De laatste van het jaar

Een snotvalling neemt alle feestvreugde weg waardoor er geen plaats is voor vierende drukdoenerij. De avond dan maar opvullen met de laatste besprekingen van het jaar. Pathetisch? Absoluut niet. Niks zo heerlijk als De prinses van het bloed onder handen te nemen. Cabanes in bloedvorm, een stomende thriller afleverend die je doet hunkeren naar het vervolg.
- Janitor 3
- Jason Brice 2
- Klaagzang van de verloren gewesten 2
- Klaagzang van de verloren gewesten 6 Luxe
- Murena 7
- Onnoembaren Integraal 2
- Onnoembaren 10
- Onnoembaren 11
- Prinses van het bloed 1
- Verre werelden 2

Koninklijk: The King of New York

Abel Ferrara kon zich duidelijk op een klasseteam beroepen met de erg jonge acteurs Walken, Caruso, Snipes en Fishburne. Edoch, de rookies maken enkel straatlawaai en leveren geen memorabele prestatie af. De fragmentarische weergave van Walkens terugkeer is te onderkoeld om je effectief van de sokken te blazen, laat staan om inlevingsvermogen te creëren. Met een poging om gedesigned er stijl te laten insluipen (à la Miami Vice) zijn het de kleuren die sfeer brengen.
"A former drug lord returns from prison determined to wipe out all his competition and distribute the profits of his operations to New York's poor and lower classes in this stylish and ultra violent modern twist on Robin Hood."
Nochtans heb je dat gevoel niet. Misschien komt het toch doordat de film versneden en gereduceerd werd tot 99 ipv de oorspronkelijke twee uur.
The King of New York. Abel Ferrara. 1990. ***

Herinneringen van een stripjaar

Knappe thriller verpakt in een geschiedkundige context. Scenarist Dufranne overheerst de materie met de getrouwe weergaves van een rauwe soldatenrealiteit vol kenmerkende details (hoe het er rond een slagveld aan toeging). Soms zelfs iets té nadrukkelijk gefocust op gebruiken en gewoontes. Schitterend geassisteerd door Alexander en Fernandez. Alexander neemt de tekeningen voor zijn rekening, met een slordige elegantie de jonge Jean-François Charles uit de beginperiode van De Pioniers van de Nieuwe Wereld (eerste cyclus) evenarend. Toch merk je de extra finesses op, met veel karakter neergepoot. Inkleurder Fernandez flankeert hem. En hoe! De pagina's baden steeds in een egale gloed. En speels voegt hij hier en daar onopvallende klemtonen toe (de lichtinval op de cover, zon en schaduw op de paarden). Het is wennen om je in te graven in de wollige materie, echter eens op gang ben je gefascineerd door het spel. Een aanrader.
- Blauwbloezen 53
- Herinneringen aan de Grande Armée 1
- Kapers van Alcibiades 4
- Legende 4
- Mandalay 3
- Nestor Burma 9
- Nieuwe avonturen va K3 1
- Storm Dossier editie 24
- War and dreams 3
- Wild Bill is vermoord HC
- Wild Bill is vermoord SC

IngeGraven wraak: de Wraak van Graaf Skarbek

Vooral Rosinski steelt de show met alle penseelstreken. En logischerwijze kan hij het niveau niet voortdurend aanhouden, in zijn totaliteit produceert hij immens veel minimeesterwerkjes waar je je voortdurend aan verkijkt, toch zeker wanneer hij grootse taferelen op papier/doek zet (de slag bij Waterloo). Schetsmatig kribbelend zonder een indruk van slordigheid na te laten. Een lust voor het oog. Gek genoeg zijn de schilderijen in het stripschilderwerk minder sterk dan Rosinski's complete pagina's. De verrassing en onthulling omtrent de identiteit van de Graaf wordt al vrij snel vrijgegeven, dus het spanningsveld verdwijnt. Wat daarna volgt heeft jammer genoeg niet de kracht om het geheel te verheffen. "Na vele omzwervingen, waarmee ik u niet zal vervelen", dat zijn zo van die trucjes om de leemtes in een scenario op te vullen. Sente kan het gewicht aan artistiek goud ingebracht door Rosinski niet verder doen overhellen. De voortdurende vertelvertelling maakt alles onnodig passief en doorbreekt de actie.
- Asterix 34
- Legende Box 1
- Missié Vandisandi
- Storm - De kronieken van de tussentijd - BB 1 SC
- Storm - De kronieken van de tussentijd - DLC 1 HC
- Storm - De kronieken van de tussentijd - DLC 1 SC
- Thea Stilton 1 HC
- Thea Stilton 1 SC
- Wraak van Graaf Skarbek Integraal
- Wraak van Graaf Skarbek 2

Doodse filosofie en varkenswijsheden: Magere Hein en Lao Tsé

Met Boucq in de buurt schijnt er toch steeds licht in de duisternis. Voel je je gedeprimeerd, kijk dan altijd naar de zonnige zijde van het leven, zoals Monty Python het steeds bezong: "Always look on the bright side of life." En dat doet de dood ook, want met al die pessimisten die op deze aardkloot rondlopen, zie je het vaak zwart. Gelukkig zijn er nog behulpzame zielen die de dood een warm hart toedragen (Kerstsprookje). Of fanatici die koste wat het kost het gras voor Pietjes voeten willen wegmaaien (De kroniek van een onaangekondigde dood). En met het wereldwijde web weet de slinkse levensgenieter menig mens binnen te draaien (www.de-dood.com). Wees daarom op je hoede, want de dood loert om elk hoekje! Boucq is grandioos poëtisch en verlevendigt ongegeneerd deze levensberovende materie. Profiteer ervan. Zolang je nog kan!
- Avatar 5
- Avatar 6
- Avatar 7
- Avatar 8
- Black Cat 6
- Kruistocht 4
- Magere Hein en Lao-tse
- Onthoofde Arenden Gebundeld 1
- Onthoofde Arenden 1
- Onthoofde Arenden 2

