Gewikt en gewogen 2019 (297): Roos Vink 1

Roos Vink is de allerkleinste en jongste brugklasser op de grootste school van het land, het Enigma college. Ze vind het verschrikkelijk en wat ze daar allemaal wel niet meemaakt.

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Een eenvoudige, schetsmatige en chaotische stijl loodst je doorheen het even eenvoudige, schetsmatige en chaotische leven van Roos. Dit bloemetje in huis moet de dagdagelijkse ontberingen ondergaan van de schoolse helletocht. Wat een lijdensweg om je broek er voortdurend te slijten. Jan Vriends weet die gevoelens van de doorsneeleerling goed te vatten en maakt er een plezierige zoektocht van de heldin van om er steeds vanonder te kunnen muizen. Misschien niet het meest stichtende, maar wel noodzakelijk om degenen die minder ambitieus zijn toch te kunnen laten wegdromen. Minimalistisch qua grafiek, plezant qua lezing."
02-07-2019

6/10

Gewikt en gewogen 2019 (295-296): Dwergen 8 SC - HC

Sriza is een exorcist van de Tempel die heeft gezworen de demonen te bestrijden en zijn parochianen te beschermen.

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Jarry, ga romans schrijven! Wanneer je een beeldend medium als strips wil vervelen met je schrijfsels, hou dan rekening met de kwaliteiten van het genre. Laat de tekst met de illustraties samenvloeien. Neen, hij is de dirigent die noten uitbraakt, hij is de orator die volmondig vertelt, hij is de gieter die het plantsoen over bevochtigd. Sriza van de tempel is taaie kost waarin je je tanden stuk bijt. Het artistieke werk van Deplano smaakt even gevarieerd als eenheidsworst."
02-07-2019

5/10

Gewikt en gewogen 2019 (294): 40 Olifanten 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Een verrassende insteek. Je verwacht suffragettes, echter zijn het even feministische misdaaddames die hun mannetje staan in de verdorven Londense straatwereld. Kid Toussaint bouwt op en houdt heel wat surprises achter de hand, met Florrie als vingervlugge fee die zelf al opmerkelijke wendingen tevoorschijn tovert. En hoewel de rangen gesloten zijn, is de eensgezindheid toch ver zoek. Kid Toussaint krijgt enorm veel krediet omdat hij met Virginie Augustin mag werken, een artieste die op haar beurt evenzeer veel krediet verwierf via Alim de Leerlooier. Ze deed het al in Had Meneer nog iets gewenst, kiezen voor een gemakzuchtiger minimalisme, Augustin zet de trend voort. Ze herleidt in de lijnvoering, soms niet altijd tot de gewenste essentie. Desalniettemin is Florrie, met de feeënvingers een heerlijk fris boek."
23-06-2019

7/10

Gewikt en gewogen 2019 (293): Suske en Wiske in het kort De bloedbroeder

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Staat reclame- of opdrachtwerk gelijk aan ondermaats werk? Neen. Die korte intermezzo's lezen als een trein en geven niet de indruk gebonden te zijn aan een tekort aan diepgang. Het elastische uitrekken wordt hierdoor vermeden, de schrijver kan in snelvaart een kortverhaal uitschrijven. Vallen bovendien voortdurend op: de diepgang in de perspectieven (strook 12, kaders 1 en 2, 14-2). Of wat dacht je van het flitsende cameragebruik op stroken 61, 62, 63 en 64. En daar eindigt het niet eens. De Bloedbroeder: kort en krachtig."
28-06-2019

7/10

Gewikt en gewogen 2019 (291-292): Jonathan Cartland 4 HC - LX

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Zelfs voor een doortrapte trapper blijft Jonathan Cartland een watje, op minimale overlevingsmodus. Laurence Harlé kneedde hem niet tot modelheld, Cartlands fragiliteit zorgt ervoor dat hij steeds in de fout gaat. Hij is slechts een decorstuk die veelal de grillen van zijn omstaanders moet ondergaan. Atypisch met een westernpersonage dat meer in de modder kruipt dan de grote Jan te kunnen uithangen. Boeiend."
27-06-2019

7/10

Gewikt en gewogen 2019 (289-290): Jonathan Cartland 3 HC - LX

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Laurence Harlé gaat voor de niet-voor-de-hand-liggende oplossing en kiest een verrassende dader uit in deze detectivethriller. Wederom is Jonathan Cartland de speelbal die met wat geluk (of in deze context vooral met externe hulp) toch weet te overleven. De herbronning via A man called horse knoopt de indianenbanden verder aan. En ondanks zijn opvoeding blijft Jonathan toch behoorlijk naïef, de wijze waarop hij zich steeds laat ringeloren. Mooie uitgaves van Sherpa, had gerust voor de tekeningen in zwartwit mogen blijven."
27-06-2019

6/10