vrijdag 7 april 2017

Vijfentwintig stripbesprekingen 2017 (141 tot en met 165)

Istin stort zich op de zombiethemattiek al doet hij er nog een thriller-horror-schep bovenop door hoofdrolspeelster Alice Matheson een duister 21 Grams-kantje te geven. Vermakelijke splash and splatter, al kan de schrijver niet tippen aan Robert Walking Dead Kirkman. Tekenaar Vandaële hanteert een koud realisme, niet onlogisch wanneer je wandelende doden laat rondslenteren.
- Alice Matheson 1
- Alice Matheson 2
- Alice Matheson 3
- Diep in de zee 3
- F.C. de Kampioenen presenteert Vertongen & C° 18
Vraag honderd mensen naar hun favoriete Guust-gag en je zal honderd verschillende antwoorden krijgen. Vraag je dat aan duizend dan is het moeilijker om een gelijkaardig resultaat te hebben want er verschenen er net geen tienvoud van honderd. Toch vraag je je af of dit nu wel de ultieme selectie is? Neen, quasi geen enkele gag rond het bal van Guust, wat als er gedanst wordt? Slechts in één gag komt het thema aan bod, maar niet in de klassieke cartoonreeks. Neen, dit blijft eerder een uiterst subjectieve bloemlezing met de redactionele carrière van de meest besproken, onhandelbare, luie en toch creatieve kantoorklerk die vaak ongewild de boel op stelten zet. Met een verrassende artistieke evolutie waarbij Franquin zich op het einde helemaal thuis voelt en daardoor ook speels zijn eigen handtekening als extra grappig instrument inzet.
- Guust: Flaters verjaardag
- Johan en Pirrewiet Integraal 5
- Jommeke 285
- Kathy's kat 6
- Lucky Luke (new look) 10
- Lucky Luke (new look) 43
- Piraten van Barataria, De Integraal 2
- Ravian Integraal 1
Je struikelt voortdurend over het hyperrealisme van Carlos Puerta waarbij je je voortdurend afvraagt welke foto's hij constant voor deze of gene scène doorheen het boek heeft gebruikt. De herkenbaarheid (van decors) en positionering van de figuren is vaak te duidelijk om op de gevoelige plaat vast te leggen (via de fotografie of zelfs de film) waardoor je een oprechte spontaneïteit niet moet verwachten. Alsof je een statische fotoroman leest, een uiterst geslaagde weliswaar. Pierre Veys kruipt in de huid van übermensch von Richthofen, een ijdeltuit die weet van welk hout pijlen maken, een trefzeker genie die met dodelijke precisie zijn lot heeft uitgestippeld. Je leert een vastberaden man kennen vol zelfvertrouwen. Zelf krijgt dat wel eens een behoorlijke knauw, de aspirant-piloot neemt het heft in eigen handen en zorgt zelfs tijdens mooie zonnige dagen voor Bloedregen. Een fascinerend spel dat de soldaat speelt.
- Rode Baron, De 2 HC
- Rode Baron, De 2 SC
De decors en kleuren zijn top, een visueel spektakel krijg je voorgeschoteld met dansende lichtsabels in de hoofdrol. De figuren zelf hebben minder dat vloeiend gedesignde. Alsof ze apart werden getekend, afzonderlijk afgezonderd van de achtergrond. Anakin op de cover en vooral de titelpagina heeft veel meer karakter dan binnenin het boek. Het verhaal ken je maar al te goed, toch blijft het even beklijvend. Star Wars Episode III - Revenge of the Sith, tastbare nostalgie die je prikkelt om de film uiteindelijk toch weer te herbekijken.
- Star Wars Filmspecial Episode III
- Star Wars Han Solo 1
- Star Wars Han Solo 2
- Tamara 11
- Thorgal - Wolvin 7 SC
- Thorgal - Wolvin 7 HC
- Vasten 2 HC
- Vrouwen in 't wit 39
Eigenaardig. Meestal heb je opvallende voorkafttekeningen die alles binnenin verbloemen en meteen je interesse wekken. Deze William Adams, samoerai heeft dat zeker niet. Hoewel de vier basiselementen (Japan - de scheepvaart - de blanke William - de gele samoerai) erin vervat zitten, spettert de klasse van Genzianella's artistieke werk er niet van af. Binnenin bouwt de tekenaar de karakters van de personages met arceringen stevig uit. En bovendien speelt hij met de camerapunten en zwenkt in de ogenschijnlijk statische wereld om toch dynamisch Williams relaas weer te geven. Mariolles scenario doet de herinnering aan de Shogun-tv-reeks compleet vervagen. Geen pathos, zijn invulling is eerder sec, ter zake. Met af en toe een iets te vluchtige passage die verder uitgediept mocht worden (de confrontaties met de rivaliserende machtshebbers). Toch ben je al blij dat je 56 pagina's lang mocht genieten. Slechts twee delen? Dit verdient meer.
- William Adams, Samoerai 1 HC
- William Adams, Samoerai 1 SC

Geen opmerkingen: