er een bepaald 'iets' op deze planeet ontbreekt: de mens." Nävis, een interessant specimen voor Het Konvooi!
- Alex 12
- Konvooi Jeugdjaren van Nävis 2
- Orphanimo!! 12

Wedden op de twaalfde tafel

Zo werd het eerste deel van De Wet van de 12 Tafelen gelezen: Da's leuk om een verlengstuk aan de reeks Affodil te breien zonder daarbij nadrukkelijk van de lezer te eisen deze ook te moeten aanschaffen. Corbeyran spit een ander aspect uit en doet dat op een creatieve manier met een interessante heksenzaak met boeiende ontwikkelingen. Het is eerder tekenaar Defali die de magie van de strip wegneemt. Diens weinig oogstrelende capaciteiten reiken niet ver genoeg om het spannende verhaal te versterken. Gekunsteld en stereotiep. Goed, maar een betere afwerking graag. Hoe zit het met de vervolgen?
- Reiziger 2
- Wet van de 12 Tafelen 5
- Wet van de 12 Tafelen 6

Een smoes voor een Kuifje-roes

Oké, het is veelal hetzelfde album, telkens in een andere uitvoering. Een Kluifje voor de bankrekening van Moulinsart.
- Kuifje Roemeens 7
- Kuifje A5 22
- Kuifje A5 23
- Kuifje 23 HC
- Kuifje Kleurenfacsimilés 23
- Kuifje 23 SC

Hagen-Dazs-ridder

De ridder in je komt terug boven dankzij Hagen Ridder. "Dabel Brothers en Marvel Comics zijn een uniek project gestart: het bewerken van klassiekers uit de fantasy, sciencefiction en horror tot graphic novels. De Hagen Ridder speelt een eeuw voor de gebeurtenissen in Het lied van ijs en vuur, de romans waarmee George R.R. Martin doorbrak naar een wereldwijd fantasypubliek."
- Alex 26
- Hagen Ridder
- Isabelle Avondrood 9

Kampioenenbal tussen Alex en Urbanus

Je vindt meer humor in een Alex dan bij Urbanus.
- Alex 20
- The Champions 12
- Urbanus 9

Smelten als sneeuw voor de zon

Rond Gine is het lange tijd stil geweest. Weinig succes na het stopzetten van zijn populairste, afgeronde reeks, zorgde ervoor dat er alsnog een vervolg aan gebreid werd!
- Shaman King 11
- Sneeuw 13
- Suske & Wiske 298

Aan-Monster-en

"Karl, een student aan de universiteit van Munchen, bezoekt wekelijks een oude blinde miljonair om aan hem voor te lezen. Op een dag ontmoet hij een jongeman dat ook blijkt te doen en die zichzelf voorstelt als Johann. Niet lang na die ontmoeting beginnen er vreemde dingen te gebeuren in Karls omgeving... Is die Johann dezelfde als Monster?" Over dit Monster, niets dan goeds!
- Manara Collectie 11
- Monster 6
- Motor Boys 1

Landelijke winkel in uitverkoop?

"Het is maart in Notre-Dames-des-Lacs. Overal ontwaakt de natuur, energie doorstroomt de levende wezens, de mensen evengoed als de dieren. Het is ook de tijd waarin de mannen van het dorp terugkeren van hun ‘wintercampagne’. Hoe zullen ze reageren op de komst van Serge Brouillet, die ‘Fransman uit Frankrijk’, die zich heeft voorgenomen een restaurant in hun dorp te beginnen, nadat hij aan het begin van de winter zijn intrek heeft genomen bij Marie, de weduwe van de dorpswinkel?" Niet iets wat je meteen in de Manara-collectie zou verwachten. En terecht.
- Manara Collectie 10
- Magasin General 3 HC
- Magasin General 3 SC

Van Halen maakt strip: Jump

I get up, and nothing gets me down. You got it tough. I've seen the toughest around. And I know, baby, just how you feel. You've got to roll with the punches to get to what's real. Oh can't you see me standing here, I've got my back against the record machine. I ain't the worst that youve seen. Oh ca'nt you see what I mean? Might as well jump. Jump! Might as well jump. (van Halen)
- Jump 1
- Jump 2
- Kiekeboe 115

En daarmee strippasta

Een dag van weinig woorden. Hoe zou dat komen?
- Dragonball 81
- En daarmee Basta 6
- FC De Kampioenen 50

De laatste noten van Severin

De overgetalenteerde artiest Alec Severin publiceerde in eigen beheer mini-boekjes, portfolio's, prentenkabinetten en talloze andere verzamelobjecten. De Severin-collectie geeft enkele van die pareltjes prijs.
- Severin 1
- Severin 2
- Severin 3

Vechtengel Alita

"Daisuke Ido woont in Kuzutetsu, de afvalstad onder het onbereikbare Zalem. In het puin dat Zalem in Kuzutetsu stort, vindt hij een intact gebleven cyborg die hij de naam Alita geeft." Battle Angel Alita is een manga-klassieker.
- Battle Angel Alita 1
- DN Angel 3
- Rode Ridder 216

Gekke namen: Shandy & Ratafia

Het lijken wel allemaal superhelden: wat ze ook voor verschrikkelijks, opzienbarends of astrofysisch meemaken, de hoofdpersonen komen er steeds ongeschonden uit. Shandy, Ratafia en de Fantastische Vier! En met Gutsman en Poje? Die hebben een vrouw met superkrachten...
- Gutsman comics 10
- In d'environs van bij Poje 18
- Ratafia 1
- Shandy 2
- Ultimate Fantastic Four 2

Viva Arcadia

In de Plaatselijke Openbare Bibliotheek van Putte heerst tegenwoordig een ongewone stripbedrijvigheid. Naast het opstarten van een leesclub voor het beeldverhaal, werd ook een tentoonstelling georganiseerd rond de Beerzelse uitgeverij Arcadia. Met tal van illustratiewerk, drukproeven, luxe-uitgaven en het obligate overzicht van wat reeds geproduceerd werd. Naast de plaatselijke politici ook bekend auteursvolk dat voldoende te vertellen had over heden en verleden. En slinks maakte Enigma van de gelegenheid gebruik om één der aanwezige auteurs nog 's te polsen naar een tweede Under the Ink...

Con voce soave

Soms kan je zelf al voor een verrassende wending zorgen nog voor het spektakel begint. Omdat tickets aan de balie afgehaald dienden te worden, in volle kuddestemming gekozen voor de plek waar iedereen postvatte. Zonder probleem als genodigde twee kaarten in de handen gestopt gekregen. Strop- en vlinderdassen, lange kleedjes, mantelpakken, kortom tenue de soirée waar een nonchalante jeans al vlug opviel. De vermelding op het ticket des te minder: Remise des Prix Caïus 2007. Een prijsuitreiking rond mecenaat, bedrijven die geld geven zonder returnverwachting, worden alsnog beloond. Het BCBG-cabaret leek me uitdagend, toch vlug voor een andere façade gekozen in de zaal ernaast...
Virtuositeit is inderdaad het kenmerk van cellist Peter Hens en pianist Bart Van Caenegem. Samen combineren ze hun talenten met een speelse noot zonder uit de toon te vallen. De Frivole Framboos plukte hun rijpe karakter eens te meer en maakte er tijdens Con voce soave een fruitig sapje van, een mengel-moes van klassiek met rock, chanson met pop. Een minder praatgrage versie dan Hans Liberg, zonder politiek en sociale allusies maar zich eerder in de bindteksten concentrerend op het thema: ETEN. De feestdis was rijkelijk gevuld en bracht worstenversies van bekende melodieën. Of ze offerden menig ingrediënt aan het altaar des heilige MacDonalds. The final countdown, Billy Jean, de Marseillaise, de bouillabaise, de Brabançonne, Bohemian Rhapsody, Richard Clayderman, We are the Champions, Je viens vous apporter des bonbons, overgoten met een saus klassiek. Het charmante accent van Hens kwam des te beter tot zijn recht in het hilarische eigen nummer Trop de paroles, waarin de chanteur in koeterwaals de taalkundige liefde bedrijft met het Frans. De apotheose vervoerde het publiek en zorgde slim uitgekiend voor de staande ovatie.
De Frivole Framboos. Bozar. Brussel.

De Pro- of Contraclaimers?

Omdat me een plaatsvervangingsavondje Clouseau uiteindelijk toch ontzegd werd, legde ik 500 symbolische mijl af om in de AB te genieten van de broertjes Reid. Kort en krachtig dreunden ze anderhalf uur het ene liedje na het andere af met natuurlijk meezingende swingers als I'm gonna be en I'm on my way. Ik bleef wél ter plekke staan, toekijkend hoe krijsend zanger Craig uit de hoek kwam en met veel bombardie de aandacht opeiste, terwijl het de gitaartokkelende Charlie was die hem overstemde en dat typische Proclaimers-geluid toevoegde. Samen waren de eeneiige broertjes trouwens op hun best, liefst zonder al te veel geruggesteun van de band. Het volume dat hun stembanden produceren, heeft immers geen versterking nodig. Sean, Letter from America, Sunshine on Leith: pure folklore en Ierse ritmes die je moeilijk onbeweeglijk lieten staan. Was je vergezeld, je inhouden leek onmogelijk door de aanstekelijke Let's get married, een aanzoek had zich kunnen voordoen! Ongebonden verliet ik de zaal...
The Proclaimers. AB. Brussel.

Op de pijnbank

Gelezen en gekeurd, wisselvalligheid troef:
- DN Angel 2
- Swamp Thing 2
- Verder
- Yu-gi-oh 11
Met als opmerkelijke uitschieter, zeker het bekijken waard: Ulf K's Hieronymus B. Verfijnde esthetiek, Kafka in een notendop.

Bang efter klang

Muziekgoeroe Dirk, nu ook vereeuwigd als Sus & Wis-held, doet je herhaaldelijk watertanden met zijn verse CD-aanwinsten. Paraderend kwam hij showen met de nieuwste Efterklang Parades, achter wiens naam zo waar nog betere kritieken stonden geschreven.
Je krijgt niet elke dag een verhoopte CD cadeau. En plots lag ze daar, nog voor die sublieme Heima overhandigd werd, om je verjaardag te vieren. Ter voorbereiding van Efterklangs afzakken naar Brussel, ideaal om hun nieuw bewandelde paden te verkennen. Zo ben je op z'n minst klaargestoomd en weet je welk vlees je in de kuip haalt. Een overdonderend rijke multivocale reis waarbij het eerder kenmerkende technische aspect van weleer terzijde werd geschoven. Blazers, strijkers, koren, slagwerk, piano, meerstemmige stemmingmuziek. Hoe krijg je dat in hemelsnaam naar een podium verplaatst, toch zeker wanneer dertig gastmuzikanten aan je studioalbum meewerkten?
Met zijn negenen stonden ze op de planken van het Pathé Palace, een Vaartkapoen-organisatie op een andere, heerlijke locatie. Deze oude filmzaal leek geknipt voor dit theatrale optreden. Toch hadden Mads Brauer en bende het liever anders gezien. Het publiek -hoewel enthousiast- swingde niet ten volle uit de pan en bleef rustig weggedoken in de comfortabele zitjes. Het lag niet aan de gedrevenheid van Efterklang, hun enthousiasme was enorm aanstekelijk en deed je gewillig meetokkelen op ritmes, je voet constant bewegend alsof je zelf het drumstel wou (ver)slaan. De op elkaar afgestemde kledij zorgde voor uniformiteit die zich melodieus voortzette in hun krachtige samenspel. Ieder puurde het beste uit zichzelf en stootte krachtige vibes de zaal in. Doldrammende drums, taterende trompetten, gierende gitaren en de veelzijdige multiinstrumentalisten werden extra versterkt door samenhangende samenzang. Ambiance troef. Terecht eiste Casper Clausen dan ook om tijdens het bisnummer Cutting ice to snow tóch recht te staan en mee feest te vieren. Toen pas had je echt spijt er niet anderhalf uur eerder aan te zijn begonnen. Want plots was het feest voorbij en wou je slechts één ding verderzetten: dansen op hun aanstekelijke cadans.
Efterklang, ofte hoe ontwapenende charme een zenuwslopend weekend uiteindelijk vol hoop en warmte laat eindigen. Dan voel je je pas verliefd!
Efterklang. Pathé Palace. Brussel.

Le Big Bang d'Efterklang

Als voorbereiding op vanavond de volgende Deense ode bovengehaald. Na een wonderbaarlijk optreden schreef ik in een roes twee en een half jaar geleden het volgende verslag: De verlevendiging van een betoverende plaat
Af en toe krijg je zo’n CD in handen gestopt om je gezichtsveld te verruimen. De reden: Efterklangs (Tripper) programmatie op het Domino-festival van de AB op maandag 11 april 2005. Al worden ze in één adem genoemd met Sigur Rós en Múm, hun vermenging van de gevoeligheden uit de klassieke muziek met de hedendaagse esthetiek van cybertechnologie laten je via een andere opzwepende manier magisch wegdromen met ritmische repetitieve muziek. Zoals Björk deed op Vespertine en waar McKean en Muth deels in slaagden op Adrift & Salient.
Hoe kan je zo’n bezwering overbrengen op het podium? Met de idee van twee computernerds achter een Appletje te zien, voortdurend geluiden samplend, verwacht je niet meteen een bevestiging van hun orchestrale kunnen. Twee toetsenisten, waarvan één de zang op zich nam, een drummer annex trompettist, een violiste, een schuiftrompettist en een sampler, vormen bijna het volledige ensemble. Samen recreëerden ze de soms speelse, soms melancholische sfeer van Tripper. Zelfs zonder de live bijdrage van de twee Amina-leden of het koor waarmee ze Tripper opnamen, leek het alsof je je huiskamer vol hightech materiaal niet verlaten had. Maar dan wel aangevuld met het jeugdige enthousiasme van de band en de ambiance in de zaal. Het plezier waarmee Mads Brauer en co hun ziel voor een tachtigtal minuten met een verrast publiek deelde, werd duidelijk geapprecieerd. Waardoor de jonge garde licht gegeneerd verder trakteerde met hoogtepunten als prey & predator, swarming en step aside.
Eén bendelid visualiseerde de geluidenstroom: Karim Ghahwagi. Deze filmmaker werkt tegendraads in vergelijking met Philip Glass en The Photographer. Niet het componeren van muziek op filmarchiefmateriaal staat centraal. Omgekeerd projecteert hij op een repetitieve manier beelden die je in de ban houden. Pantserkruiser Potemkin. Metropolis. Georgio Moroder mag concurrentie verwachten. Helemaal te gek werd het toen andere vormen van beeldcultuur passeerden: stripverhalenfan Ghahwagi selecteerde op flarden uit Clive Barker-comics, V for Vendetta en zeer nadrukkelijk Signal to noise van de grote multimedia-artiest Dave McKean.
Efterklangs optreden was allesbehalve droog en saai. Twijfelde ik voordien nog om Tripper daadwerkelijk aan de verzameling toe te voegen, na de voorstelling de verzorgde limited edition met twee extra video’s aangeschaft.
Bravo Domino.
Efterklang. 11 april 2005. Domino Festival. Ancienne Belgique. Brussel.