Het hart van een simpele van geest staat natuurlijk veel meer open dan dat van een beredeneerd iemand. Hij/zij neemt geen blad voor de mond en zegt ronduit wat er scheelt. Gaëtan behoort tot die categorie en maakt dat de kleine dorpsgemeenschap duidelijk! De gesloten dorpsmentaliteit zorgt voor immense spaningen, gevolgd door een breuk. Alles wordt echter nogal simplistisch voorgesteld in de wereld van Loisel en Tripp. Het is nogal bizar dat juist mensen in zo'n omgeving waar iedereen iedereen kent (en mekander op de vingers kijkt) de haatdragende gevoelens vergeten en vergeven worden, enkel en alleen uit eigenbelang. Dat ze zich nestelen in het gebrek en dit zonder actie te ondernemen allemaal aanvaarden (het wegebben van de kruidenierszaak). De plotwending met Marie die haar lot in eigen handen neemt wordt niet ten volle benut. Haar bezoek aan de grootstad is zelf al een heel verhaal op zich, waaruit in dit deel -dat net de stadse titel draagt- vluchtige passages worden geplukt. Loisel & Tripp blijven gefocust op de spanningen binnen het dorp.
- Berlijn 2
- Kaamelott 4
- Magasin General 5 HC
- Magasin General 5 SC
- Orde van de Drakenridders 4
- Pulpman 3
- Rimpels
- Urbanus vertelt Plankgas en Plastronneke / Mieleke 4
- Urbanus vertelt PP / MMM + DVD 1
- Urbanus vertelt PP / MMM + DVD 2
- Urbanus vertelt PP / MMM + DVD 3
- Urbanus vertelt PP / MMM + DVD 4

De XIII-bron

De eerste twee bladzijden zijn noodzakelijk om wat voorafging te recapituleren. Echter de uitleg en de achtergrondinterpretaties op de pagina's 34-35-36½-40-41-42 en 47 verduidelijken weliswaar de volledige situatie, van Hamme had dit beter kunnen doseren in een extra album. Veel te vaak heb je de indruk dat de acteurs statig in een gesloten ruimte hun teksten staan te declameren. Maar het moet gezegd: eens je in de XIII-roes zit, merk je hier niks van en slik je al die info zonder morren. Een spannende thriller.
- Beste van Garfield 2
- Donjon Avondschemer 104
- Garfield Pocket 53
- Marec 8: Leve de crisis!
- Pulpman 5
- Simon's cat
- XIII 3
- XIII 4
- XIII Luxe klein 3
- XIII Luxe klein 4

Rain

Bastaard is een (te) vlotte, commerciële weglezer waarin Alcante, geflankeerd door van Hamme, tapt uit één groot clichévat. Voorspelbaarheid troef waarbij je best niet te veel stilstaat om ongerijmdheden te vermijden. Zo is er de zogezegde vrijgevochten Jolanne die zich gemakkelijk in de luren laat leggen; de ene dood (de markies) na de andere (de markiezin) zonder extra bedenkingen van buitenstaanders. Zelfs de notaris knijpt eenvoudigweg een oogje dicht onder bedreiging. Of wat dacht je van Jolannes opgestoken middenvinger aan tafel (25). Kwestie van geloofwaardigheid moet je heel wat slikken. Daarom ben je ook een van Hamme-fan. Met de historische omkadering beggeft Vallès zich terug op bekender terrein. Hier hoort hij thuis, al mocht de lijkenkleur aangebracht door de coloriste wel verbeterd worden.
- Eisner Beeldverhalen 3
- Rani 1
- Roboboy 6
- Rode Ridder 222
- Rode Ridder 224
- Rode Ridder Luxe 221
- Rode Ridder Luxe 222
- Rode Ridder Luxe 223
- Rode Ridder Luxe 224
- Schakelaar
- Vigilantes 2

Standaard-producten

- Jerom Oude Adhemar 1
- Jerom Oude Adhemar 2
- Jerom Oude Standaard 11
- Pulpman 4
- Smurfen Vakantieboek Winter 2009
- Suske en Wiske 80
- Suske en Wiske Klassiek 31
- Suske en Wiske pocket 10
- Urbanus 25: De zeven plagen
- Urbanus 56: Kermis in de hel
- Urbanus 136
- Urbanus Speciaal 4

De fillem van Ome Willem: terechte buzz, Hot Fuzz

Overal hangt wel een herinnering aan vast. Zelfs komische films durven je terug te katapulteren naar een tijd toen het anders was. Een dvd-cadeautje met een wrange nasmaak, toch zeker wanneer het niet blijvend is! Stop je die angstvallig weg in je kast, dan word je er vroeg of laat toch mee geconfronteerd. In dit geval op TV. Gedeelde smart is halve smart, dus samen de drukte van Hot Fuzz herbeleven en je overmeestert alle sombere bekommernissen. Edgar Wright en Simon Pegg gaan er heerlijk over terwijl ze de clichés van het genre recycleren. Hot Fuzz, daar doe je niet fuzzy over.
Hot Fuzz. Edgar Wright. 2007. ****

Een prik van De Schorpioen

Edelmoedig van de Schorpioen om Trebaldi publiekelijk voor schut te zetten en daarmee te hopen dat de bevolking zich tegen hem keert. Toch is het behoorlijk absurd want tijdens zijn vlucht moet de Schorpioen talrijke tegenstanders doden om het er zelf levend vanaf te brengen. Met een simpel raak schot was Trebaldi van de eerste keer uitgeschakeld, waarom dan al die ellende verlengen? Daar is maar één verklaring voor: de commerciële die voort moet gaan, anders was immers de belangrijkste tegenstander van de hoofdpersoon geliquideerd. Een onterecht puntje van kritiek, de Schorpioen is immers stoer avontuur van de bovenste plank.
- En daarmee basta 12
- F.C. de Kampioenen Speciaal 60
- F.C. de Kampioenen Speciaal 60 met luister CD
- Galop 4
- Humor in beroepen 16
- Kiekeboe 123
- Kiekeboe Down under
- Motor Boys 3
- Schorpioen 3

Sisters. Sisters. Everybody knows that we are sisters.

Geen enkele referentie vind ik terug en toch ben ik ervan overtuigd dat deze refreintekst uit een of andere muziekfilm komt, genre Singing in the rain of White Christmass, met komieken die zich verkleed hebben als vrouw. Een anekdote om terug te komen op die uitstekende nieuwe meisjesstrip: Sisters! En hopla: Sisters. There were never such devoted sisters. Tja, hoe de herinnering vervaagt.
- Dance Academy 1
- Jommeke Luxe De grasmobiel
- Kronieken van de Zwarte Maan 12 HC
- Kronieken van de Zwarte Maan 12 SC
- Meester en Margarita
- Sisters 1
- Stam & Pilou 22
- Weer over naar jou

Bijscholing Kinderboekenhoeken

Altijd spannend, een lezing geven in de Bibliotheekschool van Gent. Ditmaal in het kader van de Kinderboekenhoeken, een themadag over stripverhalen voor de Jeugd. Kan ik voldoende bibliothecarissen overtuigen Bone, Brendan, Jump, Lou! en tal van andere uitstekende jeugdstrips in huis te halen en het belang van diversiteit aan te tonen, opboksend tegen het commercieel geweld van Standaard Uitgeverij? Of de manga een prominentere aanwezigheid te verzekeren? Natuurlijk. Al blijft het even slikken wanneer een jongedame oppert dat ze het verwonderd is dat er specifieke winkels bestaan die enkel strips verkopen. Anno 2009! En de boer? Die ploegde voort.

