De auteurs creëren een soort Shutter Island-achtige griezel, echter zonder de mogelijkheid van de dubbelzinnige interpretatie. Hier gaat het hard tegen hard (hoewel Ellen een zacht eitje is met een enorm overlevingsinstinct). Voor een keer kijk je niet achterom en word je niet gehinderd door de bagage uit het verleden waarvan je amper nog iets meedraagt. De flarden die je onthouden hebt, zijn ruim voldoende om Ellens afdaling in de psychiatrische hel te volgen. Voor één keer ben je nieuwsgierig hoe het haar echt verder zal (ver)gaan. Sicomoro is akelig knap en verveelvoudigt het claustrofobische gevoel.- Claire 23 **
- Levenslijnen 12 ****
- Theorama van Bell 1 **½
- Theorama van Bell 2 **
- Theorama van Bell 3 **
Geen opmerkingen:
Een reactie posten