Op 27 februari 2008 zat ik in zaal 2 van de UGC De Brouckère. Toen niet angevuld op de blog, nu uit gemakzucht een copy paste gedaan met hetgeen in de toekomst geschreven zal worden. Hetzelfde gevoel blijft immers hangen na het zien van de film een goed jaar later. "Maar liefst vier Oscars, toch wel een overdreven bekroning voor niet meteen de beste Coen-film. De wanhoopsobservatie van de uitgerangeerde Ranger Tommy Lee Jones is zoals de Amerikaanse maatschappij evolueert: compleet geschift. Met hard geweld tonen de broers hoe wreed de mens is in zijn hebzucht. Niet beseffend in welk wespennest hij zich steekt, graaft Llewelyn Moss zijn eigen graf door ongeoorloofd een grote som drugsgeld te stelen. De organisatie wil die prijzenpot koste wat het kost terug en stuurt er een onberekenbare huurmoordenaar op af. Javier Bardem als psychopaat Anton Chigurh is de duivel zelve en door zijn onderkoelde acteerprestatie des te angstaanjagender. Is je leven je lief, blijf dan uit de buurt van deze ogenschijnlijk doodgewone man. Want dood ben je erna, gewoon! Verwacht geen rozengeur en manenschijn, enkel bloedspatten sieren het scherm. Voor Tommy Lee Jones is het duidelijk: waar is mijn plaats in deze uitzinnige wereld? Tijd om vrij baan te maken voor de jeugd. Amen. Een schiet-gebedje helpt misschien, liefst van een zwaar kaliber!"No country for old men. Joel en Ethan Coen. 2007.