Bekushiru: 2077 Nihon sakoku - Vexille

Gisteren een stukje gezien van de geanimeerde Starship Troopers en dat viel behoorlijk tegen. Om dan te snuffelen in Vexille leek een gevaarlijke vergissing. Totaal onterecht. Vexille is een indrukwekkende film om naar te kijken: een mengeling van Dune (de zandwormen, maar dan in metaalversie) met Blade Runner en andere androïdenreferenties. Beperkt qua capaciteiten door het karakter van de productie, een niet al te hoogdravend scenario. Maar eens de actie openbarst heb je ongezien spektakel, klasseanime waardig. Alleen al voor sommige fragmenten het bekijken waard.
Vexille. Fumihiko Sori. 2007. ***

Een gelukte ontsnappingspoging? Escape from New York

Wat was dat een goeie film... in onze jeugdjaren. Nu, zovele decennia later blijft er weinig van over. Kurt Russell, Lee van Cleef, Ernest Borgnine en Donald Pleasence zijn plastieken poppen die statisch voortbewegen in een weinig eervolle actiethriller. Adrienne Barbeau is het schone wicht dat ervoor zorgt dat je ogen steeds afgeleid worden door haar uitnodigende boezem. Zodat de onvolmaaktheden niet te fel opvallen. Na zo'n onaangename herontdekking ben je nog nieuwsgierig naar Escape from LA en waarom ook niet Big trouble in Little China. John Carpenter heeft hierdoor wel een supercorny filmdeuntje achtergelaten dat je onmogelijk kan wegneuriën.
Escape from New York. John Carpenter. 1981. **

Geschrokken? The Frighteners

Robert Zemeckis én Peter Jackson zijn geen rookies om een humoristische horrorfilm af te leveren. Met een altijd even charmante Michael J. Fox hoop je op tof vertier. Toch voldoet The Frighteners niet aan de verwachtingen. Je hebt immers veel te veel onopgeloste vragen wanneer je effectief stilstaat bij onlogische gebeurtenissen (waarom krijgen de figuren die tussenin gedood worden ook niet een nummer op het voorhoofd gekerfd, de telling klopt uiteindelijk niet). Griezelen waarbij je al weet wat komen gaat, is niet zo spannend als je zou verwachten.
The Frighteners. Peter Jackson. 1996. **

Wat zij vinden van Glad IJs

"Ik heb met veel plezier Het Familieportret gelezen en bekeken. Ik ben geen liefhebber van het soort tekeningen, maar zou niet weten welk andere manier van tekenen bij dit portret zou passen. Misschien zou Chaland die sfeer ook zo kunnen treffen. Prima strip dus en ik ben bijna jaloers op zijn jeugd...... Want wanneer je zo opgroeit, dan heb later je veel te vertellen en te tekenen..... Of is het allemaal fantasie?"
Wévé over het tweede deel van Paul Jester.

The Nits

Rond een concert van The Nits hing voorheen steeds een melancholische waas. Kocht ik op voorhand goedbeboeld twee tickets om geaccompagneerd de olijke Nederlanders in levende lijve aan het werk te zien, ik slaagde er steeds in -zij het buiten mijn verwachting en wil om- alleen in de kou te blijven staan. Een speling van het lot? Vervloekt ware elke ontmoeting met hen, steeds slecht gearrangeerd. En een René of Raf geëmotioneerd vastnemen om je verdriet weg te pinken, het was bijlange hetzelfde niet! Dus dit keer geen enkel risico genomen en angstvallig elke aankoop vermeden. Totdat er vanmiddag een stukje Nits door de radio schalde met naderhand de kans om twee tickets te winnen!
De Oranje-muzikanten vulden de Orangerie -waar anders- met een goeie honderd (verouderde) man. De driekoppige ploeg Henk, Robert Jan en Rob kwam een nieuwe CD voorstellen, Strawberry Wood, en maakten dat duidelijk door het hele repertoire van deze recente boreling te spelen, met tussenin onze aandacht opeisend via alomgekende hits. Dertig nummers passeerden de revue, twee uur onafgebroken (twee bissessies meegerekend) met Hofstade die de tijd nam om de ongekende werken te introduceren met een anekdotisch verhaal zodat je de juiste context kon plaatsen. Vooral bij herbeluistering naderhand is dit nuttig. Inderdaad, de vrijgevige Botanique had de FM Brussel-genodigden extra getrakteerd met een gesigneerde CD. In deze versie komen de nummers alvast beter tot hun recht omdat Henks zanglijnen duidelijker verstaanbaar zijn. De mannen hebben zich geamuseerd en leveren gevarieerde genre-oefeningen af. Die vreugde straalden ze ook op het podium af.
Hét moment viel na driekwart te noteren, toen de heren intimistisch vooraan postvatten en twee nummers -waaronder het sublieme Home Before Dark- akoestisch brachten, gezeten op de podiumrand. Ontroerend mooi. Symbolisch afsluitend met adieu adieu sweet bahnhof... my train of thoughts is leaving tonight.
The Nits. Strawberry Wood. 10-12-2009. Botanique.

The Wire 3.11 - Middle Ground

Deze reeks van The Wire vliegt erdoor en jezelf bedwingen lijkt welhaast onmogelijk. Sterk, hoewel sommige pistes te oppervlakkig bewandeld worden. Te veel karakters, te veel gebeurtenissen om alles grondig uit te dokteren. Waar blijft Prez?
"The wire begins to yield information about the Barksdale organization. Stringer and Avon reminisce on how far they have come. McNulty finds the way to a key piece of the puzzle in an unlikely place. Awaiting his fate, Colvin works behind the scenes to shape the outcome of (H)Amsterdam, while protecting his men from possible repercussions. Bubbles considers a new partner."
Een ontknoping nadert. En degene die in de vuurlinie belandt, komt er niet zo ongeschonden uit. Avon? Stringer? Colvin?
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 11. Middle Ground. 2004.