Dak miu mai shing

Avondvertier: Jackie Chan in Dak miu mai shing ofte The accidental spy. Alsof je naar een slechte Duits nagesynchroniseerde film kijkt en Chan al zijn mondhoeken beweegt om toch ogenschijnlijk een Engels brabbeltaaltje uit te schallen. Ongeduldig wacht je op de hilarische bloopers waarbij stuntman Jackie onderuit gaat. Gezond leedvermaak.

Miniemen op het veld

Handig een cafetaria dat dienst kan doen als loge voor de koulijdende bezoeker. Van daaruit kan je evenzeer het supportersleed ondergaan, zij het onder een warmer gesternte. Met oplaaiende emoties voel je de euforie kenteren: scoren, tegenscoren, incasseren, om terug op gelijke hoogte te komen en uiteindelijk toch te verliezen. Warme choco en warme soep leveren troost. Kampenhout-Kortenberg: 3-2.

Het wordt te veel voor Pinceel

Snuisteren doorheen de stock van een stripdistributeur tijdens opendeurdagen, je herontdekt verloren gewaande klassiekers die je vanzelfsprekend niet meer terugvindt in elke stripwinkel. Het gewicht dode stock is immers immens. Maak je de optelsom van alle belangrijke uitgaven die een winkelier moet uitstallen, ondanks het feit dat de verkoopkans miniem is, na verloop van tijd veranderen ze in winkeldochters.
Oog & Blik-, Silvester- en zelfs Enigma-distributeur Pinceel had een extra troef om zijn klanten te animeren. Naast broodjes en drank kon je beschikken over een verleidelijke kickertafel die het wachtende moment tijdens het afrekenen verlichtte. Net als de bankrekening bij vertrek.
Pinceel opendeurdagen. Leuven.

Een exquis of onuitgelezen cadeau

Toen Herman de gelegenheid kreeg om even weg te duiken in de Japanse volleyballcultuur en vroeg of hij daar in het Verre Oosten onze B-sporen mocht nalaten, suggereerde ik om een ontmoeting met Monster-God Urasawa te versieren. Je kan maar meteen voor de top gaan! Herman kwam ontgoocheld en adresloos terug, maar wel trots met een exclusief cadeau in de hand: het eerste deel van het vervolg op 20th Century Boys met de weinig verrassende naam 21st Century Boys. Nooit gedacht dat de 11-jarige Urasawa-fan Kasper in zijn jeugdig enthousiasme zou suggereren om het Japanse alfabet op te zoeken om alzo zelf op voorhand een prevertaling te kunnen maken voor de B-gemeenschap en zijn nieuw verworven kennis met iedereen te delen. Wie is vriend? Hoe gaat het met Kenji? Wordt ooit vervolgd...

Geen (t)Ramp

"Na Afrika, luidt dit nieuwe verhaal de derde cyclus in, die zich afspeelt in Indo-China. Yann Calec krijgt het bevel over een schip dat Saigon als thuishaven heeft. En in dat deel van de wereld, dat verscheurd wordt door oorlog, vindt hij een spoor van zijn vader..." Na een mindere tweede cyclus herpakken Kraehn en Jusseaume zich in de delen 7 en 8 van Tramp.
- Avontuur van Robbedoes en Kwabbernoot 3
- Siegfried 1
- Sigmund 16
- Spookbrigade 1
- Tramp 8

Carthogiaans

"De mens heeft al van bij het prilste begin van zijn bestaan belangstelling voor wat zich in de diepten van de oceanen verborgen houdt... De zee is gewoonweg te groot voor de mens -zelfs als hij er zijn hele leven aan wijdt, zal hij maar een minuscuul deel te zien krijgen. En net als in de jungle en het oerwoud op het land, is de realiteit van het leven vaak nog verbazingwekkender dan wat een sciencefictionauteur in zijn wildste fantasieën op papier zou durven zetten." Jaws meet The Abbyss!
- Blueberry 0
- Carthago 1
- Cotton Kid 4 HC of Cotton Kid 4 SC
- DirkJan 13
- Expert 4
- Het huis Kwant 1 HC of Het huis Kwant 1 SC
- Het huis Kwant 2 HC of Het huis Kwant 2 SC
- Het huis Kwant 3 HC of Het huis Kwant 3 SC
- Het huis Kwant 4 HC of Het huis Kwant 4 SC
- Jommeke 240
- Omnopolis 1
- Protocol van de moordenaar 1
- Séminole 1 HC of Séminole 1 SC

Een kolf voor Beowolf

Met het verlies aan interesse voor het bioscoopgebeuren door de uitbouw van de homecinema -wie heeft ondertussen geen surroundinstallatie staan?- werden productiemaatschappijen en bioscoopuitbaters verplicht nieuwe attracties toe te voegen om het tanende bezoek terug op te krikken. THX is al gewoon. IMAX is al gewoon. Digitale cinema is al gewoon. Kan het nog beter?
In navolging van het onnozele-bril-gebeuren uit de jaren tachtig, wordt nu wederom een poging gewaagd om 3D via Beowolf op het grote scherm te brengen. En met verve. Wanneer je je nieuwe blitze montuur uittest op het voorfilmpje van Fly to the moon, grabbel je in de ruimte om die rondzoemende vliegen voor je neus te vangen. A-dem-be-ne-mend. Daar kijk je sowieso naar uit! Diezelfde oooo-, aaaa- en waw-opwinding exciteert je de eerste tien minuten van de hoofdfilm. Specifiek getimed om met het effectbejag de kijker in de ban te houden: een langdurig uitzoomende camera, een lans die naar de bezoeker wordt gericht en je plotsklaps overvalt, tot neusprikkens toe, het driedimensionele zit er duidelijk in gebakken. Je kan er niet naast kijken. Doe je dat toch, dan heb je een flou beeld waar enkel Ben Turpin een boodschap aan heeft. Je geraakt trouwens zo snel gewend aan het perspectief-spel, dat je door het continue heen en weer geflits naar de platte ondertitels (geen 3D) gestoord wordt in je ruimtelijke perceptie.
De film zelf heeft een oké-verhaal, minder indrukwekkend dan Lord of the Rings of Excalibur. Het onderhoudt de kijker met hier en daar wat pseudo-psychologische uitdieping. Versterkt door de typecasting van Anthony Hopkins en John Malkovich, die met de computeranimatie -of net dankzij- meer uit hun lijf halen dan je nu nog zou verwachten (een naakte Hopkins). De climax is natuurlijk het gevecht met de draak. Alle registers worden opengegooid en wervelend zwiert de camera naast de ronddartelende vuurspuwer. Een rollercoaster of een roetsjbaan, je vliegt doorheen de zaal. Volgende etappe: veiligheidsgordels.
Beowolf. Kinepolis Brussel.