Het afzien van Beauregard: met weinig Flair

Verstand op nul en stevig doorbijten.
- Claire 2 HC
- Claire 2 SC
- Claire 3 HC
- Claire 3 SC
- Claire 9 HC
- Claire 9 SC
- Claire 10 HC
- Claire 10 SC
- Claire 11 HC
- Claire 11 SC
- Claire 12 HC
- Claire 12 SC
- Claire 20
- Fokke & Sukke: Afzien van 2009

Een Kampioen: F.C. Hec Leemans

Hec Leemans is een productief auteur en heeft zijn heil gevonden in het commerciële vak van vervlakte, inhoudloze strips. Niets mis mee, de koper bepaalt immers voor een groot deel mee de markt. Om hem echter te bejubelen voor de groots gepresteerde daden doorheen zijn lange carrière, dan moet je even proesten. Toch is het verdienstelijk dat het stripmuseum deze hardwerkende vakman tijdelijk in de bloemetjes zet met een gevarieerde tentoonstelling. Vooral de uitvergrote fotowand van Leemans' boekenkast is mooi om zien en laat je even als lilliputter staren naar een huiskamer vol documentatiemateriaal. Het BCB heeft duidelijk kosten noch moeite gespaard om deze nieuwe exporuimte al vanaf een eerste keer rijkelijk in te kleden. Edoch, het werk van Leemans overstijgt de middenmoot niet. Laten we met beiden voeten op de grond blijven! De auteur incluis.
Het voordeel van vernissages zijn de toevallige en/of beredeneerde ontmoetingen die het ontspannende karakter van zo'n avondje vol genot alleen maar beklemtonen. En wie weet waartoe ze leiden?
"Van 8 december 2009 tot 28 februari 2010 kan je een opmerkelijke tentoonstelling bekijken in het Belgisch Stripmuseum. Niemand minder dan Hec Leemans, de striptekenaar van de populairste amateurvoetbalploeg van het land, exposeert er. Hec Leemans, tenor, van de Vlaamse strip, publiceerde zijn eerste stripverhalen in het Volk in 1969. Sinds die periode is de auteur van Baekelandt niet meer gestopt met het vertellen van gekende verhalen. Maar naast het persoonlijke oeuvre van deze populaire auteur, is Leemans bovenal een man met een brede cultuur en een persoonlijke smaak. Doorheen de tentoonstelling, die het BCB aan hem wijdt, deelt Hec Leemans met ons deze artistieke emoties."
Hec Leemans: een verteller vertelt. 08-12-2009 tot 28-02-2010. BCB. Zandstraat 40. 1000 Brussel. (foto van het BCB)

The end is nigh: Game Over!

"Efficiëntie ten top. Niets zo moeilijk dan woordloze verhaaltjes vertellen. Dat beseft Midam maar al te goed door oproepen te lanceren om Kid Paddle-gags naar hem op te sturen. Voorlopig lijkt zijn inspiratiebron niet opgedroogd, want wat hij in dit derde deel uit zijn spelletjeshoed samen met Adam en Noblet tevoorschijn tovert, voldoet ruimschoots aan de verwachtingen. Met zo'n eenvoud je leiden van het begin linksbovenaan de pagina tot het eind rechtsonderaan met die extra beklemtonende GAME OVER als minigag getekend naar wat er zich voorheel dramatisch afspeelde. Game Over overstijgt het origineel door originaliteit, hard gelach en alle inventiviteit waarmee de auteurs hun held tot een minder goed eind laten komen. Voor jong én oud, supergrappig. Een moderne versie van Franquins tijdloze Zwartkijken." Het einde is duidelijk nog niet in zicht voor Game Over.
- Agent 212 14
- Agent 212 27
- Blake en Mortimer 19
- Blake en Mortimer Rode Linnen Luxe 19
- Bollie en Billie 29
- Coney Island
- Cosa Nostra 10
- Dantès 3
- Ethan Ringler Federal Agent 5
- Eugène 0
- First moon 1
- G. Raf Zerk 26
- Game Over 4
- Guust Flater 17
- Jerome K. Jerome Bloks 21
- P@per 9
- Reiziger 2.4
- Zeven Yakuza

The Wire 3.10 - Reformation

De gemoederen verhitten. Vijanden worden tijdelijke 'vrienden'. En vrienden worden plots vijanden. Wie verraadt wie... het eerst?
"Brother Mouzone returns to Baltimore on a mission of revenge and casts a wide net in his search for Omar. Colvin manages to put off a Sun reporter inquiring about Amsterdam. Pearlman and Daniels plead their case for a new kind of wiretap. Stringer Bell falls out of the loop with Avon Barksdale, while Marlo raises the stakes against the Barksdale gang."
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 10. Reformation. 2004.

The Wire 3.9 - Slapstick

De nitwit is weer de pineut, Prez moet het ontgelden. Gek dat deze plotlijn in het verdere verloop niet extra uitgewerkt wordt of de nodige aandacht krijgt die ze verdient.
"Responding to an officer's call for help, McNulty and Prez turn up the wrong alley with unanticipated results. Cutty is surprised to find help from within Baltimore's power structure for his proposed boxing gym. Omar decides to go it alone against Avon Barksdale and Stringer Bell. Bubbles is wired up and sent into Amsterdam."
Spannend.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 9. Slapstick. 2004.

Troosteloos ziek

Een ticket aangeboden krijgen om naar Placebo te gaan vanavond in het sportende paleis van Antwerpen en net op deze dag -ja, altijd op rustdagen- val je ziek! Duidelijk een gebrek aan slaap! Gelukkig kan ik behoorlijk wat bijlezen en zoek ik soelaas bij The Wire. Daar hoef ik mijn zetel niet voor uit.

FM Brussel Tonight

Eerst een lekker zelfgemaakt etentje en dan afzakken naar de voormalige Hoofdstedelijke Openbare Bibliotheek op het Muntplein om te infiltreren op de FM Brussel fuif. Die is duidelijk het slachtoffer van zijn eigen succes. Hoe uniek de gekozen locatie ook, deze toonde meteen zijn beperking: de capaciteit. Een honderdtal stond voor de deur aan te schuiven hopend op een plekje binnenin. De ene kon pas door wanneer de andere het pand verliet. Wou je zingen en dansen, je maakte meer kans om binnen te geraken bij de middernachtmis. Een tegenvaller voor wie extra lichaamsbeweging wou. De nachtwandeling niet meegerekend.
De hele voorbereiding had tenminste toch een gunstig effect: eindelijk nog eens gekuist!
No FM Brussel Tonight.

The Wire 3.8 - Moral Midgetry

Iedereen wil wel zijn deel van de koek. Onderlinge rivaliteiten groeien. Het blijft immer spannend.
"Prez impresses the detail with what he's found out from Bodie's cell phone, information that sends McNulty and Greggs on a road trip. Colvin sees the benefits of his plan working. Carcetti confronts a hurdle he must clear if he wants to run for higher office, while Marlo appears to take the bait set by the Barksdale crew."
Je wacht op het moment dat Stringer Bell door het lint gaat en via heuse maffiapraktijken de zakenmannen en politici voor eens en voor altijd naar zijn hand zal zetten.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 8. Moral Midgetry. 2004.

Nijdrop Redux

Eén van de gerenommeerde jeugdhuizen uit Vlaanderen moest enkele jaren geleden zoeken naar een nieuw optrekje door pijnlijk verkavelingsnieuws. Een tijdelijk onderkomen werd gevonden in een gemeentelijke opslagplaats, een kille hangar iets buiten de dorpskern. Nu is het eindelijk zover en kan Nijdrop terug van start en diens terechte plek opeisen in het kleinere Vlaamse clubcircuit dankzij de nieuwbouw gevestigd aan de Kloosterstraat 9, net naast het cultuurcentrum Hof ten Hemelrijk.
Een duidelijke opwaardering alleen al voor de stripbibliotheek die ze openhouden. Meer dan zeventienduizend strips kan je ontlenen voor een spotprijs.
De feestelijke opening nodigde meteen uit naar meer. En het gevarieerde volk dat er rondliep, weerspiegelde de herkenbare dorpspolitiek. Leuke mensen.
De zaal zelf voelt al meteen goed aan eens je je er gezellig in genesteld hebt. Dus toch best d'r eens een concert meepikken. En dat beter vroeger dan later! Met het juiste gezelschap weliswaar. Nietwaar?
Nijdrop Redux. Kloosterstraat 9. 1745 Opwijk.

De donkerste toren

Deel één van Donkere Toren was goed, de tweede stuikte ineen, maar bij de derde zitten al de makers op de juiste golflengte. Dit was het oordeel voor de opener: "Bewerkingen van romans, zolang ze goed zijn hebben we daar niks op tegen. Peter David en Robin Furth wagen zich met de goedkeuring van horrormeester aan Stephen Kings werk van De donkere toren. Het is wennen om aan die ongekende wereld deel te nemen. Het duurt zelfs een hele tijd vooraleer je instapklaar bent. David en Furth blijven immers behoorlijk op afstand. Zonder al te veel beschrijvende informatie puur je als lezer alles uit de gedachtengangen van de hoofdpersonages en hun handelingen. Waar bevinden we ons? Hoe moet je alle gebieden in kaart brengen? Moeilijk om er een touw aan vast te knopen. Ondanks de beperkte spelers blijft het moeilijk om allen uit elkaar te houden. Gelukkig wordt het verhaal als één geheel aangeboden en hoef je niet episodisch te wachten naar de vervolgen. Het scenario raast voorbij, de actie drijft je mee, de passie laait hoog op. Net als het vuur. Goed en kwaad tegenover elkaar in een ongelijke strijd. Moge de beste winnen. Jae Lee heeft een grimmige, sterke visuele stijl. In deze bewerking kiest hij voor een bescheidener aanpak. Minder grillig, minder artistiek. Sfeervol in kleur afgewerkt door Isanove."
- Donkere Toren 3
- Duistere Steden 14: Herinneringen aan het eeuwige heden
- fruits basket 6
- Minderbroedersschool 1
- New Byzance 2
- Rurouni Kenshin 1
- Rurouni Kenshin 2

Een bakkie friet

Ik heb al eens de heilzame werking van friet bejubeld, toch zeker die van de Hallepoort. Wanneer een lange wandeling zich niet opdringt en luiheid me eerder aan het Brusselse centrum gekluisterd houdt, kom ik automatisch bij Frietland terecht, naast de beurs.
Wanneer het een tijd geleden is, kan dat zo ontzettend deugd doen. Symbolisch scheur je ze de kleren van het lijf waardoor het zakje druiperig van het veroorzaakte stoom de frieten ontbloot. Je dopt in de saus, likt je vingers af en pulkt tot op de bodem in alle richtingen om zeker te zijn geen enkel plekje vergeten te hebben! Je smaakpapillen laat je met volle teugen genieten. En het voordeel is: ze liggen niet eens zwaar op de maag. Zo'n onverwachtse beslissing waarbij je zelfs verrast wordt, da's puur genot. Welhaast orgasmisch. Daar kan je van blijven eten!

M'enfin - Nou moe!

"Flouzen" (titel), "voor pampus liggen" (716), "erg jofel" (737), "koppie, koppie" (742) en "iets kop over bol doen" (742). Met een lichte nadruk op het Noordnederlands dialect! Het album is grotendeels gewijd aan de mislukte contractondertekeningen. De kat uit de boom kijken (725). Barbecuen in het kantoor, niet echt aan te raden (724). Franquin in een gastrol (727). Raoul Cauvin in een gastrol (733). Niet het venijn, wel de lol zit 'm in de staart. Franquins lieflijke handtekening versterkt of accentueert letterlijk de gag.
- Gals! 4
- Guust 15
- Orion 3
- Troll 2 HC
- Troll 2 SC
- Troll 3 HC
- Troll 3 SC

Arq in Troje?

De persoon van Chrysant van Laack is een heerlijk alternatief voor de stuntelige ridder Goud-Azuur, even onhandig en melodramatisch komisch. Al het matige van de Lanfeust-zijreeksen (De sterren, Legenden van Troy en Opaal) wordt hier in één klap van tafel geveegd door het beste scenario dat Arleston verzon voor Tota. Tota die op het einde van Aquablue grafisch minimaliseerde, komt hier veel scherper en rijker uit de hoek. Waarschijnlijk ook door de mooie, warme kleuren van Lamirand. Arleston heeft weer die spitse dialogen afgestemd op visuele humor en actie. Met hokus pokus-clichés (de krachten van Blad en Leander van Lyammon) die als deus ex machina fungeren. Dat let niet, want Verbannen naar Bloemhaven is lachen geblazen.
- Arq 12
- Corto Maltese - Kleur 14
- Corto Maltese - ZW 13
- Veroveraars van Troy - L 1 HC
- Veroveraars van Troy - L 1 SC
- Veroveraars van Troy - L 2 HC
- Veroveraars van Troy - L 2 SC

The Wire 3.7 - Back Burners

De immer zo zachtaaardige Stringer Bell laat ook eens de andere zijde zien. D'r zit duidelijk een duister kantje aan die man, met een vingerknip maakt hij dat duidelijk. Beangstigend.
"Daniels goes ballistic when the detail gets reassigned to the Western District. Stringer Bell learns from Donette that Brianna is thinking about talking to McNulty. Bunk receives a gift wrapped surprise. A single cell phone allows Freamon to begin mapping out a communications network for the Barksdale organization. Marlo dispatches a drive-by on a Barksdale drug corner."
Hoeveel keer heb ik niet in de handen gewreven van opwinding. Menselijk drama (Kima). De hel op Aarde (Bubbles die doorheen Hamsterdam loopt). Testosteron (McNulty, wie anders). Overwinning (Bunk & Omar). Vooral dat gevoel van vervreemding wanneer Bubbles het inferno betreedt. Jakkes. Liever daar dan hier.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 7. Back Burners. 2004.