Gezocht en gevonden in de Pan

Met één uitvoering heb je in één klap vijf albums besproken: dank integrale strips!
- Djinn 7
- Grote Dode 1
- Laatste Koningin 2
- Lady S 4
- Lijkwade 3
- Lijkwade 4
- Op zoek naar Peter Pan HC 1
- Op zoek naar Peter Pan HC 2
- Op zoek naar Peter Pan Integraal
- Op zoek naar Peter Pan SC 1
- Op zoek naar Peter Pan SC 2
- Tommeke 1
- Verbond van de Opalen 3

Op klaarlichte nacht

De sexy hoer tippelt en paradeert over straten. Ze weet menig man in vuur en vlam te zetten. Ze verslindt alle passie... als het maar gepaard gaat met voldoende geld. En toch zoekt ze een evenwicht in haar leven. Want haar zoon Paultje vindt het niet altijd even leuk om zoveel vaders te bezitten. Humoristische klasse die de Rooie Oortjes-humor met gemak overstijgt. En Bernets schitterende tekeningen maken alles des te pikanter.
- Klaartje bij nacht 1
- Klaartje bij nacht 2
- Klaartje bij nacht 3
- Klaartje bij nacht 4

Spookjesachtig: Harry Potter

Aangezien de cadeautjestijd eraan komt, bedenk je al op voorhand wie je wat moet geven. Mijn petekind verslindt de Potters, dus ideaal om eens gek te doen en de commerciële capriolen van sommige concurrenten te belonen. Eén bepaalde winkel in het Brusselse wou na de Engelse én Franse release, ook de weinige Nederlandstaligen verrassen met een vooropeningsavond, gekleurde hapjes en betoverde drankjes uitdelend, bescheiden animatoren inhurend en de personeelsheksen verplichtend zich laten omkleden in een gepastere outfit. Guitig.
Om middernacht was het dan zo ver en werden de rekjes nieuwe Harry Potters ontbloot. De stormloop naar de kassa kon beginnen. De link echter met het gratis weggeven van Urbanus-scheetkussen zag ik niet meteen zitten. Of veroorzaakt Rowling voor zo'n winderigheid dat je eigengereid haar luchtige verhaal kan counteren? Zoals Bob Dylan al zong: The answer is blowing in the wind...

Rufus Wainwright

Het Koninklijk Circus, een theatrale zaal voor een theatraal optreden. Waar komt Rufus Wainwright beter tot zijn recht in Brussel?
Met een zevenkoppige bemanning veroverde deze glitterpiraat menig mannelijk hart. Drie blazers, een (contra)bassist, twee gitaristen en een drummer hielden het schip op koers terwijl kapitein Wainwright de richting uitstippelde. Het weer bepaalde het ritme: stormen werden door de bende met veel bombasme getrotseerd, terwijl tijdens kalme zee baas Rufus zich alleen in de pianonok vestigde om dieptreurige emoties los te weken. Dan was Wainwright overdonderend en op zijn best, alsof hij een intiem kamerconcert weggaf.
Waarom Rufus zijn opzichtig Elvis-glitterpak na de pauze verruilde voor een belachelijke tiroleroutfit, het had geen oorzakelijk verband. Het effect was een korte, gramme glimlach, net als zijn bindteksten die met moeite entertainden.
Naast de Rufus-alleen-hoogtepunten, imponeerde de groep met het aflopende eindlied toen eenieder zijn solootje kreeg zodat Rufus zich kon klaarstomen om in badjas Moulin Rouges' Complainte de la Butte ons te raken. Zijn kleedkapervermomming was slechts een voorwendsel om de eindafrekening te presenteren: een hilarische Minelli-Dietrich-act waarbij alle muzikanten voor de voeten van vamp Wainwright belandden. Echt gedaan was het met Pray for your sins. De zondaar te biecht.
Rufus Wainwright, Koninklijk Circus, Brussel.

Vrolijke vrolijke vrienden

"Vrolijke vrolijke vrienden. Vrolijke vrienden, dat zijn wij. Als wij samen gaan kamperen. In het bos of op de hei. Dan klinkt het wel duizend keren: Vrolijke vrienden dat zijn wij." (Bob Davidse. En ja, vrolijke vrienden zijn wij van Asterix.
- Asterix en zijn vrienden
- Barbara Stok 4
- Lois 3
- Stam & Pilou 18

Sigur Rós-DVD: Heima

Vervloekt zij het moment dat je niet aanwezig kan zijn wanneer dat bescheiden groepje uit IJsland een kleine gemeenschap verovert met vrijgevige emoties. Vier artiesten die multifunctioneel met of zonder elektronische versterking de ziel uit hun lijf zingen, tokkelen, drummen of vingertoppend pianospelen.
Hoe inspirerend werkt hun muziek? Kan je iemand ontroerend inpalmen met noten op een balk? En moet je hun teksten daadwerkelijk in een verstaanbare taal kunnen encoderen?
Ieder creëert voor zich een beeld rondom de melodieuze droomwereld die Sigur Rós uitschalt. Des te choquerender zijn dan ook hun videoclips die compleet haaks staan met de wegmijmerende, vredelievende en rustgevende impulsen. Ook met beelden kunnen ze intelligent overweg.
In tegenstelling tot doorsneegroepen die voor de roem eveneens de wereld afschuimen en daar een videodoorslagverslag van projecteren, opteerden de vier leden om op een eigenzinnige manier beelden met hun ten tonele opvoeringen te verstrengelen. De IJslandse thuiskomst werd gevierd met gratis concerten overal te lande. Op visite in een parochiezaaltje. Het verleden heroplevend in een verlaten visfabriek. Voor enkele milieuactivisten in een open veld skanderend, een plek die dra door een stuwdam overspoeld zal worden. Tijdens een theekransje met straffe streekgerechten. Of de plaatselijke fanfare die geïntegreerd meer succes oogst dan de band zelf. De ene keer een kamerconcert, de andere keer een oorverdovend gevecht aangaand met de weergoden.
Artisanaal nodigt de kalligrafe sierlijk schrijvend je uit voor een reis doorheen een wonderbaarlijk natuurgebied, Sigur Rós’ thuishaven. Een gevarieerd desolaat landschap, af en toe verkapt door pittoreske dorpjes. Een zinneprikkelend plakboek van geisers, stromende beekjes, zwarte Kuifje-rotsen en vluchtige wolken met hemelse muziek op de achtergrond.
HEIMA geeft je nu al heimwee naar een plek die je niet eens bezocht hebt. Maar hartstochtelijk omarm je reeds diens inwoners. Als ze evenveel warmte en genegenheid uitstralen als de ukkies van Sigur Rós, kan je moeilijk anders dan wegsmelten als eeuwige sneeuw voor hun gloed.
Hoera weze het moment dat je aanwezig bent wanneer dat bescheiden groepje uit IJsland een kleine gemeenschap verovert met oprechte emoties. De vier multifunctionele artiesten stelden hun docuconcertfilm voor op 17 oktober tijdens het Filmfestival van Gent en gaven eerst een akoestisch setje weg. Kippenvelmomenten die nadien ook tijdens de vertoning herhaaldelijk opspeelden. De herbeleving van een liveverovering mist zijn effect niet, zelfs op het grote doek in een theaterzaal. De beelden spreken in alle stilte.
En nu, een maand later, thuis, met de DVD nagenietend. Nazinderend in alle toonaarden.
Al wil je Sigur Rós met de hele wereld delen, een glimps van verstandhouding, intiem en gebonden, geeft nog een grotere kick...

Een schoon madam

Wanneer een tekenfilmstudiotekenaar de overstap naar het beeldverhaal doet, krijg je met Belladonna een geanimeerd, amusant zwaardavontuur. Wanneer Giraud een scenario van Van Hamme onder handen neemt, krijg je spetterend vuurwerk in XIII.
- Belladonna 1
- Kapers van Alcibiades 3
- Mieleke, Melleke, Mol 4
- Sam 9
- Suske en Wiske 297
- Urbanus 126
- W817 15
- XIII 18
- XIII 19
- XIII Luxe 18
- XIII Luxe 19

Gelezen en gekeurd

Even verkneukelen met Detective Conan:
- Detective Conan 1
- Detective Conan 2
- Eiland Bourbon 1730
- Storm 23
- Tanatos 1
- Zwarte Trilogie 3

Gelezen en gekeurd

Vanonder het stof ontdekt:
- Alain Chevallier 2
- Chelsy 1 HC of Chelsy 1 SC
- DirkJan 0 - Kabouterleed
- Sam 2
- Xxieme Ciel.com 1

Gelezen en gekeurd

Een invasie van Dupuis-albums (2):
- Chinaman 9
- Ethan Ringler 3
- Gilgamesj
- Heldendaden van Poison Ivy 2
- Jaap Jansen 1
- Jerome Bloks 20
- Jommeke 43
- Jommeke 62
- Jommeke 178
- Kid Paddle 11
- Klein Suske en Wiske 11
- Mekong 2
- Natasja 20
- Schorpioen 0
- Senne & Sanne 3
En de winnaar is natuurlijk Jerome Bloks 20.

Gelezen en gekeurd

Een invasie van Dupuis-albums (1):
- Agent 212 26
- G Raf Zerk 24
- Pedro de Neusbeer 3

Gelezen en gekeurd

Vers van de pers, met veel lovende kritieken:
- Arthur 7
- Baudelaire
- Cosa Nostra 5
- Konvooi 8
- Kunstbordeel 3
- Ythaq 3 HC of Ythaq 3 SC
- Zeven 2

Gelezen en gekeurd

Twee herdrukken waarvan één met vervolg:
- Agent 327 HC 5 of Agent 327 SC
- Berlijn 1
- Berlijn 2

Gelezen en gekeurd

Een heerlijke herlezing, dit keer met bespreking:
- Fre van der Mugge 4

Gelezen en gekeurd

Enkel vermelden:
- Het jaar van de olifant 4
- Wolf 14

Gelezen en gekeurd

Oudjes nu pas ontdekken, een schande of een openbaring?
- Arman & Ilva 6
- Arman & Ilva 7
- Als er lucht is moet ge ademen
- Zingari
- Zingari luxe

Gelezen en gekeurd

Play it again Sam:
- Kiekeboe 29
- Sam 7
- Sam 8
- Wolverine Evolution

Gelezen en gekeurd

Moeilijk kiezen, wanneer twee topalbums met elkaar concurreren.
Wat dacht je van: "Een onterecht vergeten album. Schitterend scenario van Legrand samen met die stijlvolle evocatie van Tardi, perfect aanvullend. Een sobere grijsvertelling in een somber New York met daarbij de rode accentuering die Blitz de pagina's overheerst. Een mengeling van Taxi Driver en The Element of Crime, De kakkerlakkenkiller is een claustrofobische thriller van een man ongewild meegezogen in een web vol misdadige intriges."
Of "Bij Baudoin is dat totaal anders. Daar heb je zelfs niet het gevoel een verstripte roman in handen te hebben. Enerzijds door de -ook in het Nederlands overgenomen- krachtige handgeschreven lettering die voor een natuurlijke affiniteit zorgt. Anderzijds door de tekstblokken de tekeningen niet te laten overwoekeren (in tegenstelling tot Poxy Simmonds Gemma Bovery), maar samenvloeiend tot een gevlochten geheel."
Lees de details:
- Dikke Hägar 32
- Kakkerlakkenkiller
- Kat van de Rabbijn 1
- Peper 3
- Pol, Pel en Pingo stripversie 4
- Pol, Pel en Pingo stripversie 8
- Pol, Pel en Pingo stripversie 25
- Vier stromen
Aan de hand van de quotering wint De Kakkerlakkenkiller.

Critici gaan de fog in

Eén van de verrassendste reeksen van de afgelopen jaren is toch wel het schitterende Fog. Al duurde het een tijdje vooraleer ik mijn voorliefde voor het begin van deze reeks daadwerkelijk verklaarde, al vanaf deel één werd de reeks bij vrienden en kennissen aangeprezen en moest ieder -die het waagde enige kritiek te uiten- het ontgelden met boze blikken, artistieke argumenten en aangewakkerde aankopen. "Uitstekend begin voor deze reeks, een eersteling waar iedereen van droomt! Of je nu tekenaar, scenarist of striplezer bent, het menu dat je hier voorgeschoteld krijgt, prikkelt al jouw zintuigen. Spannend, mysterieus, origineel en toch herkenbaar. Aangevuld met een visuele uitwerking die zijn gelijke niet kent. Ook al is dit geen voor 100% realistisch getekende strip, de karikaturaal voorgestelde karakters LEVEN, en da's een hele prestatie. Tevredenheid alom bij de ontdekking van dit moois." Gevolgd door: "Het is dus toch mogelijk: een reeks waarvan het niveau bij het tweede deel NIET meteen ineenstuikt. De opbouw, de ontknoping, het verrassingselement, de originaliteit én die schitterende tekeningen: een pareltje. Spanning én sensatie. En durf dit niet als een cliché te bestempelen. Wat met het derde deel, want dit niveau kunnen ze onmogelijk aanhouden. In ieder geval is het eerste verhaal afgesloten en kunnen ze met een schone lei verder. Onze zegen hebben ze. En die van jullie? Laat je overdonderen door de twist in het verhaal. Dat zag je nu eens niet van mijlenver aankomen." Wél uit het gezegende jaar 2004 de onbetwiste voortzetting met De ogen van de dood: "We prijzen hemel en aarde want in één jaar tijd krijgen we drie delen van deze schitterende reeks voorgeschoteld. Seiter zit als tekstschrijver stevig in het zadel en houdt de teugels strak gespannen. Voortbordurend op delen één en twee volgen we wederom Ruppert en Mary in een nieuwe enquête omtrent het occulte. Hun nieuwsgierigheid creëert ons plezier. Een eerste lezing geeft een verwarde indruk, een zee aan ogenschijnlijk overtollige informatie. Maar bij herlezing kanaliseer je mooi wat absoluut noodzakelijk is. En dat is meer dan je denkt. Wat tekenaar Bonin betreft: die laat zijn talenten ten volle exploderen en weet deze 'gewone detective-strip' te verheffen tot een hoog artistiek niveau. Wordt vervolgd." Kortom, als je het nu niet begrepen hebt, is alle verdere opvoeding reddeloos verloren. 9-10-8-8-8-8-9, het zijn de beoordelingen van de respectievelijke albums. Wie kan zo'n hoog niveau blijven garanderen?
Deze herinnering staat hier niet om het afsluitende tweeluik van Summertime reeds aan te kondigen. Wel om enkele professionele flaters erop te wijzen dat mensen vergisselijk zijn en hun oordeel hopelijk door hun tand des tijds rechtgezet wordt.
Gert Meesters in de Focus Kwack van 10 april 2002. Naast de obligate inhoudsweergave en diens opmerking dat detectives en seriemoordenaars populair zijn in het volwassenenstripgenre de volgende bedenking over Fog 2: "De verrassende ontknoping lijkt origineel, maar is al zo oud als Agatha Christie. Bovendien blijven de personages psychologisch oppervlakkig, ondanks onmiskenbaar goed bedoelde pogingen. Grafisch is het boek interessanter. Bonins tekeningen zijn nog wat houterig, maar doen denken aan Claire Wendling (De lichten van Amalou). Hij heeft zijn kleurenpalet met opzet gelimiteerd tot een klein aantal kleuren, vooral flets groen, donkergeel en bruin. Die keuze versterkt de sfeer van de grauwe en van binnen aangetaste grootstad." Het lot van Jane krijgt twee sterren, de helft van het maximum en heeft Klaartje bij Nacht 8 naast zich en moet op dezelfde pagina De Chninkel 3 Het oordeel met 3 sterren vooraf laten gaan. Claire -Amehoela- Wendling? Alsjeblieft. Vakjesdenkerij noodzaakt tot verheerlijking van een weinig producerende artieste. Houterig? Dat je zoiets beweert van Pinokkio, tot daar aan toe, maar om Bonins vloeiend vlekwerk, als betreft het oude monotypes gecombineerd met fijnzinnig etswerk, zo te bestempelen, bah!
Artieste Erika Raven drukt haar stempel door Fog 1 één ster toe te dienen in de Kiosk van april 2002. "Dit sfeervolle album, getekend met fijne penseelstreken en ingekleurd met aquareltinten, doet me een beetje denken aan het werk van André Benn (reeks Mic Mac Adam). Magie is het sleutelwoord in dit verhaal, ..." Door Zwarte Olijven 2 te overladen met **** en Canardo 12 met **, buitelt de Tumulus naar de laagste regionen, niet meer dan een hoop mysterie, mystiek begraven onder middelmaat. De pen van Benn die je er in terugvindt? Magie als sleutelwoord? Oké, dat laatste kan je haar nog vergeven, want uiteindelijk verklaart pas het tweede deel de bestaande realiteit. Om echter naar gevoel de strip lager in te schatten dan voornoemde, mag dan berusten op persoonlijke voorkeur, net van iemand uit het milieu verwacht je een onmiddellijke er- en herkenning van kwaliteit. Niet dus.