The Wire 3.6 - Homecoming

Mag meteen gecatalogeerd worden als zijnde de beste acteerprestatie annex beste monoloog, Bunks die zijn woede afsteekt omtrent het buurtverval tegenover Omar. Je hebt van die gewichtige karakteracteurs!
"Major Colvin instructs his men to use brute force to get the message out to street dealers about his free zone. Avon Barksdale and Stringer Bell discover that real estate development has its own pitfalls. McNulty and Greggs ask Daniels to let them renew the Bell and Barksdale investigation. On Barksdale's orders, Cutty plans to take back corners from Marlo's crew."
McNulty doet het 'm weer, achter de rug van zijn overste om. Het resultaat is erg confronterend voor Daniëls. Wordt hij de reddende engel van de stad. Wordt spoedig vervolgd.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 6. Homecoming. 2004.

The Wire 3.5 - Straight and True

Terwijl ze net het geweld in de straten willen inperken, laait alles terug op. Omar die vuurtje komt stoken samen met de heethoofdige Marlo versus Stringer wiens belletje gaat rinkelen eens Barksdale vrij.
"Johnny pressures Bubbles to stop snitching for the detail. Cutty lies to his grandmother about going straight. McNulty realizes pursuing Barksdale and Bell is a loosing cause, so he turns his attention to nailing Kintel Williamson. Colvin's free drug dealing zone, now known in the streets as Hamsterdam, scores a small victory. Avon Barksdale emerges from prison to a warm welcome from Stringer Bell."
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 5. Straight and True. 2004.

Teminaal: Terminator Salvation

Best wel een leuk filmpje met tal van gaten in het geheugen die slechts sporadisch opgevuld worden. John Connor, Marcus Wright, euh Kyle Reece? Wie waren dat ook alweer? Ach, zelfs zonder popcorn kijk je naar die machines die onze wereld verkloten, nadat wij het zelf verkloot hebben!
"After Skynet has destroyed much of humanity in a nuclear holocaust, a group of survivors led by John Connor struggles to keep the machines from finishing the job."
Die Motorcycle Terminators zijn te gek. En een kopie van Schwarzenegger zien opdraven is ook erg vermakelijk. Ettelijke snufjes camoufleren de holte in het verhaal. Wat dan nog. Het spektakel heerst!
Terminator Salvation. McG. 2009. ***

Met en telescoop bekeken: de Donjon Blues

En zo begon Halloween Blues: "Enorm fascinerende start waarbij Mythic schitterend speelt met de psychologische verwardheid bij de pas vrijgekomen Forester Hill. Kas brengt die dualiteit schitterend in beeld met suggestieve flitsen waarbij de lezer in de geest van het hoofdpersonage terechtkomt. Dat gecombineerd met een extra plot over een zieneres in een vruchtbare vallei zorgt voor een enorme spanning. Het album is alleszins rijkgevuld. Sommige passages geven je zo'n stroom aan informatie dat je tijd tekort komt om bij te blijven. Te veel van het goede? Neen. Een goed niveau blijft bewaard. Met één grote fout. Door de verplaatsing van Hill naar de vruchtbare vallei valt ineens dat suggestieve psychologische spel weg. De geest van zijn vrouw verdwijnt uit het verhaal. Net de gimmick die deze eersteling een extra cachet gaf. Was Mythic bang om zich continu te herhalen of had hij zelf te veel te vertellen en moest hij noodgedwongen deze schitterende vondst tijdelijk aan de kant zetten? Ik vind het alvast sneu, want het gecreëerde spanningsveld van bij het begin, gaat verloren. Wat er met Kas gebeurd is? Ik heb er geen idee van. Een ware metamorfose na het debacle van de laatste Hans-albums. Volledig herboren komt hij met een erg Amerikaanse stijl mijn hart veroveren. Een beetje te vergelijken met de fijne stijl van Tim Sale, maar dan wel met meer decors en extra uitgewerkte achtergronden. Aangevuld met Graza's uitmuntende kleuren, is dit een visuele voltreffer. Proficiat."
- Donjon Avondschemer 105
- Halloween Blues 7
- Telescoop
- Vae Victis Saga 1 HC
- Vae Victis Saga 1 SC
- Vae Victis Talent 1 HC
- Vae Victis Talent 1 SC

The Wire 3.4 - Hamsterdam

Wat een erkentelijkheid voor de Nederlanders dat ze dankzij hun gedoogbeleid vereerd worden met een afleveringbenaming in The Wire! Wat je al niet moet doen om internationaal op de kaart te komen!
"Greggs and McNulty recruit Bubbles to gather street intelligence on the Barksdale gang. Cutty seeks out the Barksdale gang after he looses his taste for the straight life. Bunk feels the pressure to find Dozerman's gun. Daniels worries that Avon Barksdale, having cut a prison deal, will be paroled. Stringer Bell tries to make amends with Donette."
Bubbles die zijn kennis gebruikt om geld te verdienen ipv te stelen. En het experiment van 'Bunny' Colvin wordt uitgevoerd. Met slaagkans?
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 4. Hamsterdam. 2004.