Gelezen en gekeurd

Eindelijk nog eens een Dragonball van formaat. Dat je daar 80 delen op moet wachten!
Dé strip van de dag, volgende week te horen op FM Brussel: "Je zou haast hopen dat Pad, Mol en consoorten verder de wijde wereld intrekken zodat Plessix de gebruiken van andere culturen op natuurlijke wijze in onze eenzijdige wereld kan integreren. Da's natuurlijk overdreven, maar de pracht en vanzelfsprekendheid waarmee hij een eenheid vormt, kweekt enorme bewondering. Het is even aanpassen om de dieren op gelijke voet -hun afmetingen niet te na gesproken- met de mensen te zien leven. Toch vormt dat geen enkel probleem, tenzij je hen tegen de borst stoot. Vreemdelingen vervreemd voelt levensecht aan: de onvoorzienigheden die je planten in onwaarschijnlijke situaties, de grootse reis zal uiteindelijk de paddenogen verbijsteren. De auteur neemt alle tijd om kenmerken uit de Arabische cultuur breed uit te smeren zonder dat het nadrukkelijk wordt ingepeperd. Het eten met de rechterhand, het ontbreken van WC-papier, de in alle geuren en kleuren beschreven markt. Enkel echte geurkrabbertjes ontbreken in het boek om de zintuiglijke verovering te completeren. Snuif de sfeer op van een wonderlijk land!" Rara.
Nog gelezen en gekeurd:
- De avonturen van Boro 2
- Dragonball 80
- De Killer 6
- De Kriegels 4
- De magische berg
- De wind in de Woestijn 2

Gelezen en gekeurd

Licht herstel na een zware dip:
- Heldorado 2
- De Kleine Robbe 13
- Nana 3
- Pardon lul 0
- Poezekat 1
Winnaar van de dag: Heldorado 2.

Gelezen en gekeurd

De keuze was ruimer én beter:
- Geheimen Schimmenwals 2
- High Security 1
- High Security 2
- Kobijn 2
- Kobijn 3
Strip van de dag: Kobijn 2.

Gelezen en gekeurd

Vooral het vierde Avatar deel viel op:
- Avatar 3
- Avatar 4
- Humor in beroepen 3

Gelezen en gekeurd

Eentje maar. Weinig zin.
- Het laatste station 1

Gelezen en gekeurd

De strip van de dag:
"Je wist al zo veel over Warren Wednesday, wat kon Brunschwig er dan aan toevoegen? Duidelijk een hele boterham. Een man die tot waanzin gedreven wordt en dankzij sjaminisme d'r ook nog in slaagt een vloek over te brengen op degenen die hem naar de gaskamer hebben geleid. Morele vragen worden jammergenoeg niet gesteld, want je verwacht toch enigszins een veroordeling van Warrens moordlustige gedrag, zelfs al heeft hij daar een pijnlijke reden voor. Wederom steelt Servain met zijn dynamische vertelvorm de show. De legende van de nieuwe man is een overgangsalbum, net zoals Warrens geest een rite ondergaat." Kortom: De geest van Warren 2 SC.

Nog gelezen en gekeurd:
- Ambrosius 9
- Jommekes grote spelletjesboek
- Papyrus 11
- Smurfen 8
- Sus & Wis Luxe De vergeten vluchtelingen
- Sus & Wis Luxe Het rinkelende raderwerk
- Sus & Wis Luxe De microkomiek
- Vrouwen 1

Gelezen en gekeurd

De strip van de dag:
In sneltempo brengt uitgever Bee Dee twee delen van Nicky Saxx uit, een inhaalbeweging na de stilte die groeide bij Boumaar. Het is weer genieten om Nicky haar lijf te zien geven aan Leif of dat ze in Ierland op een dwaalspoor wordt gezet. Het leuke aan Saxx is het reële karakter dat er in gestopt wordt. Nicky neemt een bad. Nicky eet. Nicky vrijt. En rekening houdend met haar stemmingswisselingen, kan je vermoeden dat ze ook wel ’s ongesteld is. De verhaaltjes zijn over het algemeen vluchtige niemendalletjes: een zoektocht naar een verborgen schat; een detective; een thriller; een actieavontuur met een vleug fantasie. Ritstier gaat er alle kanten mee uit. Met een waarachtige eenvoud laat hij het hoofdpersonage –al dan niet geruggesteund door de paranormaal begaafde Elja Steiner- zich uit netelige situaties verlossend en mysteries oplossend, door het verhaal walsen zonder er een schrammetje aan over te houden. Onvoorstelbaar dat deze krantenstrip ook in albumvorm overeind blijft. Het pulpgehalte wordt verstevigd door de postmoderne retrostijl van Minck Oosterveer. Die glooiende lokken van de langharige Nicky, netjes welvoeglijk haar sensuele tepels bedekkend, krullen sierlijk over het blad. Het spel rond zwartwitschakeringen blijft jammer genoeg beperkt door de strookuitvoering. Toch ziet geen enkele pagina er verbleekt kaal of doemdenkend doods uit, steeds mooi uitgebalanceerd. Het is altijd genieten wanneer Ritstier en Oosterveer hun heldin in ongewone avonturen katapulteren. Het resulteert in gekke vragen als of ze ooit zwanger zal worden met al die safe sex (?). Wie weet lichten de auteurs hierin met veel humor een tip van de sluier. Kortweg Nieuwe avonturen van Nicky Saxx 3.

Ook nog gelezen en gekeurd:
- Fokke & Sukke 0
- Franka 7 of Franka 7 HC
- Franka 7 Luxe
- Franka 8 of Franka 8 HC
- Franka 8 Luxe
- Gus 1
- Hermanus 1
- Nieuwe avonturen van Nicky Saxx 2
- Olga 2
- Timo 1
- Tobbe 1
- Trunk 1

Gelezen en gekeurd

De strip van de dag:
Voor de niet doorklikkende medemens: "Je hebt geen Hollywood Bananas nodig om te swingen op de dansende tonen van Julien Neels poëtische lyriek. Lou leeft. Lou beleeft. Lou lijdt. Lou strijdt. Lou lacht. Lou huilt. Tekenaar/scenarist Neel maakt het zichzelf niet makkelijk door één groots verhaal te vertellen en toch elke pagina afzonderlijk te versterken met een gag, een knipoog, een traan, een lach. Ook tekentechnisch, door dan eens voor een bladzijde in te delen in 48 kleine kadertjes volgestouwd met een woordloze sequentie, of door één grote tekening te kiezen (pagina 34) die een intense emotie weergeeft. Jammer dat de indringende, hippe computerinkleuring de intensiteit afzwakt." Kortom Lou 3.