The Wire 3.3 - Dead Soldiers

Typisch om te zien hoe hogerhand de schuld doorschuift naar de lagere klasse en hen voortdurend terechtwijst voor hun geklungel terwijl zijzelf aan de basis liggen van een mislukt misdaadbeleid. Ach, iemand moet zwarte piet zijn. En net in Baltimore is dat makkelijk omdat het politiekorps vol loopt met zwarten.
"The brutality at Police Headquarters continues as Rawls and Commissioner Burrell terrorize Department Commanders over their failure to reign in the city's crime stats. After being raked over the coals in front of his peers, Major Marvin Taylor, the Eastern District Commander, is further humiliated as Burrell publicly relieves him of his duties and names Taylor's second in command to replace him."
Begrijp niet waarom ik de discipline kan opbrengen om niet verder te kijken. Waarschijnlijk om het plezier te spreiden. Want na deze emotionele aflevering met de zeer ontroerende wake rond detective Cole (toch weer niet kiezend voor de goedkope, pathetische afronding, maar twee extra scènes toevoegend) heb je zin om te weten te komen hoe doortastend ze de misdaad zullen bestrijden. Regisseur/producer Robert F. Colesberry die als gastacteur Ray Cole speelde stierf in datzelfde jaar! Een mooi hommage.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 3. Dead Soldiers. 2004.

Duivels genot: Succubus

Een verrassend leesbare Mosdi, da's iets om naar uit te kijken. Of wordt dat gecamoufleerd door Paturauds mooie schilderwerk? Was de artiest nog statisch in De passanten van het Maanlicht, hierin weet hij meer volume in de karakters te stoppen en het afstandelijke van Mosdi's magisch-realisme warmbloediger weer te geven. Voor wie houdt van Martin Jamars De Rovers van Keizerrijken en vooral Dubbelmasker, vindt eenzelfde sfeer terug, zij het beheerster. Politieke hoorndragers die in de ban waren van één of andere cultus (de Katholieke Kerk voorop), het was geen ongewone schijnvertoning. Mosdi plaatst het gegeven in de Franse revolutionaire context. Hij ontbloot een eigenzinnige verborgen geschiedenis.
- Aquablue 10 SC
- Aquablue 10 SC
- Figaro 4
- Sarah
- Succubus Saga - HC 1
- Succubus Saga - SC 1
- Suske en Wiske 306

Terug naar school: Trollen van Troy 12

Beter één Trollen-album in de hand, dan tien andere zijreeksen uit die magische fantasywereld van Troy in de lucht. Nochtans is duidelijk dat deze grappige topper over zijn hoogtepunt heen is. Arleston krabbelt om origineel te blijven, zoekt naar nieuwe uitgangspunten om de frisheid te bewaren. Wat hij vindt, heeft potentieel en is leuk (trollenkinderen die dwangmatig opgepikt worden voor school), alles wat daarrond draait niet. Zo is er de platvloersheid die steeds meer ruimte krijgt (hoe vissen op pagina 8). Eens je daadwerkelijk verbroederd bent met het educatieve aspect en je het gevoel krijgt dat het eindelijk echt op gang gaat komen, is het reeds gedaan. Da's dan toch geslaagd, zo'n vlotte weglezer. Niet? Neen, bij Trollen van Troy verwacht je méér!
- Dossier Michel Vaillant 11 Chevrolet
- Hector Umbra box
- Jommeke 248
- Michel Vaillant 50
- Trollen van Troy 12 HC
- Trollen van Troy 12 SC
- Vinci 2

The Wire 3.2 - All Due Respect

Terwijl het in de begindagen van de eerste twee seizoenen het er nog behoorlijk gemoedelijk aan toeging, knallen de kogels dit keer om ons heen. En dat uit zich in de politiestatistieken die dringend teruggedrongen moeten worden. Blijkt dat iedere managar, aka commissaris, het doelwit is en zijn verantwoordelijkheid moet dragen of koppen gaan rollen. En hoe krampachtig de teams ook zoeken naar een opening (killing the dawg), het blijft njet.
"Omar makes a dramatic reappearance, disguised as an old man in a wheelchair just out of the V.A. hospital. With friend and partner in crime Kimmy, the two con their way into a Barksdale stash house, and in a heist that's almost too easy, make off with the drugs and the cash."
Heeft het te maken met de overgang van klein naar groot scherm? Dit is alvast een topper!
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 2. All Due Respect. 2004.

Wat zij vinden van Glad IJs

"Net heb ik veel plezier gehad met Blotch. Humor die me aanspreekt met lekker vettig gepenseelde prenten."
Wévé over Blotch 1.

Op het eerste zicht is Challenger zo'n reeks die niet in het Casterman-rijtje past: een historische avonturenstrip met tweederangstekeningen. Op het eerste zicht, want uiteindelijk valt het na lezing reuze mee. Niet verwonderlijk met Arthur Conan Doyle, de bedenker van het personage Challenger, als inspiratiebron. Deubelbeiss geeft ondanks de retrolook er toch een dynamisch, modern tintje aan door met de camerahoek te spelen. Tramaux speelt de tweestrijd tussen Challenger en Lempereur goed uit, waarbij de concurrenten de handen in elkaar moeten slaan, willen ze overleven. Beetje chaotisch, maar toch leuk.
- Berserk 10
- Boerke 5
- Challenger 2
- Druuna X
- Elsje 3
- Hector Umbra 3
- Plenty Plaatjes
- Shona 1
- TumTum

The Wire 3.1 - Time After Time

Net nu ik verwittigd ben dat dit een 'minder' seizoen is, blijk ik meteen op te gaan in de hetze en de hitte van de Baltimoorse straten. Net als de actieve start die de kijker meteen onderdompelt in die reële realiteit van een degenererende maatschappij. Geen twee afleveringen zoals in de vorige seizoenen om te 'chambreren', wel meteen feiten. De gemoedelijke vaart zit er meteen in. Plus de verschuiving naar het politieke veld met een ambitieus raadsman maakt het des te intrigerender. Kan Stringer Bell ditmaal gevat worden en wordt het straatgeweld eindelijk teruggeschroefd?
"Major Colvin decides to ride the district and heads out in his car to take the temperature of the city. What he sees is not reassuring. Stopped at a red light, Colvin is incredulous when a young dealer pops his head in the car window and offers to sell the Major some heroin."
Fantastisch is de scène met de blanke Detective Herc die zich als een zwarte wil gedragen en naar Theme from Shaft luistert. "He's a complicated man. And the only one that understands him is his woman." Waarop zijn makker antwoordt: "Seek therapy". De daaropvolgende raid is heerlijk opwindend.
The Wire. Seizoen 3. Aflevering 1. Time After Time. 2004.

Expo Lin Yao Kai

Buur Lin Yao Kai die tentoonstelt in de boekhandel Quartiers Latins aan het Martelarenplein 14 te 1000 Brussel. Even snuisteren wat deze kunstenaar in zijn mars heeft. Vooral de ondergrond waarop hij schildert is bijzonder. Flinterdun handgeschept papier geassimileerd met het kaligrafische lijnenspel. Wat is kunst?
Lin Yao Kai: Encre. Van 20 november tot 31 december 2009. Martelarenplein 14. 1000 Brussel.