Verder gelezen en gekeurd:
- Cordelia 8
- Esther Verkest 5
- Flo 8
- Jaar van de Olifant 3
- Rechter Tie 1
- Rechter Tie 2
- Schat van de Tempel 1
- Tir Nan Og 1
- Uier 3
- Violine 5

Gelezen en gekeurd

Hoe mooi Gouden eeuw ook is, het blijft een moeilijk te vatten boek om constant op te hemelen. Waarschijnlijk door de karakters die in eerste instantie vaag tot je doordringen. Ondanks Alphonses heroïsche optreden heb je weinig affiniteit met de boer; net als de zigeuners die bijna als één man achter hun nieuwe gezellen staan; net als de gemarkeerde Jean die blijkbaar van kamp wisselt in de loop van het verhaal? Nochtans is het een boeiend verhaal en geeft Andriveau in de luchtige pagina's veel prijs. Reden is dan ook het enorm opslorpende tekenwerk. Niet wars van detail, wel zo lyrisch mooi. Afgeleid door die karikaturale koppen, door die bosrijke decors, door die schitterende lichtinval (pagina 9, de zon doorheen het gebladerte), door het kolkende water (pagina 11) en de statische brug(11 & 12). Het kijkboek van Andriveau eist al je aandacht op waardoor je concentratievermogen afglijdt. Benoît die tegen Paulo met houten stok schermt (39)de soldaten die chargeren (44). Verbluffend. Gouden eeuw 1.

Ook nog gelezen en gekeurd:
- Alim de leerlooier 2
- Appie Happie 9A-10A

Gelezen en gekeurd

De wereld blijft ronddraaien met als resultaat dat het dolgedraaide werk zich blijft opstapelen. Veel nieuwigheden eisen de aandacht op.

De strips van de week:
- Verborgen Grenslijn 1:
Juszezak: voorlopig weinig groots in onze herinnering geplant. Parras: het genie van De Haas van Mars. Eindelijk zie je hem weer aan het werk. Ook al is de steampunk-uitleg op de openingspagina niet noodzakelijk (het is niet de drijfveer van het verhaal), het plaatst deze cyclus correct in een toepasselijk perspectief. Net nu twee andere reeksen met dezelfde thematiek meer ophef maken: het zwakke Hauteville House en het uitgekiend knappe Empire. Toch wint De verborgen grenslijn het van de twee. Antonio Parras verbluft door de sierlijkheid waarmee hij het Victoriaanse vernuft grillig weergeeft. In schril contrast met de zwoele Hemingwayaanse Afrika-scènes, wanneer we voor het eerst kennismaken met de grote gids Coleridge. Waar Parras tijdens zijn Mars-missies wel eens door vluchtigheid uit de bocht vloog, zo zwoegt hij extra zwetend op elke pagina om accuraat uit de hoek te komen. Juszezak herkauwt niet zo maar de zoveelste Ripper-psychopaat. Hij brouwt er een heerlijke kroes smakende confrontatiebier mee. Jager en slager tegenover elkaar. En al is dit eerste deel netjes afgerond, je wil weten wie boven aan de touwtjes trekt.
- Monster 5:
De zeven geneugten van Monster:
Ten eerste: de prijs. 7,50 euro voor 219 pagina’s is belachelijk weinig voor de opgediende kwaliteit.
Ten tweede: het wegtikken van de klok. Een goed uur sluit je je af en word je in beslag genomen door de adembenemende evolutie.
Ten derde: de mix van emoties. Betrokkenheid, verlies, opwinding, een glimlach.
Ten vierde: het continu schrijven naar een climax. Elke verhaallijn eindigt met een cliffhanger.
Ten vijfde: de complexiteit. De auteur legt de lat steeds hoger en puzzelt er op los, nieuwe personages introducerend en geregeld teruggrijpend naar oude bekenden.
Ten zesde: de doorzichtigheid. Urasawa houdt dan wel cruciale informatie achter, de plotwendingen zijn open en eerlijk, geen gekonkelfoes die je in de waan laat.
Ten zevende: de verslindende thriller vol monsterlijke mensen en menselijke monsters. De psychologie wordt uitgediept en tracht voortdurend de beweegredenen van de personages te achterhalen.
De vlotte schrijfstijl van Urasawa is geenszins repetitief en is het toonbeeld van wat de allerbeste manga’s zijn. In tegenstelling tot Death Note, waar de auteur geregeld verzandt en zich vertrappelt in herhalingen, is Monster levensecht en uiterst geloofwaardig. Urasawa is onbetaalbaar.
- Geest van Warren 1 HC of Geest van Warren 1 SC:
Slik. Een ongenaakbaar album waarop je niets kan aanmerken? Vraagtekens rijzen: in het begin, midden of einde. Brunschwig is de potentaat die de informatie met mondjesmaat vrijgeeft. Ze is wel accuraat. De twijfels en bedenkingen waarmee je rondloopt, lost hij op. Voor alles is een verklaring. Wie is Warren? Waarom worden deze en gene personen uitgeschakeld? Wat heeft Johnny Rowland op zijn kerfstok? De constructie, het systematisch loslaten van informatie, de psychologische diepgang (ieder lijkt wel iets op zijn kerfstok te hebben of getekend te zijn door het leven). Brunschwig heerst en dirigeert meesterlijk. Met een intelligent, diep scenario levert hij een adembenemende thriller af. Niet enkel hij draagt De geest van Warren. Net als Hirn die De macht der Onschuldigen verbeeldt, zorgt Servain voor de accurate, realistische omkadering. Getekend met een ongeëvenaarde precisie, het perfecte verlengstuk. Superlatieven alom. Om het helemaal af te maken: de prachtinkleuring van Guth. Kijk gewoon naar de lichtschaduw op de doktersmantel in het tweede kadertje van pagina 31 en je merkt dat hij zorgt voor een natuurlijke opvulling. Zonder opdringerig te zijn extra glooiing aanbrengen. Da's klasse. Slik.

Ook nog gelezen en gekeurd:
- Afrika Luxe
- Boeddha 5
- Charly 1 HC of Charly 1 SC
- Cosa Nostra 4
- Dagboek van een bos 4 HC of Dagboek van een bos 4 SC
- Death Note 4
- Duivels van Alexia 4
- Fatal Jack 1 HC of Fatal Jack 1 SC
- Fatal Jack 2 HC of Fatal Jack 2 SC
- Geheimen Samsara 1
- Jommeke 112
- Jommeke 118
- Jommeke 171
- Kraai 1
- Kraai 2
- Kraai 3
- Kruis van Cazenac 8
- Meneer Das en Mevrouw Vos 2
- Messenger 2
- Messenger 3
- Nefesis 2
- SAS 3
- STEVE 2
- Stoppeltje 2
- Terug naar Aarde 1
- Terug naar Aarde 2
- Thorgal 30 HC of Thorgal 30 SC
- Yakari 33