Een Sobere Berg: The Informant!

Wat is hij toch afwisselend in hetgeen hij produceert en regisseert, Steven Soderberg. Alsof hij met vlugge genre-oefeningen wil experimenteren en te weinig aandacht besteedt aan het uiteindelijke resultaat. Niet zoals bij Traffic, een perfect geconstrueerd melodrama waarbij de verschillende plots mooi samenvallen. Niet dat Bubbles of The Informant! daaronder lijden, ze stralen een zekere saaiheid uit, een ontwrichtende realiteit waarbij het moeilijk is om vat te krijgen op de hoofdrolspeler. Vooral door het dubieuze karakter en je onbegrip of het nu een complottheoreticus of een pathologisch leugenaar betreft, de manier waarop je op het verkeerde been wordt gezet, helpt je niet meteen vooruit. Bovendien zit er weinig schwung in het geheel en moet je voortdurend informatie slikken. Tot de laatste druppel de emmer definitief doet overlopen en je zijn luchtbel ziet uitklappen. The Informant! is weer een leuke spielerei waarbij Steven -al spottend- de Sobere niet het onderste uit de kan haalt.
Aanvullend past deze commentaar er wel bij: "I suppose I will always find something to like in a Soderbergh movie. The real joy is in never knowing just what that will be. Even in his most mainstream projects he is exploring some new skill. Here it is the notion of narration."
The Informant! Steven Soderberg. 2009. ***1/2

Talentenjacht: A Night at the Opera

Vintage, een blikken doos met enkele Marx Brothers-films in verzameld voor slechts 10 euro. Haal ze in huis. Alleen al voor A Night at the Opera is het de moeite waard. Negeer de operastukken (in de extra's wordt mooi uitgelegd waarom het net zo belangrijk is om de Marx-nonconformisten het establishment hiermee aan te vallen) en tel de memorabele scènes op. Hoeveel mensen kunnen in een kleine scheepscabine (15 blijkbaar)? Hoe via een touw langs het kijkgat naar buiten ontsnappen! Otis B. Driftwood (Groucho) en Margaret Dumont, liefdevol met elkaar in de clinch. De climax waarbij de drie verstekelingen even de show stelen op en naast het podium. Het liefdesverhaal is maar een kapstok, wat ertussenin gebeurt, daar draait het allemaal om.
"A sly business manager and two wacky friends of two opera singers help them achieve success while humiliating their stuffy and snobbish enemies."
En om d'r een quote uit te pikken na schel gezang, Otis B. Driftwood: "Was that a high C, or Vitamin D?"
A Night at the Opera. Sam Wood. 1935. ****

Heinz - DirkJan - XIII

Moeilijk kiezen vandaag. D'r is die klepper van een Heinz, een verrassende herontdekking. Je hebt de nieuwe DirkJan, met hoogtepunten. En tja, uit beleefdheid, de XIII Mystery, op zich geen slecht album. Alleen niet kunnen concurrerend met dat schitterende eerste deel!
- DirkJan 15
- Guust 11
- Guust 12
- Guust 13
- Guust 14
- Guust 16
- Heinz van H tot Z 1
- Heinz 1
- Heinz 2
- Heinz 4
- Heinz 5
- HIJ 2
- XIII - Mystery 2
- XIII - Mystery Luxe Klein formaat 2

Een climax?

De makers van Imago Mundi zijn niet meteen de aanmoedigende bewoordingen nodig om je te motiveren deze strip vast te nemen. Het wisselende karakter en het gemakzuchtige tekenwerk zorgden voor een ongebalanceerd resultaat. Snel werken om even snel albums op de markt te gooien, mag dan de beweegreden zijn van het vluchtige werk, als lezer/kijker wil je kwaliteit voorgeschoteld krijgen. En blijkbaar heeft Brahy extra uren geïnvesteerd om deze Climax overtuigender neer te zetten. De link met Imago Mundi wordt even aangehaald, je krijgt een oprechte nieuwe opdracht in de schoot geworpen met Leia als leidraad. Haar ecologische zoektocht in de verbluffende omgeving van Antarctica levert prachtige beelden op die je een natuurlijk respect bezorgen. Bérengère Marquebreucq vult met haar -hier toepasselijke- computerinkleuring Brahy perfect aan, het lichtblinkende (jammer genoeg te dunne) papier doet de rest. Al meteen groeit het verhaal naar een climax toe, met Leia die zich vastbijt om de 'verrader' te ontmaskeren. Corbeyran en Braquelaire houden je tot het eind vast en met voldoende suggestiviteit zetten ze je op het verkeerde spoor. Bovendien is de aardse uitleg binnen een milieuvriendelijk kader voor een keer niet belerend en lees je de schrijnende vooruitgang van het aardse bestaan, een vinger op de wonde. Er in zelfs! Boeiend, straf en leerijk.
- Climax 4
- Guust 5
- Guust 6
- Guust 8
- Guust 9
- Guust 10
- Heinz 3
- Jonge Jaren van Blueberry 18
- Komiek
- Nana 13
- Nero 19
- Nero 24
- Nero 34
- Weersomstandigheden

Een nieuwe oude orde

Nog zo'n verrassende ontdekking uit de Vaticaanse kelders, goed verstopt achter tal van andere mysteries, al kan deze De Drakenorde niet volledig wedijveren met topper Het vijfde evangelie. Ondanks het dertien in een dozijn-gegeven, de link met De zang van de Vampiers is vlug gelegd, of de ontdekkingstocht in de bergen in het begin heeft veel weg van al de Hellboy-achtige toestanden. Geeft de strip in het begin de schijn van daadwerkelijk zo'n mainstream-product te zijn, eens Rodier zich kan concentreren op de stijlvolle Eva, merk je een zekere liefde die hij voor haar voor de dag legt. Met veel finesse en charmant verlevendigt hij haar en wordt de zoektocht opeens meeslepend. Gezien de wendingen in de plot krijg je zelfs in het eerste deel al heel wat verrassende openbaringen. Eindigend met een goeie climax zijn de auteurs vertrokken met een te lezen reeks.
- Aan het front 2
- Drakenorde 2 HC
- Drakenorde 2 SC
- Guust 7
- Hoe was je dag, schat?
- Nero 17: De blauwe mannen
- Sombrero Zwarte Reeks 84
- Sombrero Zwarte Reeks 122
- Sombrero Zwarte Reeks 125
- Sombrero Zwarte Reeks 126