Menomena - Craig Thompson

Stuurden ze afgelopen zondag in Studio Brussels Duyster het meest toegankelijke en minimalistische stuk Menomena de ether in, een breng-ons-in-bekoring-verleiding waar je überhaupt niet aan kon weerstaan. Oorspronkelijk leek het Múm. Maar niet zij, wel voornoemde stond met Dog Day op de affiche van de Botanique op dinsdag 2 oktober. Vermeldde een blog trouwens niet dat ook Craig Thompson aanwezig zou zijn als extra performer op het podium? De man die romantische wereldroem vergaarde met zijn stroperige Blankets, in onze regionen oogenblikkelijk vertaald als Een deken van sneeuw die menig meisjeshart deed wegsmelten, die man stond bescheiden te wezen op de achtergrond.
Eerst kreeg Dog Day een speeldriekwartiertje om zich te bewijzen. Heftig, luid en onverstaanbaar. Jeugdig geweld dat overdonderend wou imponeren.
Menomena ging het daarin beter af. Hier en daar kon je zelfs een flard tekst verstaan. Het trio voldeed aan de verwachting: "de originele composities en energieke ritmes gemengd met de zachte stem brengen prachtige nummers". Alternatief, experimenteel én explosief. Drummer Seim zat duidelijk op hete kolen en sloeg gehard alsof zijn muzikale leven ervan afhing. Een roes die zich verderzette met Harris' sexy sax en Knopfs glockenspiel.
Hét spektakel vormden natuurlijk Craig Thompsons visuele bijdrages. Op twee supergrote flipcharts van wel 2 meter hoog mocht de artiest zich gratuit uitleven. Op trompetventielen tekende hij op de linkerflank bovenaan twee gekke figuurtjes en eindigde gelijktijdig met het eerste nummer door onderaan FRIEND toe te voegen. De tegenpool FOE kon je naderhand lezen op de rechterhelft. Meteen was de toon gezet en de albumtitel kreeg een gezicht. In Chunky Rice-stijl spuide deze hedendaagse surrealist voortdurend incoherente beelden op het witte vel. Totdat je anderhalf uur later moest vaststellen dat elke bizarre illustratie verstrengeld werd in één groot geheel. Hemel en hel tegenover elkaar, een boom zo ontsproten uit de tuin van Eden, Eva sippend aan een appel, lo(n)kkende slangen kronkelen naar verleidelijke tepels. De man synthetiseerde in verkorte versie de beelden die hij reeds opgeroepen had tijdens het maken van de frivole CD-hoes. Harris plaagde Thompson d'r tussendoor mee: 'Leg het ons eens uit?' wetende dat de zo bescheiden tekenaar niet van schijnwerpers houdt. Craig knikte bescheiden en wachtte het inzetten van het volgende nummer af terwijl hij zijn verfborstel in de inktpot liet wegzinken. Toen de twee bisnummers het leven uit de muzikanten blies, vermoedde je over voldoende tijd te beschikken om het amalgaam van ideeën op foto te vereeuwigen. Mis poes. De snoodaards scheurden de vellen in stukken en deelden beetjes links en rechts uit. Van originele souvenirs gesproken! En je kan raden: wie stond in het midden?
De meet & greet heb ik dan maar net als Thompsons interactieve contributies zelf geïmproviseerd. Over het concept en de groei van het verdwenen kunstwerk. De methodologie. Zoek er niets achter. Het komt gewoon voor ogen. Niets voorafgesproken. Niets vastberaden. Een kenner vroeg 'm of hij nog van die illustraties maakte, een reden om Een deken van sneeuw boven te halen en die onwetendheid uit de wereld te helpen. Een signeerbezoek aan B-confrater Erik zat er dit jaar niet in, had hij vanwege een overvol uitgeversschema op voorhand mailsgewijs al te kennen gegeven. Maar dat belette hem niet bij het vertonen van het album zijn pen persoonlijk te laten vloeien. Aangezien hij nu aan tweehonderd bladzijden zit en éénderde van zijn nieuwe magnum opus Habibi heeft afgewerkt, kunnen we pas in 2009 de release verwachten. Top Shelf werd naar de onderste lade verwezen, het is de respectabele uitgever Pantheon Books die hem (naast Burns, Clowes) in zijn rangen heeft opgenomen. Casterman (Fr) en Oog & Blik (Nl) zijn de geïnteresseerde vertalers. Welkom over twee jaar terug in Brussel. Da's afgesproken.

The Bourne Ultimatum

Wanneer je naar The Ultimatum afzakt, voel je jezelf als Jason Bourne: met een enorm gat in je geheugen betreffende alles wat voorafging. Je krijgt hier en daar wel een flard uit het verleden voorgeschoteld. Gelukkig kunnen we ons ook beroepen op een degelijke XIII-kennis, van Hamme durfde wel eens elders in de inspiratiepot te roeren en wie weet haalde hij de mosterd bij Ludlum vandaan? D'r is maar één man die daar nooit op zal antwoorden. Of toch, Jean? De Franse Wikipedia laat duidelijk "est inspiré de plusieurs romans de Robert Ludlum" neerschrijven, op haar beurt geronseld van de niet-officiële XIII-site. Paul Greengrass maakte enorm veel indruk met United 93. Een pakkende weergave van een heroïsche interventie, behoorlijk chaotisch gefilmd alsof je zelf op de eerste rij zat. Omgekeerd evenredig met The Bourne Supremacy. Actie zo gefilmd dat je absoluut geen overzicht kan bewaren. In het derde luik is het niet anders. De vechtscène in het kamertje te Tangiers is spectaculair, maar wie slaat wie, op welke manier, wie lijdt er het hardst onder? Niet dat ik kennis wil opdoen om in de boksring van me af te kunnen bijten, wel om te begrijpen waar je vijf minuten naar hebt gestaard. Bovendien smeek je bijna dat de steadycam terug zijn intrede doet. Na vertoning voelde ik me koning Albert, schokgewijs knikkend...

Gelezen en gekeurd

- 60 jaar Nero 2
- 60 jaar Nero 3
- 60 jaar Nero 6
- Big Joe
- Big Joe luxe
- Jommeke 134
- Jommeke 170
- Lipstick 1 HC of Lipstick 1 SC
- Lipstick 2 HC of Lipstick 2 SC
- Kiekeboe 45
- Nero 28
- Nero 46
- Nero 93
- Soda 5 HC of Soda 5 SC
- Soda 10 HC of Soda 10 SC
- Urbanus 125
De Strips van de dag:
Saai en voorspelbaar: Soda 5 SC en Soda 10 SC.

Gelezen en gekeurd

Een weekend en het begin van de week. Vlug een update doorgeven vooraleer we enkele dagen verder zijn:
- 60 jaar Nero 1
- 60 jaar Nero 4
- 60 jaar Nero 5
- 60 jaar Nero 7
- 60 jaar Nero 8
- Bankgeheimen 2.2
- DNA 4
- Hersenschimmen 1 HC of de Hersenschimmen 1 SC
- HMS 3
- Jessica Blandy 16 HC of Jessica Blandy 16 SC
- Jessica Blandy 17 HC of Jessica Blandy 17 SC
- Jommeke 138
- Kiekeboe 36
- Kiekeboe 45
- Kinderen van de Salamander 0
- Kinderen van de Salamander 1
- Kinderen van de Salamander 2
- Kinderen van de Salamander 3
- Koene Ridder 19
- Koene Ridder 20
- Koene Ridder Bundel 7
- Ly-Noock 2
- Meesters van het spel 1 HC of Meesters van het spel 1 SC
- Nero 14
- Nero 62
- Nero 89
- Nero 108
- Nero 113
- Nestor Burma 3
- Playhouse Comix Artiest Reeks 3
- Reizen van Alex Etrusken 1
- Reizen van Alex Etrusken 2
- Reizen van Lefranc 3
- Soda 4 HC of Soda 4 SC
- Soda 9 HC of Soda 9 SC
- Thorgal 26 HC of Thorgal 26 SC
De Strips van de dag:
Hersenschimmen 1 SC, Soda 4 SC en Soda 9 SC.